Hypoventilatiesyndromen en hypoxemiesyndromen | Slapeloosheid als gevolg van ademhalingsstops (slaapapneu)

Hypoventilatiesyndromen en hypoxemiesyndromen

De slaapgerelateerde verminderd ventilatie syndromen (hypoventilatiesyndromen) en de syndromen met verminderde zuurstofopname (hypoxemiesyndromen) worden gedefinieerd door langdurig verminderde pulmonale ventilatie. Doorslaggevend hierbij is dat de partiële drukken van de bloed gassen zuurstof en kooldioxide nemen af ​​of toe, wat leidt tot een verlaagd zuurstofgehalte in het bloed. Deze slaapstoornis Insomnia is vaak het gevolg van eerdere long ziekte, zwaarlijvigheid or borst misvormingen (bijv. trechter borst) en leidt tot uitputting van de ademhalingsspieren.

Spieraandoeningen, neurologische spieraandoeningen en neurologische aandoeningen leiden tot zwakte van de ademhalingsspieren, resulterend in verminderde ventilatie syndromen. Patiënten ervaren in de vroege stadia minder klachten in de context van kortademigheid. Vaker zijn: Vaak treden de symptomen op in de context van een bovengenoemde primaire ziekte.

  • Problemen met in slaap vallen en
  • Slapeloosheid
  • Ochtendhoofdpijn
  • Vermoeidheid van de dag
  • Concentratiestoornissen en
  • Beperkte prestaties.

Slaapgerelateerde ademhalingsstoornissen met obstructie

De ademhalingsstilstanden met obstructie zijn ziekten met verminderd ventilatie door een vernauwing van de bovenste luchtwegen. De symptomen kunnen worden onderverdeeld in drie groepen. Ten eerste de onmiddellijk slaapgerelateerde symptomen, waarbij luidruchtig, onregelmatig snurken, waarneembare onregelmatigheden in ademhaling tot het moment dat de ademhaling wordt onderbroken, algemene onrust bij het bewegen en hevig zweten gedurende de nacht (nachtelijk zweten).

Aan de andere kant, klachten die verband houden met niet-rustgevende slaap, zoals: Ten slotte kunnen secundaire symptomen worden waargenomen door overeenkomstige secundaire ziekten. Patiënten melden vaak overdag, overdag, ongewenste slaapfasen vermoeidheid, niet-herstellende nachtrust, vermoeidheid en slapeloosheid. Ze worden wakker met pauzes ademhalinghijgend naar lucht- of verstikkingsaanvallen. Bovendien meldt de bedpartner zich luid snurken en / of ademhaling pauzeert tijdens de slaap.

  • Toegenomen vermoeidheid overdag
  • Gebrek aan concentratie
  • Verminderde prestaties en
  • Gebrek aan drive.