Elektrische stimulatie, zenuwstimulatie, spierstimulatie De vraag rijst altijd weer waarom sporters urenlang gewichten in de sportschool heffen, al kan de spierprikkel ook extern ingesteld worden. Het idee van spiergroei en het bijbehorende vet verbranden op de bank voor de tv is vooral populair bij oefenmuffins. Die-hard krachtsporters en geschiktheid Liefhebbers denken meestal weinig aan elektrostimulatie en geven de voorkeur aan trainen met halters boven deze methode.
Om de trainingsprikkel te vergroten wordt deze vorm vaak gecombineerd met conventionele (excentrische en concentrische) training. Deze vorm van krachttraining moet met de nodige voorzichtigheid worden gebruikt, aangezien het bijzonder hoge eisen aan de spieren stelt. Deze methode van spierinnervatie door externe elektrische stimulatie heeft voor- en nadelen. (zie hieronder)
EMS-training
De afkorting EMS, zoals gebruikt in EMS-trainingstaat voor electromyostimulation, de elektrische spierstimulatie. Het beschrijft een spiertraining van het hele lichaam met behulp van elektriciteit. De reclamebeloften van de aanbieders blijken vergezocht, maar welke daarvan is werkelijkheid?
In elk geval EMS-training vindt plaats in een speciaal pak met geïntegreerde elektroden. Dit pak is via een kabel verbonden met het EMS-apparaat. De trainee ontvangt door het pak telkens 4 seconden stroompulsen.
Dit wordt gevolgd door nog een pauze van 4 seconden. In dit schema worden eenvoudige oefeningen (zoals kniebuigingen) uitgevoerd onder één-op-één begeleiding van een trainer. Er zijn geen extra gewichten nodig.
Het trainingsprogramma van 20 minuten is ontworpen om alle spieren van het lichaam maximaal te stimuleren om in de kortst mogelijke tijd een zeer effectieve training te bereiken. Kortom, deze methode - of het idee erachter - is niet nieuw en is wetenschappelijk goed onderzocht. Elektrische stimulatie van de spieren van buitenaf werkt omdat EMS alleen natuurlijke lichaamsprocessen imiteert: Elke spierbeweging van het lichaam wordt voorafgegaan door een elektrische impuls, die normaal gesproken afkomstig is van de hersenen en wordt via zenuwbanen naar de spier geleid.
Deze elektrische prikkel veroorzaakt de samentrekking van de spier. Echter, EMS-training moet niet in een volledig onkritisch licht worden gezien. Het succes en de veiligheid van deze vorm van training hangt voor een groot deel af van de training en het kennisniveau van de trainer, die helaas sterk verschilt van aanbieder tot aanbieder.
Goede trainers wijzen op het gevaar van overtraining, vermijd te hoge stroomniveaus en adviseer EMS-training alleen als een aanvullen tot normaal uithoudingsvermogen en krachttraining. Pure EMS-training kan sportbeoefening nooit volledig vervangen, ook al beloven veel advertenties precies dat te doen. De afkorting TENS betekent transcutane elektrische zenuwstimulatie.
Dit betekent het stimuleren van zenuwvezels met behulp van elektrische stroom door de huid (transcutaan). Het wordt voornamelijk gebruikt voor pijn patiënten. Het doel van TENS is om de pijn drempel van de getroffen persoon, zodat de patiënt zijn pijn draaglijker kan dragen.
Met behulp van elektriciteit probeert men de lichaamseigen zenuwvezels te activeren, die de overdracht ervan remmen pijn signalen naar de hersenen op het niveau van de spinal cord. Als deze remmende signalen bijzonder sterk zijn, bereikt slechts een fractie van wat door receptoren in bepaalde delen van het lichaam als pijn wordt waargenomen, de hersenen. Als gevolg hiervan zou de patiënt zich minder bewust moeten worden van de pijn en dus draaglijker worden.
Veel patiënten melden ook een verbetering van hun symptomen. Helaas is deze verbetering zelden doorslaggevend, maar meestal eerder matig. Een exclusieve TENS pijntherapie is meestal niet voldoende, vooral omdat de doeltreffendheid van de procedure niet voldoende zuiver objectief is bewezen en daarom als controversieel wordt beschouwd.
Sommige onderzoeken bewijzen een effectiviteit, andere ontkennen het. De lichte verbetering van sommige patiënten kan mogelijk ook worden toegeschreven aan het placebo-effect van deze methode. Om deze vraag tenslotte te verhelderen, ontbreken grote methodisch goede studies, waaruit duidelijke resultaten kunnen worden afgelezen. Toch wordt de TENS-methode inmiddels door velen erkend volksgezondheid verzekeringsmaatschappijen en kan zeker worden gebruikt bij geschikte patiënten naast de gebruikelijke, op medicijnen gebaseerde pijntherapie.
Alle artikelen in deze serie:
