Een spitse voet is een misvorming van de voet, hetzij aangeboren, hetzij verworven in de loop van het leven, waarbij sprake is van een verhoging van de hiel die problemen geeft in het looppatroon en aan het skelet.
Wat is een spitse voet?
Spitse voet is een hielverhoging zodat alleen de bal van de voet de grond raakt tijdens het lopen. De spitse voet bevindt zich in een permanent gebogen positie, die zelfs passief niet kan worden gecorrigeerd. De spitsvoet wordt ook wel pes equinus (paardenvoet) genoemd, omdat bijna alle viervoeters met de bal of teen van de voet lopen. Bij mensen is de spitse voet echter niet fysiologisch, omdat het lichaamsgewicht alleen op de voorvoet en daardoor kan de stabiele houding niet worden gegarandeerd. Onzekerheid in het lopen treedt ook op vanwege het niet bestaande rolproces.
Oorzaken
De oorzaken van een spitse voet kunnen heel verschillend zijn. Ten eerste kan onderscheid worden gemaakt tussen aangeboren en verworven spitse voet. Bij een aangeboren spitse voet is er bijvoorbeeld sprake van een onderontwikkeling van de ondervoet been of ook een slechte houding in de baarmoeder. In dit geval wordt de spitse voet ook wel genoemd horrelvoet De spitse voet ontwikkelt zich echter meestal na de geboorte, bijvoorbeeld door polio, een aandoening van de zenuwstelsel, na een blessure aan de enkel gewricht (resulterend in een verkorte achillespees), of door mechanische oorzaken zoals langdurige bedlegerigheid. Meestal is er echter een verminderde zenuwfunctie, zodat de kuitspieren worden verkort of de zenuwen zijn verlamd. Een gewone spitse teen is wanneer kinderen te vaak op hun tenen lopen leren lopen.
Symptomen, klachten en tekenen
De verhoging van de hiel bij een spitse voet is meestal zichtbaar voor het blote oog. Getroffen kinderen lopen overwegend of geheel op hun tenen en kunnen hun voet niet vanaf de hiel rollen. De kuitspieren kunnen aanzienlijk verkort lijken en het is niet mogelijk om de hiel tijdens het staan op de grond te drukken. Spitse teen manifesteert zich vaak bij bedlegerige personen. Alleen al door de druk van het bedovertrek op de tenen en de voorvoetwordt de voet steeds meer in flexie gebracht. Getroffenen kunnen na enige tijd de voet niet meer actief in een hoek van 90 ° naar beneden brengen been De kuitspieren en de achillespees zichtbaar verkorten. Het ongemak is daarom het meest merkbaar bij het lopen en staan. Afhankelijk van de ernst van de spitse voet, kunnen de getroffenen alleen lopen met een teengang, of kunnen ze niet meer lopen vanwege de misvorming. Eelt op de bal van de voet is ook een duidelijk teken van een spitse voet, aangezien het hele lichaamsgewicht op dit kleine gebied rust. Bij een langer bestaande spitse voet, kan door het veranderde looppatroon een kromming aan de wervelkolom worden toegevoegd.
Diagnose en progressie
De diagnose van een spitse voet is niet erg moeilijk, omdat de misvorming zelfs voor een leek erg merkbaar is. Tijdens het onderzoek wordt ook het gangwerk door de arts onderzocht, evenals de passieve beweging van de voet. Om de exacte oorzaak te vinden, heeft u echter diagnostische hulpmiddelen nodig, zoals Röntgenstraal, elektromyografie of spierbiopten (verwijdering van weefsel). Niet alleen de voet, maar ook de andere gewrichten van de onderste extremiteit en de wervelkolom worden onderzocht om de effecten van een spitse voet te bepalen. Het beloop van Spitzfoot is afhankelijk van de oorzaak, zo heeft de gewone Spitzfoot nog steeds een goede prognose bij jeugd, gaat het vaak achteruit naarmate het groeit. Bij andere soorten spitse voeten is het verloop echter iets uitgebreider en langer; in de meeste gevallen kan het niet volledig worden teruggedrongen. Het resultaat is problemen in de knie, het bekken en de wervelkolom.
Complicaties
Het looppatroon dat is gewijzigd in de Spitz-voet kan leiden tot verdere misvormingen. Op lange termijn kan dit leiden gewrichtsslijtage, artritis ziekten en andere complicaties van de botten en gewrichten Door de ongebruikelijke manier van lopen vormt zich vaak zichtbare eelt op de voeten. Deze worden meestal geassocieerd met ernstig pijn en een gevoel van druk en kan zelden uitgroeien tot abcessen of ernstige ontstekingen. Op de lange termijn is de hoge belasting van de kniegewricht veroorzaakt artritis gewrichtsveranderingen. Bij kinderen kan de wervelkolom gekromd raken in het lumbale gebied en kan de heup verplaatst worden. Dit resulteert in een functioneel slechte houding. Dit gaat vaak gepaard met chronisch pijnDeze vormen ook een langdurige psychologische belasting voor de getroffen persoon en kunnen triggeren Depressie, bijvoorbeeld. Chirurgische ingreep kan worden geassocieerd met zenuwschade, bloeden en ontsteking Na de operatie kan er sprake zijn van wond genezen problemen, secundaire bloeding en overmatige littekens. Het gebruik van pijn medicijnen kunnen bijwerkingen veroorzaken, interacties en allergische reacties bij sommige patiënten. Bij onjuist gebruik kunnen orthopedische apparaten in sommige omstandigheden ook complicaties veroorzaken, waardoor de onderliggende waarde wordt verergerd voorwaarde vaak.
Wanneer moet je naar een dokter?
Een arts moet worden geraadpleegd zodra er een onregelmatigheid in de voortbeweging is. Als kan worden waargenomen dat kinderen of volwassenen alleen op hun tenen lopen, is opheldering van de oorzaak raadzaam. Normaal gesproken wordt de voet tijdens het voortbewegen met de hiel geplaatst en vervolgens wordt de voet over de hiel naar de tenen gerold. Dit is een natuurlijke beweging. Als de volgorde van lopen of lopend anders is, moet dit met een medische professional worden besproken. Blijvende schade aan het skelet kan optreden en dient te worden voorkomen. Bij het optreden van spierklachten, pijn of afwijkingen dient een onderzoek en het opstellen van een behandelplan plaats te vinden. Als de wervelkolom gebogen is of het algemene looppatroon is veranderd, heeft de getroffen persoon medische hulp nodig. Als voortbeweging moeilijk is, kost de getroffen persoon veel sterkte, of als er een snelle 피로moeten de observaties met een arts worden besproken. Als sportactiviteiten door de symptomen niet zoals gewoonlijk kunnen worden uitgevoerd, is een bezoek aan de dokter noodzakelijk. Ook een afname van de fysieke veerkracht of psychische problemen zijn redenen om oorzakelijk onderzoek te doen. Bij gewrichtsproblemen, zwelling van de voeten of een onaangenaam drukgevoel in de kuiten is er behoefte aan actie.
Behandeling en therapie
De behandeling van een spitse voet hangt ook af van de oorzaak en vooral de ernst. Als er geen verkorting van de kuitspieren is, kunnen eenvoudige maar consistente actieve bewegingen de spitse voet verlichten. Dit wordt gedaan door fysiotherapie Vaak krijgen patiënten een lager been staande cast, die de voet stabiliseert en is ontworpen om de voet gedurende enkele weken in zijn normale positie terug te brengen. Zelden wordt een operatie uitgevoerd voor een spitse voet, alleen als de achillespees moet worden verlengd vanwege overmatig inkorten. Meestal is deze operatie succesvol bij kinderen; bij volwassenen, gezamenlijke fusie van de bovenste enkel wordt uitgevoerd in het ergste geval, wanneer de kraakbeen is al erg versleten. Bovendien kan spitse voet worden behandeld met orthopedische schoenen.
het voorkomen
Spitse voet kan in ieder geval actief worden voorkomen. Zelfs als de patiënt bijvoorbeeld lange tijd bedlegerig is, kan de voet in de normale positie worden gefixeerd door voldoende positionering aan het voeteneinde. Fysiotherapie is nodig om de verkorte spieren zowel actief als passief te strekken. Behalve in het geval van Achillespeesruptuur, is het belangrijk dat als de voet geblesseerd is, deze ook in de neutrale positie moet worden vastgezet om spitse voeten te voorkomen. Na een breuk van de achillespees, juist fysiotherapie is vooral belangrijk om de voet in de juiste positie te brengen en te voorkomen dat u een permanente spitse voet krijgt. Hier, stretching de kuitspieren zijn ook het belangrijkste onderdeel.
Nazorg
Na behandeling van een spitse voet is uitgebreide nazorg door een specialist noodzakelijk, zeker na een operatie of langdurig fysiotherapie Nazorg omvat een fysiek onderzoek en een gesprek met de patiënt. Tijdens de fysiek onderzoek, controleert de orthopeed of de voet goed geneest. Indien nodig kan een röntgenstraal wordt genomen of een andere beeldvormingsprocedure wordt gebruikt om de volksgezondheid van de aangedane voet. Na een chirurgische ingreep is het belangrijk om de ingreep te controleren wonden Indien nodig, het voorgeschreven pijnstillers en ontstekingsremmend drugs moet ook worden bijgesteld. Verschillende medicijnen moeten langzaam worden afgebouwd. Dit moet worden gecontroleerd door de huisarts om bijwerkingen zoveel mogelijk te minimaliseren. De spitse voetopvolging zelf wordt meestal uitgevoerd door de orthopeed die al verantwoordelijk was voor de behandeling van de misvorming. Bij aanhoudende complicaties kunnen andere artsen bij de behandeling worden betrokken. Als er geen complicaties of andere afwijkingen worden opgemerkt, is de behandeling voltooid. De patiënt dient eens in de zes maanden de orthopeed te raadplegen om er zeker van te zijn dat de spitse voet niet terugkeert en dat er geen andere klachten optreden. In geval van pijn aan de voeten en andere problemen, moet de behandelend arts worden geïnformeerd.
Dit is wat u zelf kunt doen
Om ongelukken of andere complicaties te voorkomen, moeten de voeten en bewegingen dagelijks worden geoefend. Vooral bij bedlegerigheid is het vooral belangrijk om de spieren aan te spannen en bewegingen uit te voeren. Dit kan door iedereen onafhankelijk worden gedaan, er zijn geen instructies of richtlijnen nodig. De gewrichtsactiviteit is ook dagelijks te gebruiken, zodat stoornissen en storingen kunnen worden vermeden. Het is vooral belangrijk om bij het verplaatsen op de instructies van het organisme te letten. Hectische bewegingen moeten worden vermeden. Bovendien mag het lichaam niet worden blootgesteld aan te sterke fysieke belastingen. Als de motoriek na ziekte, een val of een ongeval is gestoord, moet tijdens het genezingsproces speciale aandacht worden besteed. Overbelasting kan leiden tot secundaire ziekten. Als er een fysiotherapeutische behandeling plaatsvindt, kunnen de daar geleerde technieken en trainingen ook zelfstandig buiten de sessies worden uitgevoerd. Bovendien moet geschikt schoeisel worden gedragen. Hoge hakken zijn niet aan te raden en de schoenen moeten overeenkomen met de maat van de voet. Anders neemt het risico op ongevallen tijdens het voortbewegen toe. Om geen extra lasten voor het organisme op te bouwen, dient overgewicht te worden vermeden. Dit heeft een zeer sterk effect op de voeten en leidt tot pijn. Zodra de getroffen persoon stoornissen in de voortbeweging opmerkt, moet hij op tijd pauzes nemen.
