Sleutelbeenbreuk: oorzaken, symptomen en behandeling

Sleutelbeen breuk of sleutelbeenbreuk is een van de meest voorkomende, maar tegelijkertijd ook de minst gevaarlijke, fractuurletsels. In een sleutelbeen breuk, het sleutelbeen (sleutelbeen) pauzes. Dit is het verbindende bot tussen de schouderblad en borst verbindt. Een val op de gestrekte arm of schouder is hiervan de meest voorkomende oorzaak breuk letsel.

Wat is een sleutelbeenfractuur?

Een sleutelbeenbreuk is ook algemeen bekend als een sleutelbeen breuk. Een buisvormig bot, ongeveer de lengte van een hand, bevestigt de schouderblad naar de ribbenkast aan de borstbeen​ Dit bot wordt het sleutelbeen of sleutelbeen genoemd. Het is heel gebruikelijk dat dit bot breekt. Onder botbreuken, alleen de radius breuk komt vaker voor. In de meeste gevallen worden kinderen en adolescenten getroffen. Het sleutelbeen kan op verschillende manieren en op verschillende plaatsen breken. Daarom worden sleutelbeenbreuken ingedeeld in vier typen. Type 1 zijn stabiele fracturen die buiten de ligamenten liggen. Type 2 zijn onstabiele fracturen die zich tussen de buitenste ligamenten bevinden en waarvan het binnenste fragment naar boven steekt. Bij type 3 bevindt de breuk zich buiten de buitenste ligamentbevestigingen. Bij type 4 wordt de buitenste en zachte botmantel alleen verplaatst maar niet doorgesneden. Dit type sleutelbeenbreuk komt alleen voor bij kinderen.

Oorzaken

Een sleutelbeenbreuk gaat altijd gepaard met enige kracht. Verreweg de meest voorkomende oorzaken zijn vallen. Waarbij meestal een val plaatsvindt op de schouders of op een uitgestrekte arm. Vooral vallen op de uitgestrekte arm komt vaak voor bij het sporten. Naast vallen kan ook een breuk van het sleutelbeen optreden als gevolg van directe kracht. Stoten aan de voorkant van de schouder kunnen bijvoorbeeld een breuk veroorzaken. Maar breuken van het sleutelbeen komen ook voor bij verkeersongevallen, omdat de veiligheidsgordel tijdens de aanrijding een sterke druk uitoefent op het schoudergebied. Het is mogelijk dat een ongemakkelijke houding tijdens de geboorte een breuk van het sleutelbeen bij baby's veroorzaakt.

Symptomen, klachten en tekenen

De symptomen van een sleutelbeenbreuk zijn heel duidelijk. In de meeste gevallen bewegen bijvoorbeeld de twee uiteinden van de botbreuk tegen elkaar, wat resulteert in een voelbare stap op het sleutelbeen. In veel gevallen is dit ook zichtbaar. hematoom vorming en zwelling treden vaak op op de plaats van de breuk. Zelden is het een open sleutelbeenbreuk. In dit geval hebben de uiteinden van het bot de huid open wonden en bloeden optreden. Er is pijn wanneer er druk wordt uitgeoefend op de breukplaats. In sommige gevallen is er ook pijn wanneer de hoofd wordt gedraaid omdat de hoofddraaispier tegen een stuk van het sleutelbeen zit. Er is altijd pijn wanneer de arm met de breuk aan de zijkant van het lichaam wordt bewogen. Patiënten plaatsen hun arm vaak in een beschermende positie. In deze positie wordt de arm iets naar voren geschoven en rust deze tegen het lichaam. Hierdoor worden schouders naar voren getrokken. Als het schoudergewricht wordt bewogen, kunnen ook hoorbare wrijfgeluiden optreden. In dit geval kan ook pijn optreden. In zeldzame gevallen kan letsel aan de zenuwen or pezen in het gebied van het sleutelbeen treedt ook op als gevolg van de breuk.

Diagnose en verloop

Een sleutelbeenfractuur vertoont typische symptomen, zodat in alle gevallen de fractuur al op basis van deze symptomen kan worden gediagnosticeerd. Bij een breuk van het sleutelbeen wordt de arm aan de zijkant van de breuk automatisch in een beschermende houding gehouden. De schouder is iets naar voren gekanteld. Bovendien duiden zwelling en blauwe plekken in het fractuurgebied vaak op een sleutelbeenfractuur. In veel gevallen is er een voelbare en zichtbare stap op de breukplaats. Pijn treedt op wanneer er druk wordt uitgeoefend op de aangedane schouder of wanneer de arm wordt bewogen. Als het getroffen schoudergewricht wordt verplaatst, is vaak een typisch wrijvend geluid te horen op de breukplaats. Röntgenstraal onderzoek of computertomografie worden gebruikt om de diagnose te bevestigen. Als er een sleutelbeenbreuk wordt vastgesteld, is het belangrijk om te controleren of zenuwen or schepen worden ook beïnvloed door het letsel. Meestal geneest een sleutelbeenbreuk goed en zonder complicaties.

Complicaties

Als gevolg van een sleutelbeenfractuur kunnen er aanvankelijk ernstige pijn, blauwe plekken en zwelling in de arm optreden, meestal geassocieerd met beperkte beweging. Soms blijven deze beperkte bewegingen in de arm en schouder permanent aanhouden. Bij mensen met bepaalde reeds bestaande aandoeningen wordt de botgenezing vertraagd of mislukt deze volledig. Er kan ook een verkorting van het sleutelbeen optreden, meestal geassocieerd met een verminderd bewegingsbereik van de aangedane arm. Als de sleutelbeenfractuur niet of onvoldoende wordt behandeld, kan deze zich tot een chronische aandoening ontwikkelen voorwaarde​ Chirurgische ingrepen gaan altijd gepaard met bepaalde risico's. In zeldzame gevallen raakt het sleutelbeen ontstoken na de operatie of bloeding, wond genezen aandoeningen en de vorming van littekens optreden. Als zenuwen letsel oplopen, kunnen sensorische stoornissen optreden. Als spieren, gewrichten or kraakbeen gewond zijn, bestaat het risico op permanente bewegingsbeperkingen. Een ingebracht implantaat kan falen, breken of migreren en moet vervolgens worden vervangen door een tweede operatie. Ten slotte kunnen allergische reacties op de gebruikte materialen en middelen optreden. Voorgeschreven medicijnen kunnen ongewenste bijwerkingen veroorzaken en, in het geval van niet-gediagnosticeerde ziekten, ernstige complicaties veroorzaken.

Wanneer moet je naar een dokter?

Een fractuur van het sleutelbeen moet natuurlijk altijd worden behandeld door een geschikte arts. Anders is een volledig en tijdig herstel niet mogelijk. Getroffen personen die een dergelijke fractuur hebben, gaan meestal vrij automatisch naar een arts of ziekenhuis. De pijn van een dergelijke fractuur is enorm en ondraaglijk, zodat in de regel het dichtstbijzijnde ziekenhuis of een spoedarts wordt bezocht. In dat geval is echter niet alleen de eerste behandeling erg belangrijk, aangezien chirurgische ingreep nodig kan zijn. Dit kan ervoor zorgen dat het gebroken bot groeit weer goed samen. Als u later in het genezingsproces geen doktersbezoeken aflegt, loopt u een zeer groot risico. De gebroken bot mogen groeien samen in een verkeerde positie, wat hevige pijn veroorzaakt. Er geldt dus het volgende: De fractuur van het sleutelbeen moet in ieder geval medisch en met medicatie worden behandeld. Dit is de enige manier om volledige genezing te garanderen. Als hiervan wordt afgezien, bestaat de kans op complicaties die achteraf niet goed kunnen worden hersteld.

Behandeling en therapie

Een sleutelbeenbreuk kan op twee manieren worden behandeld. In bijna 98 procent van de gevallen is de behandeling conservatief therapie​ Een chirurgische behandeling kan echter ook nodig zijn. De methode waarmee de breuk uiteindelijk wordt behandeld, hangt altijd af van de resultaten van de Röntgenstraal examen. Bij conservatieve behandeling krijgen patiënten ongeveer drie tot vier weken een rugzakverband. Dit is een tractiebandage dat om beide schouders wordt aangebracht en aan de achterkant wordt aangetrokken en strakgetrokken. Op deze manier worden de schouders naar achteren getrokken en gebroken botten worden in de juiste positie gebracht. In de meeste gevallen wordt de behandeling gevolgd door fysiotherapie om de volledige mobiliteit van de schouder te herstellen. Wanneer dan ook bloed schepen of zenuwen zijn beschadigd door de breuk, of in het geval van ernstig verplaatste breuken, moet de sleutelbeenbreuk operatief worden behandeld. Tijdens de operatie gewond schepen worden verzorgd en de breuk wordt gefixeerd door metalen platen of schroeven. Deze moeten na zes maanden tot een jaar worden verwijderd. Na de operatie worden de arm en schouder gefixeerd en geïmmobiliseerd door een zogenaamd Gilchrist-verband om de sleutelbeenbreuk te laten genezen.

het voorkomen

Een sleutelbeenbreuk is niet echt te voorkomen. Het is meestal een sportblessure of een accidentele blessure. Het nemen van de nodige voorzorgsmaatregelen bij het sporten of zelfs in andere valgevoelige situaties kan in het beste geval het risico op letsel verminderen en zo een sleutelbeenbreuk voorkomen.

Nazorg

Als conservatieve behandeling van de sleutelbeenfractuur niet voldoende is, kan een operatie worden uitgevoerd, die op zijn beurt nazorg vereist. De behandeling wordt op intramurale basis uitgevoerd en al in de eerste dagen na de operatie vindt een beoordeling van de gevoeligheid van de aangedane arm plaats. De patiënt moet onder andere zijn elleboog bewegen of een vuist maken. De drainage die tijdens de operatie wordt aangebracht, kan uiterlijk na drie dagen worden verwijderd. Na de operatie wordt de operatiewond de eerste dagen grondig gecontroleerd, op deze manier mogelijk wond genezen aandoeningen of infecties kunnen in een vroeg stadium worden opgespoord en dienovereenkomstig worden behandeld. Als de wond geneest zoals gepland, worden de hechtingen na ongeveer 14 dagen verwijderd. Een ander belangrijk onderdeel van de nazorg bij een sleutelbeenbreuk is fysiotherapie-oefeningen​ Ze worden gebruikt om de aangetaste spiersecties weer op te bouwen. Daarnaast is het de bedoeling om de schouder weer volledig te laten bewegen. Extra verbanden hoeven meestal niet te worden aangebracht. Röntgenstraal onderzoeken worden uitgevoerd om de voortgang te bewaken. Ze worden uitgevoerd na vijf tot zes weken. Afhankelijk van de resultaten mag de patiënt gedurende zes tot acht weken geen zware lasten optillen of dragen met de behandelde arm. Een laatste röntgencontrole wordt uitgevoerd na drie tot vier maanden. Om de resterende pijn te behandelen, kan de patiënt passende medicatie krijgen.

Wat u zelf kunt doen

Als het sleutelbeen is gebroken, moet de schouder eerst worden gekoeld. Dit verlicht de pijn en vermindert de blauwe plekken. Snelle afkoeling door toepassing van kompressen kan het genezingsproces helpen. Na de behandeling dienen in de eerste plaats de instructies van de arts te worden opgevolgd. De aangedane schouder moet rusten. Slaap het beste in rugligging en met een orthopedisch kussen om verdere belasting te voorkomen. Patiënten met veel banen spanning op hun sleutelbeen wordt geadviseerd om ziekteverlof op te nemen. Daarnaast kunnen verschillende huishoudelijke medicijnen worden gebruikt om de pijn te verlichten. Bijvoorbeeld, zalven gemaakt van aloe vera, kwarkkompressen of pijnverlichtend theesoorten zijn geschikt. In overleg met de arts kan de genezing van de fractuur worden versneld door gerichte massages. Patiënten worden hiervoor idealiter doorverwezen naar een specialist. Anders kunnen er complicaties optreden die het genezingsproces belemmeren. EEN sleutelbeen fractuur moet na drie tot vier weken grotendeels genezen zijn. Tot die tijd moet de door de arts voorgeschreven medicatie worden ingenomen en voorgesteld maatregelen want rust moet worden gevolgd. Als de klachten aanhouden of als er hevige pijn en bewegingsbeperkingen optreden, is een bezoek aan de huisarts aan te raden. Daarnaast diverse homeopathische middelen zoals arnica or Sint-janskruid helpen. Patiënten kunnen hiervoor het beste een geschikte alternatieve arts raadplegen.