Gebroken bot

Als het ijzig en glad is, hebben traumachirurgen hun werk te doen, omdat het aantal botbreuken, vooral voor de onderarm en nek van het dijbeen, neemt dan vaak snel toe. Maar botbreuken zijn niet alleen een probleem in de winter: naast deze veelvoorkomende fracturen door vallen, waarbij meestal maar één bot wordt aangetast, kunnen er ook veel gecompliceerdere botbreuken zijn die bijvoorbeeld door verkeersongevallen worden veroorzaakt. Maar hoe werkt een bot? breuk optreden en hoe lang duurt het genezingsproces? Deze en andere vragen beantwoorden we hieronder.

Bot – een hard raamwerk voor de zachte kern

Ons benige lichaam vormt ongeveer 20 procent van ons gewicht, verankert spieren en ligamenten en beschermt onze interne organen in de hoofd, borst en bekkengebieden. Bones bestaat voor bijna 50 procent uit anorganisch materiaal zoals calcium fosfaat25 procent bindweefsel structuren en 25 procent water. Ze zijn erg stabiel: een volgroeid bot is bestand tegen een druk tot 15 kilogram per vierkante millimeter, dus een dijbeen kan in totaal ruim 1.5 ton dragen.

Hoe ontstaat een botbreuk?

Ondanks zijn enorme draagkracht, kan een bot, wanneer er sterkere krachten op het benige skelet worden uitgeoefend, niet ontsnappen vanwege zijn broze, harde substantie - een botscheur (spleet), een bot breuk (fractuur) of zelfs een versplintering van het bot in meerdere delen (meerdere fracturen, gecompliceerde fractuur) treedt op. Als een breuk resulteert in verplaatsing van de fragmenten, wordt dit een dislocatie genoemd. Veelvoorkomende oorzaak van een botbreuk is een plotselinge en sterke kracht, bijvoorbeeld door een:

  • Ongeval
  • Vallen
  • Schok
  • Blazen

Maar herhaalde overbelasting kan er ook voor zorgen dat een bot breekt. Men spreekt dan van een 피로 breuk of a spanningsbreuk. Daarnaast zijn er zogenaamde pathologische fracturen, waarbij een bot breekt zonder (of met weinig) externe impact. In dit geval wordt de botstructuur zodanig veranderd dat het bot geen drukbelasting kan weerstaan ​​– bijvoorbeeld in het geval van botveranderende stofwisselingsziekten zoals ernstige osteoporose or broze botziekte, botkanker of een metastase in het bot.

Verschillende soorten botbreuken

De manier waarop het bot breekt is pure natuurkunde. Afhankelijk van de uitgeoefende kracht kunnen bijvoorbeeld de volgende soorten breuken optreden:

  • Een vlotte doorbraak
  • Een doorbraak met losgeraakt botfragment aan de andere kant
  • Een spiraalvormig gedraaide botbreuk (spiraalbreuk) of
  • Veel botafval

In jeugd, het bot is nog niet zo broos en kan beter meegeven: Vaak treden de zogenaamde greenwood-breuken op. Bij greenstick-fracturen breekt het bot slechts aan één kant, of het wordt samengedrukt of het delicate periosteum is gewond, maar het bot biedt weerstand. Er ontstaat een knik, zoals een jong groen takje – vandaar de naam. Bovendien kunnen fracturen in verband worden gebracht met andere verwondingen, zoals verwondingen aan de huid, zenuwen, gewrichtenof aangrenzende organen. Breuken worden geclassificeerd volgens een groot aantal verschillende criteria, zoals hun locatie, het aantal fragmenten, of de breuk open of gesloten is.

Hoe lang duurt het voordat een bot genezen is?

Als richtlijn geldt na a bot fractuur, duurt het meestal zo'n zes tot twaalf weken voordat het bot weer een volledige belasting kan dragen. Voor kinderen is genezing van drie tot vier weken mogelijk en voor volwassenen kan het net zoveel maanden duren. Hoe lang het werkelijk duurt voordat een fractuur geneest, hangt af van verschillende factoren, zoals:

  • Het type en de omvang van de fractuur (een gecompliceerde verbrijzelde fractuur geneest langzamer dan een gladde penetrerende fractuur).
  • De leeftijd van de aangedane persoon (bij kinderen groeien botten sneller aan elkaar en botafwijkingen kunnen goed worden gecorrigeerd; met toenemende leeftijd wordt de genezingstijd langer)
  • De lokalisatie van de fractuur (bepaalde) botten sneller genezen dan andere).
  • Het type genezing (directe en indirecte fractuurgenezing).
  • Het type behandeling (dat voornamelijk afhangt van het type fractuur).

Lokalisatie: hoe lang duurt het voordat welke fractuur geneest?

Welk bot wordt aangetast, beïnvloedt hoe lang het duurt om te genezen. De volgende ruwe richtwaarden zijn van toepassing, hoewel ook met de reeds genoemde beïnvloedende factoren rekening moet worden gehouden:

  • A sleutelbeen breuk geneest bij een volwassene bijvoorbeeld na zes tot acht weken (immobilisatie zou drie tot vier weken moeten duren).
  • A femurfractuur, aan de andere kant, duurt ongeveer tien tot veertien weken, maar genezing kan tot zes maanden aanslepen.
  • A neusbeen breuk kan worden genezen na slechts twee weken.
  • A ribbreuk geneest in ongeveer twaalf weken, met eenvoudige fracturen sneller.
  • Een gebroken pols duurt ongeveer vijf tot zes weken om te genezen.

In principe kan ook worden gezegd dat een gewrichtsbreuk of een breuk in de buurt van een gewricht doorgaans langer duurt om te genezen.

Indirecte en directe fractuurgenezing

Er zijn twee verschillende manieren waarop een breuk kan genezen. Indirecte of secundaire fractuurgenezing omvat de ontwikkeling van wat bekend staat als eeltof littekenweefsel, aan de breukuiteinden van het bot, dat bruggen de plaats van de breuk en verandert langzaam in bot. Deze ontwikkeling duurt lang, zodat ook na enkele maanden tot jaren nog corresponderend weefsel te zien is Röntgenstraal afbeeldingen. Desalniettemin kan het bot eerder normaal worden belast. Directe of primaire fractuurgenezing vindt plaats zonder dergelijk littekenweefsel en vindt alleen plaats als de uiteinden van het bot precies in elkaar passen, wat meestal alleen het geval is bij een chirurgische behandeling. Na ongeveer drie weken is het bot weer volledig functioneel.

Een goede behandeling cruciaal voor genezing

Bij de behandeling van een fractuur worden de afzonderlijke delen van het bot meestal weer samengevoegd en in deze positie gefixeerd, zodat ze kunnen groeien weer samen. een voldoende bloed Ook de bevoorrading moet worden gegarandeerd. Voor de behandeling van een fractuur zijn verschillende methoden beschikbaar die van invloed zijn op de duur van de genezing of op hoe snel aangetaste gebieden weer kunnen worden belast. Vroegtijdige behandeling draagt ​​bij aan een snelle genezing. Verderop in dit artikel leest u meer over de behandeling.

Revalidatie bevordert het genezingsproces

De behandeling omvat ook passende revalidatiemaatregelen: Om gevolgschade aan spieren en gewrichten te voorkomen, wacht men meestal niet tot genezing is voltooid voordat men het bot weer gaat belasten, maar begint men met revalidatie zodra de fractuur voldoende is behandeld en gestabiliseerd:

  • Getroffen personen moeten proberen hun niet-geïmmobiliseerde gewrichten zo normaal mogelijk.
  • Isometrische oefeningen (een speciale vorm van krachttraining) kan bovendien helpen om geïmmobiliseerde spieren fit te houden.
  • Als de getroffen persoon, bijvoorbeeld door andere verwondingen, een ziekte of om andere redenen bedrust moet houden, wordt de vroege mobilisatie meestal gedaan door fysiotherapie-oefeningen in bed.

In ieder geval moet u uw arts raadplegen en uitleg krijgen over welke bewegingen en oefeningen worden aanbevolen in het geval van uw fractuur.