Pathologische veranderingen van de huid doorgaans leiden in elk geval aan het feit dat de getroffen personen psychisch lijden en een aanzienlijke verslechtering van hun kwaliteit van leven moeten ervaren. Desalniettemin zijn de opties voor behandelingen ook redelijk gunstig in sclerodermie.
Wat is sclerodermie
sclerodermie, behoorlijk progressieve systemische sclerodermie, is een huid ziekte die een van de autoimmuunziekten In de processen die plaatsvinden binnen het sclerodermie, vooral de collageen bindweefsel, wat zo belangrijk is voor de huid, wordt beïnvloed. Er treedt een zogenaamde sclerotisering van het steunweefsel op, die tot op zekere hoogte elastisch is. Om deze reden is sclerodermie een collagenose. Dit betekent dat sclerodermie wordt gerekend tot de reumatische systemische ziekten van het vaat- en bindweefsel, die chronisch zijn en worden gekenmerkt door ontstekingsprocessen. Sclerodermie is ook bekend onder andere synoniemen, zoals systemische sclerose, diffuse of systemische sclerodermie. Meer vrouwen dan mannen lijden aan sclerodermie.
Oorzaken
Waar de oorsprong van sclerodermie op gebaseerd is, is tot op heden niet opgehelderd. Alleen directe verbanden tussen progressieve systemische sclerodermie en overreacties of storingen in het lichaam immuunsysteem Worden aangenomen. Dit feit maakt het moeilijk om een oorzakelijk verband te vinden therapie tegen sclerodermie. Intensief wetenschappelijk onderzoek heeft aangetoond dat de cellulaire componenten van de bindweefsel betrokken bij sclerodermie functioneren niet goed, wat leidt tot misvormingen van het collageenweefsel. In deze context is overproductie van collageen komt voor bij sclerodermie, wat bijdraagt aan verharding en verlies van huidskleur. Vanwege het extreme concentratie of collageen, ontwikkelt fibrose zich bij progressieve systemische sclerodermie.
Symptomen, klachten en tekenen
Sclerodermie manifesteert zich meestal door episodische stoornissen van de bloedsomloop van handen en voeten. Dit fenomeen van Raynaud gaat gepaard met een opvallende bleekheid, evenals pijn en / of gevoelloosheid. Als deze circulatiestoornissen blijven gedurende een lange periode bestaan, de kleine bloed schepen van de vingers en tenen lopen blijvende schade op. Ontsteking van de huid optreedt, evenals zwelling van de vingers, voeten, onderbenen en tenen. Na verloop van tijd verhardt de huid steeds meer en wordt ook dikker. Vanwege deze veranderingen en slecht circulatie, het is erg bleek en heeft een wasachtig uiterlijk. Door de verharding van de huid kunnen patiënten hun huid niet meer bewegen gewrichten goed. In bijzonder ernstige gevallen van de ziekte is er een krimp van het onderhuidse vetweefsel Als gevolg hiervan zien de vingers er puntig en smal uit. Deze Madonna-vingers worden geassocieerd met een verlies of beperking van de fijne motoriek. Daardoor hebben mensen met sclerodermie in dit stadium moeite om hun schoenen te strikken of een overhemd dicht te knopen. De huid op de toppen van de vingers, die slecht wordt geleverd bloed, kan doodgaan. Dit veroorzaakt kleine pijnlijk wonden rattenbeet genoemd necrose Omdat de huid van het gezicht ook wordt beïnvloed door de veranderingen, veranderen de gezichtsuitdrukkingen van de patiënten. Ze kunnen hun mond niet meer goed openen en hebben moeite met eten.
Diagnose en progressie
Als gevolg van fibrose die zich in de huid manifesteert, ontwikkelen zich vaste gebieden in de bindweefsel lagen in sclerodermie. Bij sclerodermie dragen deze bij aan het onvermogen van bloed schepen voldoende uit te zetten, waardoor een onderaanbod van omringend weefsel wordt bevorderd. Bovendien veroorzaakt sclerodermie littekens te vormen in de huid. Het beloop van progressieve systemische sclerodermie wordt gekenmerkt door acrale beperkende of diffuse progressie. De behandeling is afhankelijk van de huidveranderingen die in elk geval voorkomen. Bij de specifieke diagnose van sclerodermie beschikken artsen over verschillende methoden. Naast de klassieke klinische verschijningen, is het het onderzoek van huidweefsel en een bepaling van endogeen antilichamen alsmede de bloedbezinkingssnelheid om sclerodermie te detecteren.
Complicaties
De complicaties van sclerodermie zijn gericht op het type ziekte en de betrokkenheid ervan interne organen Omgeschreven sclerodermie is bijvoorbeeld niet levensbedreigend, maar als de ziekte de longen aantast, hypertensie kan optreden, wat gepaard gaat met ernstige complicaties in het verdere verloop en zelfs leiden tot de dood van de patiënt. Af en toe wordt het typische oedeem ontstoken en littekens of er ontstaan knobbeltjes. In de meeste gevallen een zogenaamde secundaire Raynaud-syndroom ontwikkelt zich ook, waarbij de huidgebieden bleek worden en de vingertoppen littekens. In de meest ernstige gevallen kan het weefsel zelfs afsterven. Huidspanning in het gezicht leidt tot zogenaamde mimische stijfheid, die gepaard gaat met vroegtijdige rimpels en huidirritatie. In sommige gevallen is het huidveranderingen permanent en pigmentatiestoornissen ontstaan. In de verdere stadia van de ziekte, gewricht ontstekingslikproblemen en pulmonaire fibrose optreden. Al deze klachten houden verband met verdere complicaties. De behandeling zelf is meestal zonder risico. Complicaties kunnen bijvoorbeeld ontstaan door de voorgeschreven medicatie in de loop van ergotherapie of tijdens acupunctuur Herhaling van sclerodermie na voltooiing van de behandeling kan ook niet worden uitgesloten.
Wanneer moet je naar een dokter?
Sclerodermie moet altijd door een arts worden behandeld. In dit geval wordt zonder behandeling de kwaliteit van leven van de getroffen persoon aanzienlijk verminderd, dus de behandeling moet worden uitgevoerd bij de eerste symptomen en tekenen van sclerodermie. Bij sclerodermie moet een arts worden geraadpleegd als de getroffen persoon lijdt aan ernstige bloedstoornissen circulatie In de regel treedt gevoelloosheid op, zodat zelfs gewone beweging niet meer zonder meer mogelijk is. In veel gevallen kan een blijvende bleekheid of ernstige zwelling van de handen ook wijzen op sclerodermie en moet worden onderzocht als het langdurig aanhoudt en niet vanzelf verdwijnt. In veel gevallen kunnen getroffen personen niet langer zonder ongemak activiteiten met hun vingers en handen uitvoeren. Bij sclerodermie kan in eerste instantie een huisarts of een orthopeed worden geraadpleegd. Verdere behandeling wordt dan meestal uitgevoerd door een specialist en is afhankelijk van de exacte manifestaties van de symptomen. In de regel wordt de levensverwachting van de getroffen persoon niet verminderd door sclerodermie.
Behandeling en therapie
Behandeling van progressieve systematische sclerodermie omvat geselecteerde procedures die over het algemeen niet nieuw zijn. In principe kan sclerodermie niet worden genezen. Omdat echter veel lichamelijke klachten worden veroorzaakt door het voortschrijden van sclerodermie, is de behandeling primair gericht op het verbeteren van de kwaliteit van leven. De focus van het geheel therapie concepten tegen sclerodermie is het behoud van mobiliteit. Om deze reden naast speciaal fysiotherapie en ergotherapieIn de behandeling staan ook zogenaamde fysieke behandelingen centraal. Aangezien de getroffen personen sterk lijden, moeten warmtetherapeutische toepassingen verlichting brengen. Uiteraard zijn deze procedures evenals massages en, als alternatief, acupunctuur worden ondersteund door medicinale middelen in het geval van sclerodermie. Sclerodermie brengt niet alleen aanhoudend ongemak en intens volksgezondheid beperkingen. Van sclerodermie is eveneens bekend dat het complicaties veroorzaakt. Deze worden weergegeven door het gebruik van immunosuppressivapreparaten die acetylsalicylzuur om de bloedstroom te bevorderen, en ACE-remmers en glucocorticoïden.
het voorkomen
Tot op heden is er geen daadwerkelijke preventie tegen het optreden van progressieve systemische sclerodermie. Alleen uitgebreide professional Grensverkeer en zorg tijdens sclerodermie kan verergering van symptomen en mogelijke risico's verminderen. Profylaxe omvat in deze context continu Grensverkeer van vitale functies, regelmatige huidverzorging en huidobservatie, juist oog zorg, en het vermijden van nicotine en alcohol Langetermijntoepassingen, die al zijn beschreven in de context van beschikbare behandelingen en buitengewoon nuttig zijn, helpen ook bij het tegengaan van verslechtering van sclerodermie.
Nazorg
In de regel is de maatregelen of opties voor nazorg bij sclerodermie zijn significant beperkt of helemaal niet beschikbaar voor de getroffen persoon. zij zijn vooral afhankelijk van een snelle en vooral vroege diagnose van deze ziekte zodat complicaties of verdere uitzaaiing van de tumor in de verder verloop van de ziekte. Zelfgenezing is bij deze ziekte in de regel niet mogelijk. De behandeling hangt sterk af van de ernst van de sclerodermie, zodat er geen algemeen beloop kan worden voorspeld. In de meeste gevallen zijn patiënten echter afhankelijk van de inname van verschillende medicijnen, waarbij altijd moet worden gelet op de juiste dosering en ook op regelmatige inname. Bij onduidelijkheden of bijwerkingen dient altijd eerst een arts te worden geraadpleegd. Tijdens de behandeling zijn regelmatige controles en onderzoeken door een arts meestal erg belangrijk om verdere schade aan de interne organen De meeste patiënten zijn tijdens de behandeling ook afhankelijk van de steun en hulp van hun eigen familie. In sommige gevallen vermindert sclerodermie ook de levensverwachting van de getroffen persoon.
Hier is wat u zelf kunt doen
Om een verslechtering van het uiterlijk van de huid te voorkomen of volksgezondheiddient de getroffen persoon het gebruik van cosmetische artikelen te bespreken, zoals crèmes or lotions met de behandelende arts. Er kunnen ingrediënten in de huidverzorgingsproducten dat leiden tot een toename van symptomen. Daarom voor gebruik schoonheidsmiddelen, is het raadzaam om de gebruikte ingrediënten te controleren. De symptomen van de ziekte zijn onder meer lichamelijk ongemak, dat als belastend wordt ervaren, vooral in het dagelijks leven. Fysiotherapeutische training wordt daarom aangeboden in een ontwikkeld therapie plan. Buiten de behandelingen kan de getroffen persoon ook aangeleerde oefeningen zelfstandig en op eigen verantwoordelijkheid uitvoeren. Dit helpt en ondersteunt het lichaam bij het verbeteren van de algehele situatie. Het bevordert ook de mobiliteit en voorkomt mogelijke verslechtering. Omdat er bij deze ziekte geen zelfgenezing is en alternatieve geneeswijzen niet voldoende zijn, is samenwerking met een arts bijzonder belangrijk. Regelmatige huidverzorging en observatie van huidveranderingen is aanbevolen. Om bloed te bevorderen circulatiemoet ervoor worden gezorgd dat de voedselopname voor de bloedcirculatie wordt geoptimaliseerd. Bovendien moeten starre houdingen worden vermeden, omdat deze de bloedstroom kunnen belemmeren. Evenwichtige bewegingen van de ledematen moeten in het dagelijks leven worden uitgevoerd. Zodra er een tintelend gevoel op de huid is, moet de lichaamshouding worden veranderd.
