Protrusio acetabuli verwijst naar een uitsteeksel van het dijbeen hoofd en heupkom naar het kleine bekken. Het kan aangeboren zijn of het gevolg zijn van bepaalde ziekten.
Wat is protrusio acetabuli?
In de geneeskunde spreken we van een protrusio acetabuli wanneer het acetabulum en femoraal hoofd uitstulping naar het kleine bekken, dat artsen uitsteeksel noemen. Dit resulteert in een beperkte beweging van de heup in alle richtingen. Als het uitsteeksel slechts aan één kant van het lichaam verschijnt, been inkorten is mogelijk. Protrusio acetabuli verschijnt vaak in de context van verschillende ziekten, waaronder Marfan-syndroom. Deze voorwaarde is een bindweefsel stoornis veroorzaakt door een gen mutatie. Het uitsteeksel van het acetabulum werd voor het eerst beschreven in Breslau in 1824. Volgens studies was ongeveer een derde van alle Marfan-syndroom patiënten lijden aan protrusio acetabuli, die beide heupen aantasten gewrichten Protrusio acetabuli is ook bekend als het Otto Chrobak-bekken. Het is vernoemd naar de Duitse anatoom Adolph Wilhelm Otto (1786-1845) en de Oostenrijkse gynaecoloog Rudolf Chrobak (1843-1910). Artsen maken onderscheid tussen zowel een primaire als een secundaire protrusio acetabuli. In de primaire vorm zou er sprake zijn van een dominante erfenis. Het komt vooral voor bij vrouwen. De secundaire vorm wordt protrusio acetabuli genoemd, die wordt veroorzaakt door verschillende heupaandoeningen. Het wordt bij beide geslachten in gelijke verhoudingen geregistreerd.
Oorzaken
Oorzaken van protrusio acetabuli zijn osteomalacie, coxartrose, Marfan-syndroom, fibrose dysplasie, en de ziekte van Paget (osteodystrofie deformans). In sommige gevallen zijn trauma- of heup-TEP-implantatie ook verantwoordelijk voor het uitsteeksel van het acetabulum. Protrusio acetabuli is in principe een pre-artrotische misvorming. Als gevolg hiervan is het dijbeen hoofd zinkt in het acetabulum. De overgang naar de pathologische vorm is vloeiend. Vooral mensen ouder dan 30 jaar worden getroffen door protrusio acetabuli. Als het uitsteeksel al zichtbaar is in jeugd, een serieuze koers is aanstaande.
Symptomen, klachten en tekenen
In de vroege stadia vordert protrusio acetabuli nog steeds zonder symptomen. Dit is ook de reden waarom de ziekte vaak zo laat wordt ontdekt. Zelfs in een vergevorderd stadium ervaart niet elke patiënt pijnlijke symptomen. Bij sommige patiënten veroorzaakt de verandering in vorm secundaire tekenen van slijtage, met kraakbeen slijtage en vervorming van de heupkop. In dergelijke gevallen wordt de term uitsteekselcoxarthrosis gebruikt. Dit verwijst naar een uitsteeksel artrose van de heup. In het verdere verloop van protrusio acetabuli, bewegingsbeperkingen bij de heup gewricht worden steeds duidelijker. In eerste instantie gaat het om bewegingen zoals ontvoering, extensie en rotatie. Later lijden getroffen personen aan pijn zelfs in rust, vooral 's nachts. Bovendien kunnen ze niet meer zonder lopen pijn Zelfs een volledige verstijving van de heup is mogelijk. Bij vrouwen bestaat ook het risico op vernauwing van het bekken, wat op zijn beurt resulteert in mechanische handicaps. Dit kan bij een bevalling een negatief effect hebben op het geboorteproces.
Diagnose en verloop van de ziekte
Het diagnosticeren van protrusio acetabuli is niet altijd gemakkelijk. Dit geldt vooral als het symptoomvrij is, zodat het meestal alleen bij toeval kan worden ontdekt. Als er daarentegen typische symptomen optreden, worden deze beschouwd als een indicatie van het uitsteeksel. Een van de belangrijkste onderzoeksmethoden is het afnemen Röntgenstraal afbeeldingen. Op de röntgenfoto's kan de arts de uitsparing van de heupkom in de richting van het bekken zien. Röntgenstraal onderzoekscriteria omvatten een verandering of verlies van de zogenaamde Köhler's traanfiguur. Kruising van de interne bekkenlijn over de heup gewricht lijn en vergroting van de midden-kerfhoek worden ook overwogen voor onderzoek. Het verloop van protrusio acetabuli hangt af van de omvang ervan. In sommige gevallen kan het dus nodig zijn om het beschadigde apparaat te vervangen heup gewricht met een implantaat.
Complicaties
Door protrusio acetabuli hebben getroffen personen last van heupklachten, deze hoeven echter niet samen te hangen met pijn in elk geval. In de meeste gevallen wordt de ziekte dan ook laat gediagnosticeerd, omdat de symptomen niet duidelijk zijn of slechts in zeer milde vorm voorkomen. Bovendien wordt de heup van de patiënt echter ernstig versleten door protrusio acetabuli. Naarmate de ziekte voortschrijdt, kan pijn optreden zonder behandeling. Vooral 's nachts kan de pijn erg onaangenaam zijn, wat kan leiden tot slaapproblemen of Depressie Beperkte beweging is ook niet ongebruikelijk vanwege protrusio acetabuli. Stretching en het uitstrekken van het hele lichaam is aanzienlijk beperkt vanwege de ziekte. Behandeling van protrusio acetabuli gaat niet gepaard met complicaties. In de meeste gevallen kunnen de symptomen van de ziekte worden beperkt met fysiotherapie maatregelen Het heeft ook geen invloed op of vermindert de levensverwachting van de patiënt. In ernstige gevallen vertrouwen getroffen personen echter op chirurgische ingrepen om zich te blijven verplaatsen.
Wanneer moet je naar een dokter?
In elk geval moet de ziekte protrusio acetabuli worden behandeld door een arts. Het komt anders tot verschillende complicaties en geneest zichzelf ook niet, dus de behandeling van de ziekte is essentieel. Hoe eerder de arts wordt geraadpleegd bij protrusio acetabuli, hoe groter de kans op volledige genezing. In de regel manifesteert protrusio acetabuli zich niet door bepaalde klachten of symptomen, dus helaas wordt de ziekte veel te laat gediagnosticeerd en behandeld. Daarom is vroege behandeling meestal niet mogelijk. In dit geval lijdt de getroffen persoon aan bewegingsbeperkingen aan het heupgewricht. Daarom moet onmiddellijk een arts worden geraadpleegd als deze beperkingen optreden. In sommige gevallen treedt ook pijn op, wat ook gepaard kan gaan met pijn in rust. Vooral 's nachts kan dit leiden pijn en dus slaapproblemen. Protrusio acetabuli kan worden gediagnosticeerd door een huisarts of door een orthopedist. De behandeling is echter sterk afhankelijk van de exacte manifestatie en het type ziekte, zodat hier geen algemene voorspelling kan worden gedaan.
Behandeling en therapie
De behandeling van protrusio acetabuli kan zowel conservatief als chirurgisch worden uitgevoerd. Welke therapie wat uiteindelijk het meest geschikt is, hangt af van het stadium van het uitsteeksel en aan welke symptomen de patiënt lijdt. Als er geen pijn is, wacht de patiënt meestal. Secundaire coxartrose komt dus niet noodzakelijk bij iedereen voor. In principe is een Röntgenstraal onderzoek wordt elke twee jaar aanbevolen om de verdere progressie van protrusio acetabuli te volgen. Als de patiënt pijn heeft, wordt deze in eerste instantie met conservatieve middelen bestreden. Deze kunnen de administratie of pijnstillers, fysiotherapeutische behandelingen zoals fysiotherapie-oefeningen, hydrotherapie or elektrotherapie Gewichtsverlies en het gebruik van orthopedie AIDS zoals rollators of bufferhielen worden ook als belangrijk beschouwd. Bovendien moet de patiënt het heupgewricht lichtjes bewegen. Ondanks verlichting van symptomen, conservatief therapie kan niet voorkomen dat protrusio acetabuli vordert. Als zowel de pijn als de bewegingsbeperkingen verergeren, is een operatie vaak noodzakelijk. Bij kinderen is er nog de mogelijkheid om de groeischijven te sluiten. Bij volwassen patiënten kan het inbrengen van een kunstmatig heupgewricht is vaak aan te raden. Op deze manier worden de resultaten op lange termijn als uitstekend beschouwd. Mogelijk ontstaan er problemen door een uitgedunde heupkombasis, waardoor het moeilijk is om het kunstacetabulum in het gewricht te verankeren. In dergelijke gevallen vinden plastische reconstructieve behandelingen plaats, meestal met behulp van het eigen bot van de patiënt.
het voorkomen
preventieve maatregelen tegen protrusio acetabuli zijn niet bekend. Dus de voorwaarde is soms al aangeboren.
Nazorg
Getroffen patiënten hebben er meestal maar een paar en ook maar een beperkt aantal maatregelen van beschikbare nazorg voor protrusio acetabuli. Om deze reden moeten patiënten medische hulp inroepen bij de eerste symptomen en tekenen van de ziekte om verdere complicaties te voorkomen. In de regel kan er geen onafhankelijke genezing zijn, zodat de getroffen persoon afhankelijk is van een medisch onderzoek en behandeling. Hoe eerder een arts wordt geraadpleegd, hoe beter het verdere verloop van de ziekte meestal is. De behandeling is sterk afhankelijk van de ernst van de protrusio acetabulis, zodat er geen algemene kuur gegeven kan worden. Patiënten zijn in de meeste gevallen afhankelijk van het slikken van verschillende medicijnen, waarbij zowel op de voorgeschreven dosering als op regelmatige inname gelet moet worden. Bij onduidelijkheden of bijwerkingen dient eerst een arts te worden geraadpleegd. Regelmatige controles door een arts zijn ook erg belangrijk. Als de ziekte operatief wordt behandeld, moet de getroffen persoon het na de procedure rustig aan doen, vooral door het getroffen gebied te beschermen.
Wat u zelf kunt doen
Het ongemak veroorzaakt door protrusio acetabuli kan worden verlicht met consistent fysiotherapie, wat de pijn merkbaar vermindert. In het dagelijks leven is het belangrijk om de fysieke tekenen te interpreteren en de pijn te beoordelen. Hoe eerder de ziekte wordt vastgesteld, hoe groter de kans op herstel. De moeilijkheid om de symptomen te herkennen betekent echter dat de diagnose vaak erg laat wordt gesteld. Om problemen te verminderen, is het raadzaam om af te vallen. Orthopedisch AIDS zijn ook beschikbaar. Het gebruik van lopen AIDS of speciale bufferhielen verzachten de beperkingen in het dagelijks leven. Gericht fysiotherapie en lichte bewegingen van het heupgewricht verminderen het pijnniveau. Tegelijkertijd vertraagt het voortschrijdende slijtageproces. De voortgang van een heupaandoening kan echter niet worden gestopt, alleen vertraagd. Patiënten zouden dat moeten doen praten aan hun arts over de mogelijkheid van een operatie. Afhankelijk van de situatie kan deze ingreep de kwaliteit van leven aanzienlijk verbeteren. Vooral bij gevoelige personen, de pijn en het ongemak vaak leiden op psychische problemen. In dergelijke gevallen moet naast fysiotherapeutische maatregelen ook psychotherapeutische zorg worden verleend. In sommige steden zijn er zelfhulpgroepen voor osteoartritis patiënten die zich begrepen voelen. De uitwisseling helpt om beter met de situatie om te gaan.
