Introductie
De heup gewricht bestaat uit twee delen. Deze omvatten de hoofd van de dij bot en het acetabulum, dat wordt gevormd door het heupbot. Het gewricht of gewricht kraakbeen kan worden beschadigd door ouderdomsslijtage (artrose).
Dit resulteert in kraakbeen verlies aan de gewrichtsoppervlakken en vervorming van het acetabulum, wat veroorzaakt pijn en beperkt beweging. Wanneer conservatieve therapieën niet langer effectief zijn heup gewricht artrose en heup gewricht slijtage wordt geassocieerd met overmatig pijn en steeds toenemende bewegingsbeperkingen, is het raadzaam om een operatie uit te voeren met heupgewrichtsvervanging om de kwaliteit van leven te verbeteren en mobiliteit te behouden. Bij volledige slijtage kan de gehele heup worden vervangen door een kunstheupgewricht.
Als alleen bepaalde delen van de voeg worden vernietigd, worden alleen deze vervangen, zodat natuurlijke structuren behouden kunnen blijven. Als het complete heupgewricht vervangen moet worden door een kunstheupgewricht, wordt dit ook wel een totale heup-endoprothese (hip-TEP) genoemd. EEN heupprothese (hip TEP) bestaat uit een schacht die is verankerd in het dijbeen, de hoofd die aan de schacht is bevestigd en later articuleert met de heupkom, de heupkom die in de natuurlijke heupkom is verankerd en de zogenaamde insert (inlay) die in de heupkom wordt aangebracht en waarin de nieuwe heupkop gemakkelijk kan schuiven.
Deze vorm van kunstheup wordt voornamelijk gebruikt in gevallen van primair artrose (slijtage van het gewricht zonder enige herkenbare individuele gebeurtenis) met volledige vernietiging van het gewricht, waar conservatieve maatregelen niet langer nuttig zijn, of een fractuur van de femurhals (femurhalsfractuur) Met heupartrose. Het zogenaamde duohoofd prothese beschrijft een prothese van het dijbeen, waarbij het heupkom intact blijft. Deze variant wordt vaak gebruikt als de nek van het dijbeen is gebroken bij oudere mensen die geen last hebben van artrose (kraakbeen slijtage) in het heupgewricht.
