Algemeen
Pijn op de borst wordt gevreesd door patiënten van alle leeftijden - als u het associeert met problemen met de hart-, in het ergste geval een hartaanval. Echter, pijn op de borst or trekken in de borst hoeft niet altijd geassocieerd te zijn met een hart- aanval; ook diverse andere, relatief onschuldige oorzaken kunnen een rol spelen. In het geval van pijn op de borstechter, zowel de spoedarts als de reddingsdienst gaan altijd uit van het ergste, als een hart- aanval is een absoluut levensbedreigende complicatie en moet zo snel mogelijk worden behandeld.
If borst pijn doet zich voor, deze moeten in ieder geval serieus worden genomen. Natuurlijk kan dat zijn borst pijn waarbij de oorzaak een duidelijke gebeurtenis is, zoals een ongeval of een sportblessure. In alle andere gevallen is uiterste voorzichtigheid geboden.
Indien de borst pijn straalt ook uit in de linkerarm, de hulpdiensten moeten onmiddellijk worden gebeld. Vaak vragen getroffen personen zich onnodig lang af met welke arts ze contact moeten opnemen. Een oproep aan de reddingsdienst met een beschrijving van de stralende borst pijn resulteert altijd in het gezamenlijk waarschuwen van een spoedarts.
Deze arts heeft ook preklinisch de nodige middelen en medicatie ter beschikking om een hartaanval. Als je naar pijn op de borst bij mannen kijkt, kan dit worden toegeschreven aan een paar grote velden. Ten eerste het grootste en belangrijkste veld: hartklachten, spreekt van hartaanval, angina pectoris, en in het algemeen coronaire hartziekte (CHD).
Tweede sportverwondingen, en traumatische gebeurtenissen - dwz pijn op de borst veroorzaakt door exogene factoren. En ten derde, psychogene pijn op de borst, als gevolg van Depressieof psychose. De oorzaken van het eerste gebied van pijn op de borst bij mannen, de hartproblemen, zijn doorgaans stress, overbelasting en chronische ziekten.
Deze omvatten permanent hoge bloeddruk, en een ongezonde levensstijl. Een ongezonde levensstijl is gebaseerd op veel verschillende factoren: zwaarlijvigheid, roken, Hoog bloed lipiden, weinig lichaamsbeweging, veel stress, constant hoge bloeddruk, weinig slaap en psychologische factoren, om er maar een paar te noemen. De oorzaak van coronaire hartziekte (CAD) is bijna altijd te wijten aan de afsluiting van een vat dat het hart voorziet.
Bij elke slag voorziet het hart niet alleen het hele lichaam van vers, zuurstofrijk bloed, maar ook zichzelf. De zuurstof in de bloed is nodig om energie te leveren voor spierarbeid, het is essentieel om te overleven. Zonder zuurstof sterven spiercellen, hersenen weefsel vergaat, en overleven is onmogelijk.
Het is niet voor niets dat een van de stelregels in noodgeval medicijn is "voorzie elke cel van het lichaam van zoveel mogelijk zuurstof". Als er spierweefsel aan de benen of armen sterft, valt dat voorlopig mee. Maar als je bedenkt dat het hart een enkele grote spier is, wordt het snel duidelijk waarom een onbehandelde hartaanval altijd dodelijk is.
Hoe minder spierweefsel het bloed in de bloedsomloop kan pompen, hoe minder zuurstof de hartspier bereikt en hoe minder spierweefsel zuurstofrijk bloed kan transporteren - een vicieuze cirkel. Maar hoe ontstaat een hartaanval, wat zijn de concrete oorzaken? Hoge bloedlipideniveaus leiden tot vetophopingen in het bloed schepen.
De arts spreekt van arteriosclerose. Naast vetophopingen kunnen vaatvernauwingen ook worden veroorzaakt door trombi, calcium en los bindweefsel. Menselijk bloed is extreem streng als het gaat om vreemde lichamen in de schepen: zodra er iets wordt ontdekt dat eigenlijk niet in de bloedbaan thuishoort, a bloedprop vormt zich rond het vreemde lichaam.
Dit is eigenlijk heel handig als je aan verwondingen denkt: het voorkomt immers dat we bij elk klein ding doodbloeden. Deze omstandigheid heeft echter tot gevolg dat er zich kleine klontjes in het bloed vormen schepen, die worden doorgespoeld met de bloedstroom totdat ze uiteindelijk vast komen te zitten in een klein vat en het vervolgens verplaatsen. Zo'n klein vat kan een kransslagader zijn slagaderBijvoorbeeld.
Sommige coronaire bloedvaten kunnen nog steeds worden bevoorraad door onderpand, maar als deze ook na verloop van tijd worden geblokkeerd, wordt de doorbloeding van het overeenkomstige aanvoergebied verminderd. Afhankelijk van de locatie wordt dit een anterieure of posterieure wandinfarct genoemd, afhankelijk van of de voorste of achterste wand van het hart is aangetast. Dit proces manifesteert zich in de getroffen persoon door pijn op de borst, kortademigheid, paniek en versnelling van de pols.
De patiënten zijn doodsbang. Als de pijn na 1-5 minuten weer verdwijnt, staat dit bekend als angina pectoris, of "beklemming op de borst". Het is een voorbode van een hartaanval, een waarschuwingsschot.
Verschillende stadia van angina pectoris worden ingedeeld naargelang de pijn optreedt in rust of tijdens beweging. Veel patiënten hebben speciaal voor dit geval altijd een kleine pompspray bij zich, die Nitrolingual bevat. Dit is een medicijn dat de chemische verbinding “nitroglycerine”- bekend als explosief uit verschillende oorlogsfilms.
En het effect van Nitrolingual kan op een vergelijkbare manier worden beschreven: het "blaast" verstopte of verkrampte bloedvaten weer op, waardoor er voldoende bloedstroom naar de aangrenzende bloedvaten wordt gegarandeerd. Het effect treedt meestal binnen enkele seconden op. Voor pijn op de borst die zich in het gebied van het hart bevindt en vanuit het midden van de borst naar links kan uitstralen (zie: Pijn op de borst links) geldt altijd het volgende: Aarzel niet, waarschuw de hulpdiensten, elke seconde telt.
Ook een spoedarts wordt automatisch gewaarschuwd. Speciale voorzichtigheid is geboden bij vrouwen en diabetici, waar de pijn en straling in de linkerarm volledig afwezig kunnen zijn. De tweede groep pijn op de borst bij mannen is traumatische of chronische pijn.
Hoewel een hartaanval nooit mag worden uitgesloten voor pijn op de borst zonder voorafgaand onderzoek, zijn er verschillende oorzaken die andere aandoeningen waarschijnlijker maken. Een voorbeeld hiervan is intercostaal zenuwpijn: intercostale neuralgie is een pijnsyndroom in het intercostale gebied dat doorgaans stekende pijn op de borst veroorzaakt. In dit geval is het zenuwen gelegen tussen de ribben worden gecomprimeerd door verschillende oorzaken, resulterend in pijn.
Mogelijke factoren zijn irritatie van de zenuwwortelhernia in BWS, ribfracturen, verkeerde positie van de wervelkolom, herpes zoster ("gordelroos“), Of zeldzamer: tumoren. De zenuwwortel op deze manier gecomprimeerd veroorzaakt een stekend, aanhoudend gevoel van pijn, vooral bij hoesten of inademen, maar dit is niet het gevolg van een hartaandoening. De diagnose wordt gesteld door palpatie en tikken op verschillende drukpunten op de borst.
Als deze pijn op de borst, die duidelijk van buitenaf kan worden veroorzaakt, de oorzaak zijn, is de diagnose relatief duidelijk. Breuken, voornamelijk van de ribbenkast, vallen ook in hetzelfde veld. Terwijl fracturen van individuele ribben blijven vaak onopgemerkt, seriële ribfracturen veroorzaken meestal hevige pijn.
Deze komen voor na sportverwondingen of ongevallen, de oorzaak van de pijn op de borst is dan relatief duidelijk. U kunt echter altijd luizen hebben en vlooien, zoals ze zeggen. Een derde groep is de psychogene pijn op de borst.
Ze komen vaak voor bij mannen als ze onder grote stress staan of eraan lijden Depressie. Dit soort incubatiepijn is de arts zeer ondankbaar, aangezien hij zich in alle opzichten op dun ijs bevindt: enerzijds is er altijd de mogelijkheid van een verkeerde diagnose, die de getroffen persoon heftig zal beweren. Anderzijds moet men proberen de patiënt zijn waardigheid te laten behouden, aangezien het woord "gek" altijd geassocieerd wordt met de diagnose "psychogeen".
Dit is echter absoluut niet het geval: veel stress, zowel fysiek als psychisch, kan zeer snel effect hebben op het lichaam. Psychosomatische ziekten komen zeer vaak voor en kunnen alle leeftijds- en beroepsgroepen treffen. Helaas wordt de term in Duitsland nog steeds geassocieerd met onnodige schaamte.
Patiënten hebben ook het gevoel dat ze niet serieus worden genomen, omdat ze de pijn echt ervaren, en ook grote angst voelen. Het is belangrijk om deze ziekte als zodanig te erkennen en eventueel een stap terug te zetten in hun carrière. Op de lange termijn kunnen psychosomatische ziekten ook leiden tot manifeste, feitelijke ziekten. In ieder geval heeft de arts een bijzondere mate van gevoeligheid en tactische vaardigheden nodig om deze vorm van pijn op de borst te kunnen behandelen.
