Genezing met perspectiefprognose
De prognose voor genezing hangt in belangrijke mate af van de breuk vorm van de radiusfractuur, de fractuurzorg en de vervolgbehandeling (fysiotherapie). Goede resultaten zijn alleen te verwachten als het mogelijk is om de breuk continu en om stabiele omstandigheden in het breukgebied te creëren. Anders valse gewrichtsvorming (onvoldoende stabiliteit) en pols artrose (preartrose als gevolg van gewrichtsstap) kan optreden.
De gevolgen zouden zijn pijn, beperkte beweging en verlies van pols functie met effecten op de hele arm. In principe is er een slechtere prognose voor extensief pols blessures dan voor ongecompliceerde distale radiusfracturen, zelfs bij optimale therapie. Een ongecompliceerd spaak breuk geneest meestal zonder gevolgen.
Complicatie
Complicaties kunnen optreden bij zowel conservatieve als chirurgische therapie. Complicaties bij conservatieve therapie: Complicaties bij chirurgische therapie:
- Uitglijden van de breuk (secundaire dislocatie)
- Drukschade door gips
- Valse gewrichtsvorming (pseudartrose)
- De ziekte van Sudeck De ziekte van Sudeck, ook bekend als CRPS, is een van de meest gevreesde complicaties van pols fractuur.
- Vaat-, pees- en zenuwletsel
- Infectie
- (uitglijden van de breuk)
- Implantaat wordt losgemaakt
- Valse gewrichtsvorming (pseudartrose)
- Ziekte van Sudeck Een Mobus Sudeck of CRPS komt significant vaker voor na een chirurgische behandeling dan erna gips therapie. In principe is echter niet te onderscheiden of de breuk (gewelddadige impact) of de operatie de CRPS heeft veroorzaakt.
Spaakbreuk bij kinderen
Radiusfractuur kan op elke leeftijd voorkomen. Het komt echter vaker voor tussen de zes en tien jaar. Breuken van de onderarm behoren tot de meest voorkomende fracturen bij kinderen, ongeveer 25%.
Bij kinderen, a spaak breuk wordt meestal veroorzaakt door vallen tijdens sporten zoals handbal spelen, skateboarden of snowboarden. Omdat het bot bij kinderen nog in ontwikkeling is en de botmantel relatief zacht is, kan er een zogenaamde groenhoutfractuur aanwezig zijn. Hier is het bot gebroken, maar het periosteum rondom het bot is onbeschadigd.
De naam greenwood fracture komt van de waarneming van een groene tak, die van binnen gebroken kan zijn, maar aan de buitenkant nog omgeven is door een onbeschadigde bast. Dit soort spaak fracturen komen vooral voor bij kinderen omdat hun botmantel flexibel is, waardoor het risico op fracturen afneemt. Kinderen worden veel vaker conservatief behandeld dan volwassenen.
Het onbeschadigde periosteum stabiliseert de fractuur en conservatieve therapie met a gips drie tot vier weken casten is meestal voldoende. Na verwijdering van de gipskan ondanks de genezing van de breuk een verkeerde houding optreden. Als deze niet te groot is, is een spontane zelfcorrectie mogelijk. Voorwaarde voor een conservatieve therapie is een contact van de fractuuruiteinden en een bepaalde misvorming die niet kan worden overschreden.
Als de verkeerde positie te groot of volledig verplaatst is, worden hier ook spikdraden gebruikt. De genezingsprognose is in dit geval erg goed vanwege de neiging tot spontane genezing bij kinderen. Er is een controverse over wanneer de noodzaak van een chirurgische therapie wordt gegeven. Houd er rekening mee dat metalen platen vaak niet nodig zijn bij kinderen en dat deze steeds meer worden benadrukt door de aanvullende procedures zoals anesthesie en de operatie zelf.
Alle artikelen in deze serie:
