In de context van ziekten van de cardiovasculair systeemtreden zeer verschillende klinische beelden op, die niet alleen van invloed zijn op de hart-, maar ook de bloed-dragen schepen en de betrokken organen. Dit omvat ook perifere arteriële occlusieve ziekte, of kortweg pAVK.
Wat is perifere arteriële ziekte?
Verkalking van de aderen kan snel leiden een hart- aanval of beroerte Perifere arteriële occlusieve ziekte wordt in de medische gemeenschap ook afgekort als pAVD en is gebaseerd op een overwegend mechanische beperking van onbeperkte bloed stroom door de slagaders. Perifere arteriële ziekte wordt zo genoemd omdat na verloop van tijd de slagaders geblokkeerd kunnen raken, wat een onderbreking is van bloed stromen. Als gevolg hiervan is pAVD een van de levensbedreigende volksgezondheid aandoeningen die voornamelijk beperkt zijn tot de onderste ledematen. Vrij zelden komt perifere arteriële ziekte in de armen voor. Bij informeel gebruik wordt perifere arteriële occlusieve ziekte vaak etalageziekte genoemd, die herkenbaar is aan vrij typische symptomen en de kwaliteit van leven van de getroffenen enorm kan beperken.
Oorzaken
Een typische reden waarom perifere arteriële occlusieve ziekte kan ontstaan, is de bestaande arteriosclerose, waarbinnen bloed schepen verstopt raken met vaste micro-afzettingen. In deze context, arteriosclerose komt niet alleen voor in de veneuze en capillair schepen, maar wordt ook beschouwd als een directe trigger voor pAVD. De belangrijkste oorzaken en risico's die perifere arteriële ziekte kunnen veroorzaken, omvatten dezelfde factoren die relevant zijn voor atherosclerose. Naast het verbruik van nicotine en alcohol, deze omvatten verschillende reeds bestaande aandoeningen zoals hoge bloeddruk, suikerziekte mellitus, en zwaarlijvigheid, die wordt geassocieerd met high cholesterol en vetgehaltes in het bloed. Gebrek aan lichaamsbeweging en individuele erfelijke factoren spelen ook een rol bij perifere arteriële aandoeningen.
Symptomen, klachten en tekenen
De ziekte is onderverdeeld in vier stadia. Bij aanvang, in stadium I, zijn de symptomen nog steeds afwezig. Hoewel de bloedvaten al geleidelijk smaller worden, wordt er nog niets gevoeld door de getroffen persoon. Omdat er geen symptomen zijn, wordt de ziekte in dit stadium meestal niet ontdekt, ook al zou de diagnose al tijdens een passend onderzoek kunnen worden gesteld. In fase II, de eerste pijn is voelbaar in de benen, en dit komt altijd voor als de patiënt een afstand van ongeveer 200 meter heeft gelopen. Hij moet keer op keer stoppen en wachten, want als hij staat, doen de benen geen pijn meer. Dit wordt belastingsafhankelijk genoemd pijn Zodra stadium III is bereikt, treden zelfs in rust pijnlijke benen op. Of de getroffen persoon nu ligt of zit, de spieren doen pijn. Lopen is bijna niet meer mogelijk, of alleen met pijn In fase IV, de huid begint te veranderen omdat het weefsel niet meer van voldoende wordt voorzien zuurstof vanwege de verminderde bloedstroom. Zweren ontstaan op de hielen en tenen en in het verdere verloop sterft het weefsel af. Het wordt zwart en begint te rotten. Als deze necrosen verder gaan, amputatie van de been kan noodzakelijk zijn.
Diagnose en progressie
De symptomen, die bij de getroffenen merkbaar worden veroorzaakt door perifere arteriële ziekte, bestaan uit pijn, algemene lichamelijke zwakte en gebrek aan sterkte Bovendien hebben mensen die aan pAVD lijden bleek huid en vaak last van hebben koude voeten Pijn door perifere arteriële aandoening wordt meestal in de benen gevoeld en is voornamelijk gelokaliseerd in de kuitspieren. Om deze reden moeten patiënten met pAVD constant stoppen tijdens het lopen en lijkt het alsof ze naar de etalages kijken. Deze opvallendheid wordt alleen veroorzaakt door perifere arteriële ziekte als het gevorderde stadium al is bereikt. PAD kan nauwkeurig worden gedetecteerd met basis- en daaropvolgende differentiële diagnostiek.
Complicaties
De ontwikkeling en progressie van perifere arteriële ziekte (pAVD) wordt bevorderd door verschillende factoren. arteriosclerose, wat leidt tot circulatiestoornissen en veroorzaakt secundaire schade, vooral in de benen - in veel mindere mate ook in de armen. Als de oorzakelijke factoren die hebben geleid tot het ontstaan van aderverkalking niet worden geëlimineerd, treden er naast ernstige en soms krampachtige pijn bij de kuiten en de overige complicaties nog meer complicaties op. been en bilspieren. Lokaal voorkomende complicaties kunnen een open, slechte genezing zijn wonden, met wat necrotiserend weefsel naarmate de vernauwingen in de corresponderende slagaders voortschrijden. Indien onbehandeld, kan pAVD zelfs nodig zijn amputatie als laatste behandelingsstap in vergevorderde stadia. De verdere complicaties kunnen ook onafhankelijk zijn van lokale effecten van de aangetaste slagaders van de extremiteiten, omdat de basisziekte, arteriosclerose, zich ook kan uitstrekken tot andere slagaders en tot de arteriële coronaire vaten. Als gevolg hiervan is het risico op een hart- aanval of beroerte neemt dramatisch toe. Om het risico van beroerte, wordt daarom aanbevolen om de halsslagaders te onderzoeken op arteriosclerotische veranderingen als gevolg van plaques. Als pAVD in een vroeg stadium wordt gedetecteerd en de oorzaken van de arteriosclerotische veranderingen met succes kunnen worden geëlimineerd, bestaat de kans dat de symptomen verdwijnen en is een terugkeer naar een symptoomvrij leven mogelijk.
Wanneer moet je naar een dokter?
Bij de eerste tekenen van perifere arteriële aandoening dient een arts te worden geraadpleegd. Bij problemen met de bloedsomloop, duizeligheid en andere ongebruikelijke symptomen worden opgemerkt, dit duidt op een voorwaarde dat moet worden verduidelijkt. Vanaf 35 jaar bloeddruk en bloedlipideniveaus moeten regelmatig worden gemeten. Mensen met wettelijke en privé volksgezondheid verzekeringen kunnen hiervoor gebruik maken van de zogenaamde “Check-up 35”. Daarna moet de controle om de twee jaar worden uitgevoerd, omdat op deze manier hart- en vaatziekten, nier ziekten en suikerziekte kan in een vroeg stadium worden opgespoord. Perifere arteriële occlusieve ziekte treft vooral mensen die leiden een ongezonde levensstijl hebben, alcoholisten zijn of te zwaar, of een genetische aanleg hebben. Iedereen die hierdoor wordt beïnvloed risicofactoren moeten onmiddellijk hun huisarts raadplegen. Optimaal worden de triggers gecorrigeerd voordat zich perifere arteriële ziekte kan ontwikkelen. Naast de huisarts kan ook een internist of cardioloog worden geraadpleegd. Fysiotherapeuten, voedingsdeskundigen, alternatieve artsen en therapeutische specialisten zijn betrokken bij therapie, afhankelijk van de oorzaak.
Behandeling en therapie
De therapie die met succes perifere arteriële ziekte kan genezen, is buitengewoon veelomvattend, aangezien pAVD kan worden onderverdeeld in verschillende graden van ernst. Bovendien gaat elke graad van ernst van perifere arteriële ziekte gepaard met verschillende symptomen en risico's, die grotendeels moeten worden verminderd. Om pAVK gericht te kunnen behandelen, zijn er meerdere therapie methoden zijn in combinatie vereist. Deze hebben betrekking op stoppen nicotine consumptie en het verminderen van fysiek te zwaar, evenals een gezond, evenwichtig dieet in combinatie met regelmatige lichaamsbeweging. Het doel bij perifere arteriële ziekte is om te verlagen cholesterol en hoge bloeddruk en om de bloedstroom naar de slagaders te herstellen. Om een hartaanval of een beroerte veroorzaakt door pAVD, worden zowel medicinale ingrepen als zogenaamde interventionele en chirurgische technieken uitgevoerd. Interventionele procedures voor de behandeling van arteriële occlusieve aandoeningen omvatten het verwijden van de aangetaste secties van de slagaders met een chirurgische ballon of het onderbreken van de zenuwgeleiding van impulsen.
Vooruitzichten en prognose
De prognose voor perifere arteriële ziekte hangt af van een succesvolle behandeling van de uitlokkende oorzaken. Als de behandeling mislukt of niet succesvol is, verloopt de ernstige ziekte onbelemmerd. Het is echter heel goed mogelijk om de prognose positiever te maken als de patiënt gezonder gaat leven. Dit omvat een gebalanceerd dieet, vermijden tabak producten, het verminderen van overgewicht en regelmatige lichaamsbeweging bloeddruk, bloedlipide en bloed suiker niveaus heeft ook een positief effect op de progressie van PAOD. Als de patiënt ook lijdt aan ziekten zoals suikerziekte mellitus (diabetes) of hoge bloeddruk, is het belangrijk om deze specifiek en consequent te behandelen. In wezen wordt de levensverwachting van mensen die lijden aan perifere arteriële occlusieve aandoeningen als lager beschouwd. De reden hiervoor zijn de vaatziekten die daarnaast voorkomen. In de regel hangen de vooruitzichten van de ziekte ook af van de tijd tussen het eerste optreden van symptomen en een succesvolle vasculaire heropening. Als, in het geval van een arterieel afsluiting in de been, de periode is minder dan zes uur, het been kan worden bewaard bij 96 procent van alle patiënten. Als er echter meer dan 12 uur verstrijken, amputatie moet worden uitgevoerd bij ongeveer 40 procent van alle getroffen patiënten. Bij acuut arterieel afsluitingis het overlevingspercentage van patiënten na een chirurgische ingreep ongeveer 80 procent.
het voorkomen
Voor de preventie van perifere arteriële aandoeningen is het gunstig om alles te elimineren risicofactoren die hoog bevorderen bloeddruk, zwaarlijvigheid en diabetes mellitus Als deze aandoeningen al aanwezig zijn, moet een optimale behandeling worden geboden. Regelmatige controles en aanpassingen van bloed glucose niveaus zijn even belangrijk. Nicotine consumptie en te weinig lichaamsbeweging, evenals een blijvend overschot van spanning, moet zoveel mogelijk worden geëlimineerd als het gaat om het nemen van preventieve maatregelen tegen PAOD. Dit is de enige manier om een lange levensverwachting te bereiken met de beste prestaties.
Follow-up
Nazorg voor perifere arteriële aandoeningen is buitengewoon belangrijk. Het doel is om de slagaders open te houden. Een hernieuwde vernauwing of de vorming van bloedstolsels moet koste wat het kost worden vermeden. Een ander doel na de behandeling is het verbeteren of behouden van de kwaliteit van leven. Het doel is om het risico op een beroerte of hartaanval Een van de meest verstandige maatregelen bij PAVK zijn nazorg regelmatige controles. Dit geldt ongeacht behandeling via katheter, chirurgische ingreep of medicatie. De vervolgonderzoeken vinden plaats bij de huisarts en een vaatarts. Samen met de huisarts werkt de patiënt aan een gezondere leefstijl, waarbij vooral sprake is van voldoende beweging, gezond dieet en onthouding van nicotine. De arts controleert ook de bloeddruk, het gewicht en cholesterol niveaus met regelmatige tussenpozen. Idealiter de vasculaire Grensverkeer programma moet minimaal twee jaar duren. In principe moeten alle PAVK-patiënten medisch zijn Grensverkeer voor de rest van hun leven. Ter ondersteuning van de vervolgbehandeling is het aan te raden om een looptraining te volgen. Het is raadzaam om het in een vasculaire sportgroep te doen. De ABI-waarde wordt zowel daarna gecontroleerd door de vaatarts spanning en in rust. Met behulp van duplex-echografie controleert de arts ook het vaatstelsel voorwaarde Medicijnen die tijdens de PAVK-follow-up worden toegediend, zijn remmers van de bloedplaatjesfunctie zoals clopidogrel or acetylsalicylzuur Ze worden meestal gebruikt tijdens de hoofdbehandeling.
Hier is wat u zelf kunt doen
Het beheer van het dagelijks leven en zelfhulpopties zijn afhankelijk van de ernst van de perifere arteriële ziekte (pAVD). In de fasen I en II, waar er slechts een kleine beperking is of loopafstanden tot 200 m relatief goed kunnen worden beheerd, kan zelfhulp maatregelen zijn voornamelijk gericht op het beheersen van de oorzaken van pAVD. Bijvoorbeeld, bij rokers, een stopzetting van roken, bij bestaande diabetes, een goede aanpassing van suiker niveaus en bij hypertensieve patiënten kan een goede aanpassing van de bloeddruk leiden tot een significante verbetering van de symptomen. Significant te zwaar is ook een van de risicofactoren die gunst pAVK. Daarnaast heeft regelmatig bewegen, voor zover mogelijk, een positief effect op pAVK. Regelmatig een extra portie omega-3 vetzuren heeft een positief effect. Bijvoorbeeld een enkele eetlepel koud- dagelijks geperste lijnzaadolie kan helpen bij het verminderen van de arteriële ontstekingsprocessen die uiteindelijk arteriële vernauwing in de extremiteiten veroorzaken. een lage verhouding van omega-6 tot omega-3 vetzuren van ongeveer 2: 1 tot maximaal 5: 1 is belangrijk om arteriële ontstekingsprocessen op natuurlijke wijze te bestrijden. De mate waarin verhoogd cholesterol niveaus, vooral toegenomen LDL concentraties met een gelijktijdig verlaagd HDL fractie, spelen een belangrijke rol aangezien oorzakelijke factoren voor pAVK controversieel worden besproken. Een LDL naar HDL verhouding van minder dan 3.5 wordt als gunstig beschouwd voor volksgezondheid met een ontstekingsremmend effect op de slagaders.
