Peptidebinding: functie, taak en ziekten

Een peptidebinding wordt gebruikt om een ​​verbinding te maken die leidt tot het bouwen van zogenaamde peptiden. Peptiden voeren een breed scala aan taken in het lichaam uit die van vitaal belang zijn. Peptiden zijn verbindingen die vergelijkbaar zijn met eiwitten maar kleiner. Ze bevatten meestal minder dan 100 aminozuren​ Omdat de meeste peptiden vitale taken in het lichaam uitvoeren, is een peptide bindingsstoornis dat verhindert dat de assemblage van deze belangrijke eiwitverbindingen zeer nadelig zou zijn voor volksgezondheid of zelfs levensbedreigend.

Wat is peptidebinding?

Peptiden zijn verbindingen die vergelijkbaar zijn met eiwitten maar kleiner. Ze voeren een breed scala aan taken in het lichaam uit die essentieel zijn voor het leven. In een organisme verbindt een enkele peptidebinding de carboxylgroep van één aminozuur met de aminogroep van de α-carbon atoom (ook wel het α-C-atoom genoemd) van een ander aminozuur. Deze band heet een amide-achtige band. In de vorm van pure transcriptie kunnen ook verbindingen met enkele peptidebindingen in organismen worden gevormd. Normaal gesproken worden polypeptideketens echter in het lichaam gevormd. Dit proces vindt plaats in het ribosomen​ Voordat een peptidebinding kan worden gevormd, is het noodzakelijk dat eerst de reactieve groepen worden geactiveerd. Dit gebeurt in de meeste peptidebindingen in het menselijk lichaam of dat van andere levende organismen door de werking van enzymen.

Functie en taak

Als de mogelijkheid van peptidebinding niet bestond, zouden mensen niet kunnen leven, omdat er geen peptiden zouden kunnen worden gebouwd. Er zijn heel veel verschillende peptiden in het menselijk lichaam die heel verschillende taken uitvoeren. De belangrijkste hiervan worden hier genoemd. Het peptide calcitonine regelt calcium metabolisme via de schildklier. Endorfines zijn ook peptiden en kunnen bijvoorbeeld erg belangrijk zijn in het lichaam pijn vermindering in bepaalde situaties. Insuline, die wordt geproduceerd in de alvleesklier, behoort ook tot de peptiden en is er om de te reguleren absorptie of glucose​ Het peptide hormoon van de bijschildklieren wordt geproduceerd in de bijschildklier​ Samen met het andere peptide calcitonine, is het onder meer nodig voor de regulering van calcium metabolisme, maar vervult ook vele andere taken in het gehele intermediaire metabolisme. Peptiden genaamd somasostatine zijn vereist voor groeiprocessen en het werkingsmechanisme van hormonen​ Opioïde peptiden zijn vereist voor de fysieke en ook mentale ontwikkeling van mensen, die vergelijkbare eigenschappen in het lichaam hebben als morfine, maar in dit geval niet schadelijk maar vitaal. Ook essentieel om te overleven zijn alle peptiden die in het menselijk lichaam worden gebruikt in de vorm van vasilidatoren of neurotransmitters. Zoals gemakkelijk te zien is in deze lijst, die verreweg niet alle peptiden omvat die belangrijke taken in het menselijk lichaam vervullen, zou elk leven in het menselijk lichaam binnen zeer korte tijd tot stilstand komen zonder een soepele en ongestoorde stroom van peptiden. obligaties. Zelfs minimale verstoringen op individuele locaties kunnen ernstige gevolgen hebben. Peptiden worden echter ook steeds vaker gebruikt om veel ziekten te behandelen. Waaronder kanker therapie, maar ook de behandeling van suikerziekte or zwaarlijvigheid​ Evenzo zijn er peptiden die kunnen vervangen antibiotica als er bijvoorbeeld overgevoeligheid is voor antibiotica. Het is ook belangrijk bij kunstmatige peptidesynthese, die wordt gebruikt om deze te produceren drugs, dat de peptidebinding die voor dit doel vereist is, goed kan plaatsvinden.

Ziekten en kwalen

Een ernstige ziekte die verband houdt met een verminderde peptidebinding is suikerziekte​ In dit geval levert de alvleesklier niet genoeg lichaamseigen insuline​ Het transport van glucose kan dan niet meer goed plaatsvinden en er is een verstoring van de gehele koolhydraatstofwisseling. Als deze stoornis zo ernstig wordt dat melkzuur acidose optreedt, kan het fataal zijn. Peptidebinding in het laboratorium is belangrijk bij de productie van insuline om deze aandoening te behandelen. Als er een verstoring is in de vorming van calcitonine en / of parathormoon in het lichaam, dit leidt tot een verstoring van het geheel calcium metabolisme. Niet alleen het botskelet zou beschadigd raken en broos kunnen worden, maar ook het gehele celmetabolisme zou tot stilstand kunnen komen, omdat de regelmatige instroom van calcium in menselijke cellen essentieel is om te overleven. Een verstoring in de vorming van de neurotransmitter acetylcholine, die een vitale functie vervult in het centrum zenuwstelsel, kan zeer snel fataal blijken te zijn. Bepaalde giffen vallen dit aan neurotransmitter​ Deze omvatten enkele slangengiffen. Veel gifstoffen vallen ook calciumkanalen aan, waardoor de juiste peptiden hun werk niet kunnen doen. Warmte, de werking van zware metalen in het lichaam, radioactieve straling, zoals de actie van bepaalde zouten, of zelfs een te hoge a concentratie of alcohol kan ook voorkomen dat de soepele vorming van peptiden en de bijbehorende peptidebinding correct plaatsvindt. Veel gevaarlijke stoffen zijn over het algemeen geclassificeerd als drugs interfereren met het werkingsmechanisme van neurotransmitters en, in die mate, met de vorming, inclusief peptidebinding, van deze peptiden die essentieel zijn voor overleving. In onderzoek naar schizofrenie, wordt momenteel gediscussieerd of een aandoening met betrekking tot de neurotransmitter glutamaat speelt hierin een rol. In dit geval is het ook mogelijk dat de assemblage van dit belangrijke peptide, en daarmee zijn peptidebinding, niet goed verloopt.