Diagnose
Om de diagnose van definitief te bevestigen prostaat kanker, een biopsie is vereist, dwz er wordt een monster genomen van de prostaat klier en microscopisch onderzocht op gedegenereerde cellen. Dit wordt gedaan als de palpatiebevinding bij de DRU opvallend was, de PSA-waarde hoger is dan 4 ng / ml of een snelle stijging van de PSA-waarde kan worden waargenomen. Tijdens de biopsie, Worden 10 tot 12 weefselmonsters genomen uit de prostaat onder controle van TRUS.
De hele procedure is pijnloos voor de patiënt. Het verzamelde materiaal wordt vervolgens verwerkt en onderzocht kanker cellen door een patholoog. De patholoog bepaalt vervolgens het type tumor en de mate van maligniteit, de zogenaamde grading volgens de Gleason Score.
Beoordeling / Gleason-score
Grading is het bepalen van de maligniteit van tumorcellen. De patholoog beoordeelt de afwijkingen van de tumorcellen van gezonde cellen van de prostaat en kent deze toe aan een schaal, de zogenaamde Gleason-score. Er wordt onderscheid gemaakt tussen sterk gedifferentieerde cellen, die relatief weinig verschillen van gezond weefsel, en laaggedifferentieerde cellen, die een hoge mate van degeneratie vertonen.
De Gleason-score wordt gebruikt om de mate van degeneratie te kwantificeren. De patholoog kan een voor zeer licht gedifferentieerde cellen toewijzen aan een vijf voor zeer ernstig gedegenereerde cellen. Dit wordt gedaan voor twee weefselmonsters uit de prostaat met verschillende graden van degeneratie en de individuele waarden worden bij elkaar opgeteld. De laagste waarde voor de Gleason-score is dus een 2 (1 + 1), de hoogste overeenkomstig een 10 (5 + 5). Deze classificatie is van cruciaal belang voor verdere therapie.
Staging / TNM-classificatie
Stadiëring verwijst naar de bepaling van de verspreiding van de tumor. Dit wordt geclassificeerd met behulp van de TNM-systeem. De "T" staat voor de grootte van de eigenlijke tumor, "N" voor de besmetting van weefselvocht knooppunten (knooppunten) en "M" voor elk metastasen dat kan aanwezig zijn.
T0 staat formeel voor een niet-bestaande tumor, T1 voor a prostaatcarcinoom dat klinisch niet herkenbaar is, T2 voor een prostaatcarcinoom dat zich beperkt tot de prostaat, T3 voor een prostaatcarcinoom dat al door het orgaancapsule is gebroken en T4 tenslotte voor een prostaatcarcinoom dat al aangrenzende organen heeft aangevallen. In weefselvocht knooppuntbesmetting, er wordt alleen onderscheid gemaakt tussen geen aantasting (N0) en een aantasting van de lokale lymfeklieren in het bekkengebied (N1). De metastasen worden analoog geclassificeerd met M0 voor geen metastasen en M1 voor bestaande metastasen.
Een X na de desbetreffende letter betekent dat deze parameter niet nader kon worden beoordeeld. Daarnaast zijn er nog andere subcategorieën, maar deze grove indeling is voldoende voor een eerste oriëntatie. Deze classificatie is ook van doorslaggevend belang voor de verdere therapie van prostaat kanker.
