OP van een darmobstructie

Introductie

In het geval van een darmobstructie (ileus) komt de voorwaartse beweging van de darm (peristaltiek) tot stilstand door mechanische of functionele oorzaken. De darminhoud hoopt zich op en leidt tot ernstige symptomen, zoals braken van uitwerpselen. Een darmobstructie is een mogelijk levensbedreigende situatie die in een ziekenhuis als een absoluut noodgeval moet worden behandeld. Hoe sneller een darmobstructie wordt behandeld, des te minder complicaties ermee gepaard gaan. Naast conservatieve behandelingsopties, zoals een klysma, is onmiddellijke chirurgische behandeling van een ileus de voorkeursmethode.

De chirurgische ingreep

Voorafgaand aan de ileusoperatie wordt de patiënt door de arts geïnformeerd over de procedure en de risico's van de operatie. In geval van nood is dit gesprek niet nodig. De locatie van de ileus kan voorafgaand aan de operatie worden bepaald door middel van een Röntgenstraal or ultrageluid examen.

Veel regelmatig ingenomen medicijnen moeten worden onderbroken. Zelfs anticoagulantia zoals heparine of Marcumar moet vóór de operatie worden stopgezet om een ​​verhoogd risico op bloeding te voorkomen. Om de generaal te stabiliseren voorwaardekrijgt de patiënt een infuus ter vervanging van de elektrolyten.

Bovendien moet de patiënt zijn vastend voor de operatie en premedicatie krijgen (sedativa). Darmobstructiechirurgie is een belangrijke ingreep die wordt uitgevoerd narcose. Nadat de huid voldoende is gedesinfecteerd, maakt de chirurg een rechte incisie in het midden van de buik ter hoogte van de navel (mediane laparotomie).

De hoogte van de incisie kan variëren en is afhankelijk van de vermoedelijke locatie van de ileus. De huid- en spierlagen worden vervolgens uitgespreid en de toegang tot de buikholte wordt geopend. Nadat de chirurg de aangedane incisie in de darm heeft bezocht, kan hij of zij eventuele verklevingen verwijderen of de beknelde of verdraaide darmdelen verplaatsen.

Als delen van de darm al zo ernstig beschadigd zijn door het ontbreken van bloed lever of een tumor die ze niet zullen herstellen, moeten ze worden verwijderd. Voor dit doel wordt het beschadigde deel van de darm geklemd en uitgesneden. Deze procedure wordt intestinale resectie genoemd.

Daarna worden de twee overgebleven darmstronken aan elkaar gehecht of geniet. Als de darm al is geperforeerd door de congestie en de darminhoud de buikholte is binnengedrongen, moet de buikholte grondig worden gespoeld met kiemdodende oplossingen, aangezien de bacteriën zal anders veroorzaken buikvliesontsteking. Aan het einde van de operatie wordt de buikholte alsnog gespoeld en worden de ingesneden spier- en huidlagen weer gehecht.

In de meeste gevallen wordt na een darmresectie een kunstmatige darmuitgang (anus praeter) is gemaakt om de genezing van de darm mogelijk te maken slijmvlies. Hiervoor is een lus van dunne darm, dat voor het gehechte deel ligt, wordt door een incisie in de buikwand getrokken en daar vastgemaakt (dubbele stoma). De inhoud van de darm wordt via de stoma geleegd in een zak die over de stoma wordt geplakt anus praeter en moet regelmatig worden vervangen.

Dit kan door uzelf of door gekwalificeerd personeel worden gedaan. Na een paar weken is de wond veroorzaakt door de gedeeltelijke resectie genezen en kan de kunstmatige darmuitlaat worden verplaatst. De ileusoperatie is een ingrijpende ingreep die enkele uren kan duren.

De exacte duur van de operatie hangt af van de oorzaak van de ileusobstructie. Knik en verstrikking kunnen relatief snel worden verwijderd en de darm kan worden teruggeplaatst in de oorspronkelijke positie. De chirurg kan ook ongecompliceerde verklevingen en klemmen verwijderen binnen de geplande operatietijd.

Als echter een tumor die het darmlumen vernauwt of hele delen van de darm moet worden verwijderd, wordt de duur van de operatie dienovereenkomstig verlengd. In veel gevallen moet na een darmresectie een kunstmatige darmuitlaat worden gecreëerd. Dit is echter een routinestap die snel wordt voltooid.

Na de operatie wordt de wond behandeld met een wonddrainage en bedekt met steriel verband. De patiënt wordt vervolgens naar de verkoeverkamer gebracht, waar hij of zij onder constant medisch toezicht wakker wordt uit anesthesie. De nieuw geopereerde patiënt wordt vervolgens overgebracht naar de afdeling, waar hij of zij enkele dagen moet blijven.

De patiënt krijgt medicatie die verlicht pijn en het ziekenhuispersoneel behandelt de operatiewond. De eerste dagen na de operatie mag de patiënt niet eten en wordt hij gevoed via infusies (parenterale voeding). Daarna licht voedsel (soep, pap, yoghurt, enz.)

kan worden gestart, zodat de darmen langzaam weer aan het eten kunnen wennen en met de spijsvertering kunnen beginnen. operatie. In de regel moeten patiënten na een ileusoperatie een ziekenhuisopname van minimaal vier dagen verwachten. Als er complicaties zijn opgetreden tijdens de operatie of als het nodig was om hele delen van de darm te verwijderen, wordt de duur van het ziekenhuisverblijf verlengd. In dergelijke gevallen moeten patiënten mogelijk maximaal twee weken of langer in het ziekenhuis blijven.