Introductie
De medische term voor ooglid ontsteking is blefaritis. Vaak een verspreiding van de ontsteking naar de bindvlies (conjunctivitis) Kan worden waargenomen. Alleen bepaalde delen van het ooglid kan ontstoken zijn, bijvoorbeeld de hoek van het ooglid of de traanzak (dacryocystitis).
De ooglid dient om het oog te beschermen tegen uitdroging en externe invloeden. Aan de binnenkant worden de oogleden bedekt door de bindvlies en aan de randen van de oogleden bevinden zich de wimpers, die het oog beschermen tegen vervuiling. In het gebied rond de wimpers zijn er verschillende soorten zweet en talgklippen, die voorkomen dat traanvocht van overlopen over de rand van het ooglid. Deze klieren kunnen ontstoken zijn, wat ernstig kan zijn pijn. Afhankelijk van de oorzaak kunnen ontstekingen van het ooglid worden onderverdeeld in verschillende groepen.
Algemene informatie
Er wordt onderscheid gemaakt tussen schilferende ooglidontsteking, die bijvoorbeeld optreedt in het kader van een algemene huidziekte, en infectieuze ooglidontsteking, die meestal wordt veroorzaakt door bacteriën, virussen (bv herpes virussen) of schimmels. Bovendien is een allergische reactie zoals een reactie op incompatibele cosmetica, huisstof of pollen kunnen ook ooglidontsteking veroorzaken. Een bijzondere en veel voorkomende klacht bij ooglidontstekingen is de gerstekorrel, die meestal wordt veroorzaakt door een bacteriële infectie.
In sommige gevallen is er ook pijn in de hoeken van de ogen. In veel gevallen is er sprake van een uitgesproken irritatie van de ogen en oogleden, wat kan worden geassocieerd met het gevoel van een vreemd lichaam (bijv. Als "zand" in de ogen). Gevoeligheid voor licht en toegenomen tranen van het oog worden ook vaak waargenomen.
Als het een ontsteking van de traanzak is, is de binnenhoek van het ooglid meestal ernstig rood, gezwollen en pijnlijk gevoelig voor druk. Bij de binnenste ooglidhoek zijn er de zogenaamde traanstippen, waardoor pus kan herhaaldelijk ontsnappen. In sommige gevallen kan een abces kan vormen, een pus holte, wat kan leiden tot ernstige beperkingen en gevolgen (bijvoorbeeld de ontwikkeling van een levensbedreigend ontsteking van de hersenen).
De accumulatie van pus kan ook een open verbinding vormen met het ooglid, dit wordt traan genoemd fistel. Ontsteking van de traanklier (dacryoadenitis) resulteert in een ernstige, pijnlijke zwelling van het bovenste ooglid en vaak ook in abces vorming. Ontsteking van de oogleden leidt vaak tot hevige jeuk.
Pas op dat u niet in de ogen wrijft. Dit verhoogt meestal de jeuk en de infectie kan zich verspreiden door te dragen bacteriën. Jouw oogarts zal vaak voorschrijven antihistaminica om de jeuk te verlichten.
Een ander begeleidend symptoom van ooglidontsteking is pijn op de oogleden. Ze komen vaak voor in combinatie met zwelling en roodheid van het oog. Als u hevige pijn ervaart, dient u onmiddellijk een oogarts te raadplegen.
Ooglidontsteking is meestal van buitenaf duidelijk zichtbaar en een diagnose kan vaak worden gesteld aan de hand van het optreden en de beschrijving van de symptomen. Er zijn tal van oogheelkundige onderzoeksmethoden beschikbaar voor een duidelijke beoordeling van de ontsteking. Zo wordt vaak gebruik gemaakt van microscopisch onderzoek van de verschillende oogsecties met een zogenaamde spleetlamp.
Weerspiegeling van de achterkant van het oog met een speciaal vergrootglas (oftalmoscoop) wordt ook vaak gebruikt om uit te sluiten dat de ontsteking zich heeft verspreid naar andere delen van het oog. Als de ontsteking wordt veroorzaakt door bacteriën, virussen of schimmels, kan het nodig zijn om de pathogenen in het laboratorium te bepalen. EEN bloed test kan ook onder bepaalde omstandigheden nuttig zijn, bijvoorbeeld als er algemene ziekten of systemische infectieziekten aanwezig zijn.
An allergietest kan bieden verdere informatie voor de diagnose als een allergische reactie, bijvoorbeeld aan cosmetica, wordt vermoed. Ontsteking van de oogleden mag niet lichtvaardig worden opgevat, omdat dit in het ergste geval kan leiden tot verlies van het gezichtsvermogen. Om deze reden is een oogarts moet altijd worden geraadpleegd als de symptomen onduidelijk zijn.
Zelfs zogenaamd onschadelijke ontstekingen zoals een gerstekorrel moeten door een arts worden onderzocht als ze na een paar dagen niet vanzelf verdwijnen. EEN gerstekorrel kan de oorzaak zijn van een pijnlijke ooglidontsteking. Een gerstekorrel is een acute, bacteriële ontsteking van een ooglidklier.
Er is een zwelling op het getroffen gebied, pijn en ernstige roodheid. Er is ook een centraal puspunt. Er wordt onderscheid gemaakt tussen een externe en interne gerstekorrel.
Bij de buitenste gerstekorrel worden de klieren aan de rand van het ooglid aangetast en is de ontsteking duidelijk zichtbaar. Bij een binnenste gerstekorrel zijn de ooglidklieren aan de binnenkant van het ooglid ontstoken. Het ooglid kan naar buiten zwellen, maar de zwelling wordt vaak niet geassocieerd met een gerstekorrel.
rosacea is een chronische ontsteking van de gezichtshuid. Het middelste derde deel van het gezicht wordt vaak aangetast. Symptomen zijn onder meer roodheid, de vorming van aderen en inflammatoire papels en puisten.
In de loop van de ziekte zijn vaak de ogen betrokken. Patiënten hebben vaak last van ooglidontsteking en conjunctivitis. In deze gevallen spreekt men van oculair rosacea.
In zeldzame gevallen kan dit leiden tot blindheid. Als u er last van heeft rosacea, moet u uw ogen regelmatig laten onderzoeken door uw oogarts. Ooglidontsteking kan ook worden veroorzaakt door een allergie.
De allergische reactie wordt vaak veroorzaakt door huidverzorgingsproducten of cosmetica. Het kan ook worden veroorzaakt door een intolerantie voor oogdruppels or oogzalven of door andere allergenen zoals pollen of huisstofmijt. Typisch resulteert een allergische ontsteking van de oogleden in een ballonachtige zwelling die zich over het hele ooglid uitstrekt (ooglidoedeem).
Patiënten met een zeer droge en schilferende huid hebben vaker ooglidklachten. Atopische dermatitis (neurodermitis) en seborrheic dermatitis (seborrheic eczeem) gaan vaak gepaard met ooglidontsteking. In atopische dermatitisde oogleden zijn gezwollen, rood gekleurd en jeukende.
De huid heeft de neiging te barsten en blaren te vertonen. Bij seborroïsche dermatitis vormt zich een witachtig geelachtige, vettige uitslag op de hoofdhuid, het gezicht, rond de oren en op de oogleden. Er is een congestie van afscheiding uit de klieren aan de rand van het ooglid, de wortels van de wimpers worden meestal gelig korst en het ooglid raakt ontstoken door een bacteriële huid kiemen.
De therapie is afhankelijk van de oorzaak van de ooglidontsteking en kan daarom van geval tot geval aanzienlijk verschillen. In het geval van een bacteriële ontsteking, bijvoorbeeld behandeling met antibiotica is gebruikt. In principe kunnen vochtige en desinfecterende kompressen verlichting bieden en het genezingsproces bevorderen bij een ontsteking van het ooglid, maar ze mogen niet worden gebruikt als de oorzaak bacterieel of viraal is.
In dit geval bestaat het risico dat de ziekteverwekkers zich verspreiden en de ontsteking zich verspreidt naar andere delen van het oog. Oogdruppels en pijnstillers worden ook gebruikt om de symptomen te verlichten. Als de ooglidontsteking wordt veroorzaakt door virussen of schimmels, kan ook medicatie tegen de betreffende ziekteverwekkers worden overwogen.
Allergische ontstekingen worden voornamelijk behandeld door contact met de allergenen te vermijden. Als de ooglidontsteking wordt veroorzaakt door een gerstekorrel, breekt de gerstekorrel meestal binnen een paar dagen open en geneest de ontsteking vanzelf. In sommige gevallen breekt de gerstekorrel niet open, dan kan de pus niet weglopen en onder bepaalde omstandigheden een ooglid abces kan vormen.
In dit geval moet de gerstekorrel operatief worden geopend en moet de opgehoopte pus worden verwijderd. Een ontsteking van de traanzak kan ook leiden tot de vorming van een abces, dat operatief moet worden behandeld. Een zogenaamde ooglidhygiëne kan helpen om de afscheiding van de ooglidklieren normaal af te voeren.
De oogleden worden eerst opgewarmd, wat kan worden bereikt met behulp van bijvoorbeeld warme kompressen of infrarood licht. Vervolgens worden de kanalen van de talgklippen aan de rand van de oogleden worden gemasseerd met schone vingers of wattenstaafjes, waardoor de secretie kan wegvloeien en de verstopping wordt opgeheven. Bestaande verklevingen en korsten op de ooglidranden moeten ook regelmatig zorgvuldig worden verwijderd, bijvoorbeeld met een vochtige doek of een speciale reinigingsoplossing.
Als u een ooglidontsteking vermoedt, dient u een oogarts te raadplegen. In de regel zal de arts een desinfecterende of plaatselijk ontstekingsremmende oogzalf voorschrijven cortisone (Hydrocortison-POS® N 1% oogzalf), die u 10-14 dagen moet gebruiken. Posiformin® 2% oogzalf met de werkzame stof bibrocathol is bijzonder geschikt als desinfecterende zalf bij ooglidontsteking.
Als de arts een bacteriële ooglidontsteking vaststelt, krijgt u een oogzalf met daarin antibiotica, zoals Jenapharm Oxytetracycline® oogzalf, voor 2-6 weken. Als de ooglidontsteking wordt verholpen door een virale infectie, kan een oogzalf met een antiviraal middel (aciclovir), zoals Zovirax® oogzalf of Virupos® oogzalf, wordt gebruikt. Begeleidend oogdruppels (zoals Azelastin® of Cromoglicin®) worden meestal voorgeschreven om een allergische reactie te remmen.
Als de arts een bacteriële ooglidontsteking vaststelt, krijgt u een oogzalf met daarin antibiotica, zoals Jenapharm Oxytetracycline® oogzalf, voor 2-6 weken. Als de ooglidontsteking wordt verholpen door een virale infectie, kan een oogzalf met een antiviraal middel (aciclovir), zoals Zovirax® oogzalf of Virupos® oogzalf, wordt gebruikt. Bijbehorende oogdruppels (zoals Azelastin® of Cromoglicin®) worden meestal voorgeschreven om een allergische reactie te remmen.
In het geval van ooglidontsteking moet u speciale aandacht besteden aan hygiëne. Schoon en massage uw ooglidranden regelmatig, anders zullen uw poriën weer verstopt raken. Ooglidrandverzorging verbetert de afvoer van vet uit de klieren.
Om dit te doen, moet u massage de ooglidrand langs de bovenste en onderste ooglidrand twee tot drie keer per dag. Een wattenstaafje of vochtig cosmetisch doekje is hiervoor geschikt massage en reiniging. Een ander huishoudelijk middel dat helpt bij ooglidontsteking is warmte.
U kunt vochtige warme kompressen maken met een washandje of een warm gelmasker en warme wattenschijfjes gebruiken. U kunt ook een roodlichtlamp gebruiken. Deze moet een temperatuur hebben tussen de 38 en 45 graden.
Gedurende warmte therapiewordt de afscheiding vloeibaar gemaakt en kan deze gemakkelijker wegvloeien. Als je solliciteert warmte therapie ongeveer 10 minuten. Als u een ooglidontsteking heeft, kunt u, afhankelijk van de oorzaak en symptomen, homeopathische middelen gebruiken.
De remedie bij uitstek voor ontstekings- of allergische processen waarbij de ogen betrokken zijn, is Euphrasia in potentie D12. Euphrasia (ook wel ogentroost) is een inheemse plant en bevat antibacteriële en ontstekingsremmende stoffen. U moet voorzichtig zijn met het gebruik van kamille voor oogontsteking, omdat kamille allergische reacties in het oog kan veroorzaken.
