Nefrogene encefalopathie is een centrale aandoening zenuwstelsel functie. De ziekte kent geen uniforme reeks symptomen, aangezien de symptomen in individuele gevallen sterk variëren. Nefrogene encefalopathie is het gevolg van gedecompenseerde restverschijnselen nierfalen of uremie.
Wat is nefrogene encefalopathie?
Nefrogene encefalopathie wordt soms ook wel aangeduid met de synoniemen uremische encefalopathie of renale encefalopathie. Het belangrijkste symptoom van nefrogene encefalopathie bij het begin van de ziekte is intermitterend hersenoedeem. Vanwege dit oedeem, typisch hersenen drukborden verschijnen bijvoorbeeld pijn in de hoofd, braken en zogenaamd papiloedeem. In sommige gevallen leidt nefrogene encefalopathie tot verdere klachten, zoals zogenaamde hogedrukangiopathieën. Bijgevolg perivasculair necrose en zogenaamde massa bij sommige patiënten treden bloedingen op. Demyeliniserende foci en necrose of ganglion cellen zijn ook mogelijk. Deze symptomen worden geïdentificeerd tijdens histologische analyse.
Oorzaken
Tot op heden zijn de exacte factoren en mechanismen van de ontwikkeling van nefrogene encefalopathie niet afdoende onderzocht. In principe gaan de meeste vermoedens ervan uit dat urinesubstanties in die van de patiënt worden vastgehouden bloed. Dit resulteert in hersenen disfunctie als gevolg van verschillende processen. Na enige tijd ontwikkelen de urinestoffen een neurotoxisch effect, voornamelijk van invloed op de centrale zenuwstelsel De belangrijkste oorzaak van nefrogene encefalopathie is daarom de ophoping van bepaalde stoffen in de bloed. Deze omvatten creatinine, urinezuur en andere stoffen die de zuur-base beïnvloeden evenwicht. Een toegenomen concentratie of ureum is hier bijzonder relevant. Bovendien wordt het elektrolytmetabolisme negatief beïnvloed, wat meestal leidt tot de ontwikkeling van hypercalciëmie. Omdat de overeenkomstige urine-gerelateerde stoffen zich ophopen in de persoon bloed, het weefsel van de zenuwen is beschadigd. Als gevolg hiervan ontwikkelen zich de typische symptomen van nefrogene encefalopathie. Bovendien zijn associaties met ziekten zoals suikerziekte mellitus en hypertensie zijn waargenomen.
Symptomen, klachten en tekenen
De belangrijkste symptomen van nefrogene encefalopathie zijn gericht op neurologische gebreken. De symptomen ontwikkelen zich over een kortere of langere tijd, afhankelijk van het individuele geval. In veel gevallen van de ziekte worden de symptomen eerst opgemerkt door andere mensen en pas later door de patiënten zelf. Neurologische symptomen komen vaak voor bij nefrogene encefalopathie. Mogelijke symptomen zijn onder meer dysartrie, hyperreflexie, tremoren myoclonia. Bovendien vertonen sommige patiënten symptomen zoals hersenkrampen. Zeer zelden ontwikkelen zich exogene psychosen bij mensen die lijden aan nefrogene encefalopathie. Deze zijn voornamelijk het gevolg van de uremie die met de ziekte gepaard gaat. De kenmerkende klachten van nefrogene encefalopathie zijn prikkelbare symptomen van psychomotorische aard, moeilijk in slaap vallen en in slaap blijven, en een algemeen gevoel van rusteloosheid. Bovendien lijden veel getroffen patiënten aan affectlabbaarheid. De algemene neurologische symptomen van nefrogene encefalopathie komen voornamelijk tot uiting in een verhoogde behoefte aan slaap en stoornissen in de zin van oriëntatie en concentratie Individuen vertonen een algemene vertraging die betrekking heeft op zowel denk- als bewegingsprocessen. Soms ontwikkelt zich een zogenaamde stupor. De kenmerkende klachten van nefrogene encefalopathie komen voornamelijk voort uit de effecten van nier zwakheid. De effecten op de spijsverteringskanaal alsmede de cardiovasculair systeem en bloed resulteert in de typische symptomen van nefrogene encefalopathie.
Diagnose en verloop van de ziekte
Een diagnose van nefrogene encefalopathie duurt vaak lang omdat de symptomen van de ziekte relatief niet-specifiek zijn en wijzen op tal van andere aandoeningen. Hierdoor is het vaak maar in beperkte mate mogelijk om de diagnose aan de hand van de symptomen te verfijnen. Bovendien ervaren de patiënten zelf vaak gedurende lange tijd geen of nauwelijks symptomen. In de meeste gevallen zijn het familieleden of andere naasten die de afwijkingen onder de aandacht brengen. Zo wordt de factor gebrek aan inzicht in de ziekte toegevoegd, waardoor een diagnose vaak wordt vertraagd. Mensen met een vermoedelijke nefrogene encefalopathie nemen in eerste instantie hun huisarts in vertrouwen, die verwijst naar een geschikte specialist. Bij het evalueren van de patiënt medische geschiedenis in het eerste deel van het diagnostische proces is een eventueel aanwezige nierfunctiestoornis van groot belang. Dit kan de doorslaggevende aanwijzing zijn voor de mogelijkheid van nefrogene encefalopathie. Bij het klinisch onderzoek gebruikt de behandelende specialist meestal meerdere diagnostische technieken. Significant zijn bloedanalyses door laboratoriumtests. Bijvoorbeeld een verhoogde concentratie van parathormoon en hypercalciëmie worden gedetecteerd. Een EEG-onderzoek wordt in de meeste gevallen ook gebruikt om nefrogene encefalopathie te diagnosticeren. Bij beeldvormingsmethoden kan in sommige gevallen sprake zijn van cerebrale atrofie.
Complicaties
Nefrogene encefalopathie is al een complicatie van nierfalen Het treedt op wanneer urinestoffen zich steeds meer in het bloed ophopen. Aanvankelijk manifesteert de aandoening zich door niet-specifieke neurologische symptomen die ook aan andere ziekten kunnen worden toegeschreven. De neurologische gebreken variëren van concentratiestoornissen tot coma Zoals eerder vermeld, is het belangrijkste ziektekenmerk van nefrogene encefalopathie hersenoedeem. Met de hulp van dialyse (bloedspoeling), kunnen de symptomen aanvankelijk worden teruggedrongen. De hoge intracraniale druk veroorzaakt echter soms massa bloeding en vasculaire necrose In extreme gevallen kunnen deze complicaties leiden tot overlijden of permanent hersenen schade. Als de behandeling echter op tijd wordt gegeven, is een ten minste gedeeltelijke regressie van de symptomen mogelijk. Echter, inadequate behandeling van gedecompenseerde nierfalen, dwz onvolledige verwijdering van urinestoffen uit het bloed, resulteert in chronische schade aan de centrale zenuwstelsel Deze stoffen hebben een neurotoxische werking en vernietigen de zenuwcellen, die dan niet meer kunnen regenereren. Als resultaat, permanent dementie kan zich ontwikkelen, geassocieerd met emotionele labiliteit, desoriëntatie en vergeetachtigheid. Cerebrale aanvallen worden ook waargenomen als complicaties van nefrogene encefalopathie. Deze manifesteren zich op dezelfde manier als epileptische aanvallen bij plotseling bewustzijnsverlies en spierspasmen door het hele lichaam. Af en toe onvrijwillig bijten van de tong is ook mogelijk. De urinewegstoffen in het bloed kunnen ook de oorzaak zijn psychose in zeldzame gevallen.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Als mensen stoornissen in het algemeen functioneren vertonen, is er reden tot bezorgdheid. Onderbrekingen in spraak, veranderingen in spraakverstaan en afname van mentale prestaties moeten worden waargenomen. Als ze enkele dagen onverminderd aanhouden of blijven toenemen, is een arts nodig. Elke afwijking in motorische functie, stoornissen in algemene bewegingen, evenals een verhoogd risico op ongevallen en vallen, moeten door een arts worden opgehelderd. Als een tremor zich voordoet, moet onmiddellijk een arts worden gecontacteerd of moet een ambulance worden gewaarschuwd. In het geval van spierzwakte, onderbrekingen van de gebruikelijke bewegingen van het bewegingsapparaat en pijnis opheldering van de oorzaak noodzakelijk. Slaapstoornissen of het onvermogen om te rusten zijn kenmerkend voor de ziekte. In de meeste gevallen lijdt de getroffen persoon aan moeilijk in slaap vallen, algemene rusteloosheid en rusteloosheid. Als hoofdpijn optreden, gedragsveranderingen worden opgemerkt, of de getroffen persoon lijdt aan een innerlijke zwakte, hij of zij heeft hulp nodig. Stemmingswisselingen en agressief gedrag moet met een arts worden besproken. Als er aandachts- en oriëntatietekorten worden opgemerkt, als de concentratie is verminderd of als de dagelijkse verplichtingen niet meer kunnen worden uitgevoerd, is een bezoek aan de arts noodzakelijk. Storingen in nier functie, gewichtsveranderingen of huid uiterlijk zijn verdere indicaties van een volksgezondheid bijzondere waardevermindering. Actie is vereist, aangezien in ernstige gevallen en indien onbehandeld, orgaanfalen dreigt.
Behandeling en therapie
De belangrijkste maatstaf van therapie voor nefrogene encefalopathie is dialyseOp deze manier het overbodige ureum-dragende stoffen van het bloed worden verwijderd. De hoogste prioriteit hier is om het bloed van te reinigen ureum Dit voorkomt verdere schade aan het zenuwweefsel veroorzaakt door de neurotoxische stoffen. Succesvolle behandeling van nefrogene encefalopathie resulteert soms in de regressie van sommige symptomen.
Vooruitzichten en prognose
Hoe vroeger de behandeling voor nefrogene encefalopathie begint, hoe beter de prognose voor patiënten. Het is ook belangrijk om de renale blootstelling aan nefrotoxische stoffen te verminderen drugs voor een goede prognose. De typische neurologische gebreken van patiënten kunnen variëren van milde concentratiestoornissen tot levensbedreigend coma, aangezien het belangrijkste ziektekenmerk hersenoedeem is. Met behulp van bloedspoeling, ook wel bekend als dialysede symptomen kunnen aanvankelijk worden teruggedrongen, maar de hoge intracraniale druk die optreedt, veroorzaakt vaak vasculaire necrose en massa bloedingen bij de getroffenen. In individuele gevallen kunnen dergelijke complicaties optreden leiden tot de dood of zelfs permanente hersenschade bij de getroffen patiënten. Als de behandeling echter op tijd wordt gegeven, is ten minste een gedeeltelijke regressie van de symptomen die optreden mogelijk. Echter onvoldoende therapie wel leiden tot chronische schade aan het centrale zenuwstelsel. Als gevolg, dementie Kan ontwikkelen. Cerebrale aanvallen worden ook vaak waargenomen als complicaties tijdens het verloop van de ziekte. Deze manifesteren zich met plotselinge spierspasmen en bewusteloosheid. Bovendien is een chronisch beloop van de ziekte te verwachten. Er is een voortdurende verslechtering in het algemeen voorwaarde van de getroffenen. Daarnaast bestaat er ook een risico dat patiënten in een coma Als de patiënt weer uit deze coma ontwaakt, zeer ernstig volksgezondheid bijzondere waardeverminderingen zijn te verwachten.
het voorkomen
Preventie van nefrogene encefalopathie is niet in elk individueel geval mogelijk. In principe passend therapie van bestaande nierinsufficiëntie ondersteunt preventie.
Follow-up
Na een succesvolle behandeling is het belangrijk om zelfstandigheid en mobiliteit te trainen. Hiervoor zijn verschillende therapiemogelijkheden beschikbaar. Deze kunnen worden gecontroleerd in een revalidatieprogramma of zelfstandig thuis worden uitgevoerd. Artsen en kinesisten schrijven de oefeningen voor en passen ze individueel aan naargelang de voortgang. Afhankelijk van de ernst van de voorwaardekan ook een ergotherapeut worden betrokken. Een ergotherapeut helpt bij het omgaan met alledaagse activiteiten. Vaak moeten sommige dingen opnieuw worden geleerd. In de meeste gevallen is een combinatie van eerdere revalidatie onder toezicht en latere onafhankelijkheid nuttig. Yoga en speciaal massage en meditatie technieken helpen om ermee om te gaan pijn Ook hier is een intacte kring van familie en vrienden van groot belang. De sociale omgeving ondersteunt verdere stabilisatie, althans psychologisch. Wel regelmatig Grensverkeer van bloed- en urinegehalte is ook erg belangrijk voor nazorg. In eerste instantie gebeurt dit met zeer korte tussenpozen, maar latere langere tussenpozen zijn waarschijnlijk. Met de controle over de urineproductie van de nier moet worden gecontroleerd om te bepalen of de minimale hoeveelheid urine wordt geproduceerd in de tweede, om het functionele vermogen te garanderen. Dit wordt de glomerulaire filtratiesnelheid genoemd. Als het onder een ingestelde waarde komt, is dialyse (bloedspoeling) vereist.
Wat u zelf kunt doen
Aangezien nefrogene encefalopathie gewoonlijk het gehele bewegingsapparaat aantast, is het doel van de therapie om mobiliteit en onafhankelijkheid te behouden. Naast medisch maatregelenkunnen andere alternatieve therapiemethoden worden gebruikt, die thuis onafhankelijk moeten worden uitgevoerd. Artsen, fysiotherapeuten of ergotherapeuten geven instructies voor oefeningen die de mobiliteit van de patiënt uitdagen en bevorderen. Deze moeten individueel worden aangepast aan de toestand van de ziekte en voortdurend worden bijgewerkt. Regelmaat in de uitvoering van de oefeningen is ook belangrijk, aangezien dit de enige manier is om het gewenste succes te behalen door de prestatie op peil te houden. Massage technieken kunnen ook worden geleerd om te behandelen huid verharding, die patiënten vervolgens in hun dagelijks leven kunnen opnemen en zelfstandig kunnen toepassen, naast een positieve invloed op de getroffenen bindweefsel, zoals maatregelen hebben ook positieve effecten op de psychologische voorwaarde van de getroffen persoon. Door een zelfbepaalde bezigheid met het eigen lichaam kan de persoonlijke kwaliteit van leven aanzienlijk worden verhoogd. Alternatieve therapiemethoden zoals yoga en meditatie kunnen manieren zijn om leren om te gaan met symptomatisch veroorzaakte pijn. Het betrekken van de sociale omgeving van de zieke is altijd een belangrijke maatregel. Het onderhouden van een intact sociaal netwerk kan nieuw zijn sterkte om met de ziekte om te gaan. Vrienden en familie kunnen bij tegenslag een steun vormen en nieuwe perspectieven laten zien.
