Necrose door wonden | Necrose

Necrose door wonden

Verschillende mechanismen kunnen hiertoe leiden necrose in wonden. Over het algemeen gebeurt dit echter maar zelden. Een mogelijkheid is dat de verwonding van de huid leidt tot een defect in de bloed toevoer en daarmee een onderaanbod van zuurstof. EEN necrose, die bijvoorbeeld wordt veroorzaakt door de immigratie van ziekteverwekkers bacteriën, is ook mogelijk.

Bacterie oorzaak trombose (vorming van bloed stolsels) van het bloed schepen en verminderde bloedstroom. Een andere optie is dat de mechanische actie die de wond veroorzaakte al een klein aantal celnecrose heeft veroorzaakt. Dit maakt ontstekingsmediatoren vrij en veroorzaakt de dood van verdere cellen, die op hun beurt de necrose verspreiden. Mensen met een verzwakte of onderdrukte immuunsysteem lopen bijzonder risico.

Necrose van de huid

Necroses van de huid komen significant vaker voor dan necroses van botten of organen. Ze komen voornamelijk voor in de vorm van een decubitus, circulatiestoornissen of bevriezing. Wat al deze vormen gemeen hebben, is een tekort aan zuurstof aan het weefsel.

De cellen worden zuur, sterven af ​​en barsten uiteindelijk. Necroses worden pas zichtbaar voor mensen als hele celgroepen in het weefsel afsterven. Uitwendig lijken necrose geelachtig-grijsachtig-zwart verkleurd en meestal erg droog en verzonken (leerachtig).

Bovendien treedt vaak een ontsteking van het omliggende weefsel op, die dan rood wordt, opzwelt, warm wordt en pijn doet. De necrose zelf doet vooral pijn door het gebrek aan zuurstof. Vaak merkt de patiënt dit echter niet omdat de necrose heel langzaam verloopt of er een verminderd gevoel is.

Necrose van de huid wordt behandeld door chirurgische verwijdering van de huid en een klassieke wondbehandeling. Dit wordt meestal aangevuld met antibiotische therapie en de toediening van ontstekingsremmende medicijnen. Een bijzondere vorm van huidnecrose is necrotiserende fasciitis, die wordt veroorzaakt door bacteriën. Als dit gebeurt in het genitale gebied, wordt het genoemd Fournier gangreen.

Femurkopnecrose

In femurkopnecrose, ook bekend als femurkopnecrose, sterft botweefsel in de kop van het femur. Femurkopnecrose is meestal een stoornis in de bloedsomloop. De reden is dat het dijbeen hoofd is erg ingewikkeld en wordt geleverd door diverse kleine bloed schepen.

Necrose komt meestal sporadisch voor (bij toeval), maar kan ook worden veroorzaakt door traumatische gebeurtenissen (ongevallen) of als gevolg van circulatoire invloeden zoals suikerziekte, alcoholisme or roken. Een necrose van het dijbeen hoofd manifesteert zich door belastingafhankelijk pijn in de lies, die echter ook in rust optreedt. Femurkopnecrose wordt meestal gediagnosticeerd door middel van MRI (magnetische resonantie beeldvorming).

De therapie hangt voornamelijk af van de leeftijd van de patiënt en de dagelijkse eisen. Vaak zijn de heup gewricht wordt vervangen door een prothese, een zogenaamde heup TEP, die de necrose volledig elimineert maar niet zo sterk is als een originele heup en na ongeveer 15 tot 20 jaar weer vervangen moet worden. Bij jongere patiënten zijn er andere opties, zoals het boren van de necrose of het vervangen van de necrose door stamcellen uit het dijbeen. In minder gevorderde gevallen van femoraal hoofd necrose, medicamenteuze therapie met bloedstroombevorderende medicijnen is ook mogelijk. Femurkopnecrose kan ook optreden in de context van Ziekte van Perthes, wat niet moet worden verward.