Oorzaken van necrose
Necrose kan optreden als gevolg van aseptische en septische invloeden. Aseptische invloeden omvatten voornamelijk mechanische gebeurtenissen, circulatiestoornissen, stralingsschade, toxines en thermische veranderingen (bijv. bevriezing). Doorbloedingsstoornissen worden bijvoorbeeld veroorzaakt door suikerziekte, roken, alcoholgebruik, genetische factoren of langdurig medicijngebruik.
Septisch necrose wordt veroorzaakt door infecties met ziekteverwekkers zoals bacteriën, virussen en schimmels. Elk van deze oorzaken veroorzaakt op een individuele manier celbeschadiging. De cel reageert op de beïnvloedende factor en zwelt op.
De cel barst en de cellulaire componenten komen vrij. Deze veroorzaken een ontsteking in het omliggende weefsel, waardoor ontstekingsfactoren vrijkomen. Dit zorgt ervoor dat het weefsel opzwelt en pijn doet.
De ontstekingsfactoren kunnen ook leiden tot de dood van verdere cellen, die toeneemt necrose. Een decubitus is een slecht genezende wond veroorzaakt door immobiliteit en onvoldoende positionering. EEN decubitus wordt vaak waargenomen bij bedlegerige patiënten.
Deze liggen voornamelijk op de rug, wat zorgt voor een verhoogde druk, bijvoorbeeld ter hoogte van de stuitbeen De aanhoudende druk leidt tot een onderaanbod van bloed en dus zuurstof naar het gebied. Het weefsel wordt zuur en er ontstaan necrose.
Vaak een decubitus wordt niet tijdig opgemerkt en er treden zogenaamde zweren (diepe wonden) op. Hoe langer de druk wordt uitgeoefend op de decubitus, hoe groter de wond in diameter en diepte wordt. Sinds een druk zweer geneest erg slecht, het is vooral belangrijk om bedlegerige patiënten om de paar uur in bed te draaien om een optimale positionering te bereiken.
In osteochondrose dissecans treedt de dood van gewrichtsvormend botweefsel op, wat kan leiden tot loslating van het botfragment en het aangrenzende gewricht kraakbeen. Osteochondrose komt vaak voor bij kinderen en adolescenten en wordt waarschijnlijk veroorzaakt door traumatische invloeden of plotselinge belasting van het betreffende gewricht (bijvoorbeeld door veelvuldig springen). De kniegewricht wordt het vaakst aangetast, omdat het meestal het gewricht is dat aan de grootste belasting wordt blootgesteld osteochondrose dissecans is afhankelijk van de leeftijd van de patiënt, het stadium, het gewricht en de respectievelijke anatomische omstandigheden.
Bij iatrogene (arts-geïnduceerde) straling, bijvoorbeeld bij tumortherapie, kan de ioniserende straling zogenaamde stralingsnecrose of radionecrose veroorzaken. Men spreekt echter vooral van stralingsnecrose wanneer deze gezond weefsel aantasten, aangezien het afsterven van het tumorweefsel opzettelijk was en dus geen complicatie is. De ioniserende straling kan schade toebrengen aan het DNA van de cellen, waardoor ze afsterven en necrose ontstaat. Het is belangrijk op te merken dat dergelijke radionecrose zeer langzaam kan optreden, soms jaren na bestraling.
Alle artikelen in deze serie:
