Dyslexie, LRS, dyslexie, dyslexie, dyslexie, dyslexie, dyslexie. Dyslexie is een speciaal geval van dyslexie.
Dyslexie - definitie
Dyslexie is een gedeeltelijke prestatiezwakte, die uitsluitend betrekking heeft op het gebied van De term dyslexie wordt gebruikt om problemen te beschrijven en te verontschuldigen. Er wordt een "stoornis" gedefinieerd die is opgenomen in ICD 10, de internationale classificatie van ziekten, en critici vragen zich af of dit echt nodig is in termen van promotie. Ongeacht of er sprake is van dyslexie of LRS, in beide gevallen is er een zogenaamde behoefte aan promotie.
Dit betekent: ongeacht oorzaak en intelligentie moet een individueel ondersteuningsplan worden opgesteld, voorafgegaan door een nauwkeurige identificatie van de problemen en tekorten (ondersteunende diagnostiek). Waar bij dyslexie de ondersteuning verwijst naar de lees- en spellingsproblemen en idealiter ook naar de psychologische belasting, kan een ondersteuningsplan voor een LRS-kind ook onderdelen van andere schoolgebieden omvatten, zoals problemen op het gebied van wiskunde. In sommige discussies over de term dyslexie vindt men de mening dat het toekennen van een dyslexiediagnose niet echt belangrijk is, omdat men alleen de problemen dient vast te leggen om specifiek te kunnen bevorderen.
Of een kind dyslectisch is of niet, doet er niet toe. Met andere woorden: men eist dat problemen - ongeacht de oorzaak en toewijzing van de ziekte - gericht worden aangepakt en vraagt om individuele ondersteuning in overeenstemming met de fundamentele problemen voor alle kinderen. De reden voor deze mening is vaak het feit dat dyslexie in vroegere jaren vaak werd gebruikt om slechte cijfers te rechtvaardigen, trouw aan het motto: "Mijn kind kan niet beter presteren, het is dyslectisch".
Het gaat er niet om de "schuld" toe te kennen, maar veeleer om het kind in zijn of haar hachelijke situatie te helpen en de steun te bieden die hij of zij nodig heeft om de problemen te overwinnen of te verbeteren. Of dit een expliciete diagnose van "dyslexie" vereist, moet door elk individu worden beslist. We kunnen instemmen met de eis dat elk kind recht heeft op individuele ondersteuning volgens zijn of haar individu leren situatie.
Of er sprake is van een lees- en spellingszwakte, kan onder meer worden bepaald door het gedrag van het kind. Kinderen die problemen hebben op het gebied van lees- en spellingszwakte kunnen worden geïdentificeerd aan de hand van het gedrag van het kind. Naast de problemen zou dit plan ook specifieke procedures op het gebied van ondersteuning moeten bevatten die in de nabije toekomst moeten worden aangepakt.
Denk hierbij aan het gebruik van buitenschoolse ondersteuning, het advies om contact op te nemen met een kinder- en jeugdpsycholoog of onderwijsbegeleiding. Verschillende problemen met verschillende oorzaken vragen om verschillende maatregelen! In het belang van het kind is in ieder geval een hecht en vertrouwensvol contact tussen ouders en school (klas- of vakleraar) aan te bevelen.
Zodra het ondersteuningsplan is opgesteld, dient dit ook met de ouders te worden besproken, zodat extracurriculaire maatregelen niet alleen op papier worden aanbevolen, maar ook kans hebben om gerealiseerd te worden. Zeker als leerkrachten aanraden om educatieve adviescentra te bezoeken, betekent dit niet dat de opvoedingsmethoden van de ouders in twijfel worden getrokken. Educatieve adviescentra hebben veel verschillende oriëntaties en kunnen op veel manieren hulp bieden.
Last but not least kunnen ze bemiddelen bij het ondersteunen van buitenschoolse activiteiten. Het is belangrijk dat thuis of andere vormen van buitenschoolse beweging en ondersteuning gebaseerd zijn op de werkwijzen en leren inhoud van de school. Dit heeft als voordeel dat het kind zich niet constant hoeft aan te passen aan veranderende regels en procedures en niet met extra problemen te maken krijgt naast de eigenlijke leren problemen.
