Diagnose
De diagnose van neusbloedingen en hoofdpijn wordt in eerste instantie gemaakt door het voeren van een gedetailleerd interview met de betrokken persoon over hun medische geschiedenis (anamnese). Hoe vaak de symptomen voorkomen, welke aanvullende symptomen er zijn en of er bepaalde triggers zijn voor de bloedneus, deze vragen staan centraal in het interview. tevens de bloed druk en pols worden gemeten en onder bepaalde omstandigheden wordt er wat bloed afgenomen om een mogelijk hoog bloedverlies door de bloedneus vast te stellen en mogelijk om een bloeddruk. Onderzoek van de nasopharynx kan verdere aanwijzingen opleveren voor een mogelijke oorzaak van de symptomen. In zeldzame gevallen worden ook beeldvormingsprocedures zoals magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) of computertomografie (CT) gebruikt.
Therapie
De behandeling van neusbloedingen bestaat aanvankelijk uit het stoppen van het bloeden. In geen geval mag de hoofd worden geplaatst in de nek, aangezien dit het bloed om in te stromen de keel, wat kan leiden tot misselijkheid en braken. Het wordt aanbevolen om de hoofd iets naar voren terwijl u het aangetaste neusgat vasthoudt en ademhaling door de mond.
Een koele doek of een ijspak in de nek kan ook helpen om de bloedneus te stoppen. Gewoonlijk stopt de bloedneus na een paar minuten, dan stopt de neus- mag de rest van de dag niet worden geborsteld en schokkerige bewegingen van de hoofd (bijv. tijdens sportactiviteiten) moet worden vermeden zodat de bloedneus niet terugkomt. Als de bloedneus erg ernstig is, na een kwartier niet is gestopt of gepaard gaat met ernstig hoofdpijnmoet een arts worden geraadpleegd om de oorzaak van de symptomen te achterhalen. Als de bloedneus ernstig is, kan een arts het bloeden ook stoppen door tamponades of andere hemostatische maatregelen.
