Sint-janskruid of valeriaan - Wat is het verschil? | Sint-janskruid

Sint-janskruid of valeriaan - Wat is het verschil?

Te gebruiken zowel Sint-janskruid en valeriaan zijn van nature voorkomende geneesmiddelen die worden gebruikt voor verschillende soorten zenuw- en psychische aandoeningen. Valeriaan wordt voornamelijk gebruikt als kalmerings- en slaapmiddel. Het is zonder recept verkrijgbaar in de apotheek.

De valeriaan aangeboden preparaten worden vaak aangevuld met hop, balsem of hagedoorn. Desalniettemin heeft valeriaan meestal slechts een zwakke werking bij de behandeling van slaapstoornissen. Valeriaan is ook goedgekeurd voor de behandeling van Angst stoornissen.

Deze kunnen ook optreden in de context van milde en matige depressies, waarmee wordt behandeld Sint-janskruid. Om deze reden, Sint-janskruid wordt vaak gecombineerd met valeriaan om bij milde depressies een effect te hebben Depressie evenals angst- en slaapstoornissen. Vooral in het begin van de therapie vertoont een hooggedoseerde behandeling met valeriaan een snel angstverlichtend en ontspannend effect, terwijl de effect van sint-janskruid wordt minstens twee weken uitgesteld.

Plant beschrijving

Sint-janskruid is een rechtopstaande, vertakte plant met 20 tot 100 cm hoge, tweesnijdende, roodachtig gecoate stengels, die in het bovenste deel kruidachtig groeit. Tegen het licht bekeken, bevatten de ovale bladeren van sint-janskruid een bleke vloeistof van etherische oliën die verschijnen als zwarte stippen. De kleine puntjes geven de indruk dat de plant geperforeerd is.

De goudgele, asymmetrische bloemen zijn pentaat en hebben een diameter van ongeveer 2 cm. Ze vallen op door hun talrijke lange meeldraden. De meeldraden vormen op hun beurt een cluster van kegels. De bloeitijd van sint-janskruid is vanaf half juni.

Geschiedenis van sint-janskruid als medicijn

Op Sint-Jansdag, 24 juni, wordt sint-janskruid in veel tuinen in overvloedige bloei aangetroffen. Als je de bloemen plukt en ze maalt, a bloed-rood sap komt tevoorschijn waarvan veel legendes worden verteld. De rode kleur symboliseert de bloed van Christus.

Er is ook een verhaal dat sint-janskruid wordt gemaakt van de bloed van Johannes de Doper die werd onthoofd. Al 2000 jaar geleden gebruikten de oude doktoren van Griekenland en Rome sint-janskruid als geneesmiddel. Ook in de middeleeuwen werd het zeer gewaardeerd.

Reeds rond 1525 schreef de vermaarde arts en natuuronderzoeker Paracelsus (1493 tot 1541) enthousiast over sint-janskruid als medicinale plant. Pas in de 18e eeuw werd de zenuwversterking en antidepressivum effect werd ontdekt. Pas sinds de jaren dertig begonnen mensen zich de medicinale plant weer te herinneren in de context van de orthodoxe geneeskunde. Sint-janskruid wordt tijdens de bloeiperiode verzameld voor de productie van medicijnen.

Om een ​​hoge kwaliteit te bereiken, moeten goede groeiomstandigheden beschikbaar zijn. Locaties en klimatologische omstandigheden, evenals bodemgesteldheid, zijn bepalend voor een goede kwaliteit van sint-janskruid. De planten moeten een hoog gehalte aan actieve ingrediënten hebben.

Het sint-janskruid dat voor extractie wordt gebruikt, is plantaardig materiaal van hoge kwaliteit. Vergeleken met wilde kruiden (Duivels klauw), het kan gemakkelijker worden geëxtraheerd en van een hogere kwaliteit. Men oogst van St. Janskruid alleen de bloemenhorizon, vanaf de bovenste 20 cm van de plant, die bestaat uit stengels, bladeren en bloemen.

In een behoedzaam proces worden de geneeskrachtige planten gedroogd en getest op hun ingrediënten en werkzame stoffen. Ze worden gedroogd, fijngemaakt en gemengd met een methanol-watermengsel (alcohol). Op deze manier wordt het uiteindelijke extract verkregen.

De volgende bereidingen van sint-janskruid zijn nog mogelijk:

  • Johanniskraut-thee: 2 volle theelepels gedroogd kool worden overgoten met 1⁄4 l kokend water, men laat 5 minuten trekken en zeef dan af. Twee tot drie keer per dag een kopje. Bij gebruik als kuur gedurende meerdere weken, mag de patiënt niet worden blootgesteld aan de zon, de zon op grote hoogte of een solarium, omdat Hypericum maakt de huid gevoelig voor licht.

    Thee bevat in de meeste gevallen een te kleine dosering, waardoor het effect meestal niet optreedt.

  • Sint-janskruidolie: 150 g verse bloemen worden in een vijzel geplet en over 1⁄2 l olijfolie gegoten. Plaats in een goed afgesloten bak (melkglas) in de zon.

    Een keer per dag schudden. De inhoud krijgt een felrode kleur. Na ongeveer 3 weken door een linnen doek filteren en uitknijpen. Koel en afgesloten bewaren, beperkt houdbaar.