Iedereen die last heeft van rug pijn veroorzaakt door een herniated disc of andere veranderingen in de wervelkolom moeten heel goed nadenken over de vraag of een operatie de verlichting kan bieden waarop ze hopen. Het is cruciaal om niet te vroeg te opereren, omdat een groot percentage operaties niet het gewenste resultaat oplevert. Het mislukte rugoperatiesyndroom is dan het resultaat.
Wat is het mislukte rugoperatiesyndroom?
Mislukt rugoperatiesyndroom (ook postdisectomiesyndroom of postnucleotomiesyndroom) is de term die wordt gebruikt om te beschrijven pijn en ook ongemak na een operatie aan de tussenwervelschijf of wervelkolom. Het gebruik van de Engelse term hier veronderstelt de mislukte rugoperatie, maar even gebruikelijk zijn de Latijnse termen. Kortom, het mislukte rugchirurgiesyndroom is een complicatie die optreedt bij ongeveer 30 tot 50 procent van de patiënten. In dit geval is het pijn kan aanvankelijk onmiddellijk na de operatie verbeteren, maar dan weer oplaaien. Soms kan de pijn ook aanzienlijk toenemen. Dit kan ook uitstralen naar de benen of zelfs de liesstreek, waardoor de mobiliteit van de patiënt wordt beperkt. Er zijn ook patiënten die er nog steeds last van hebben pijn in de rug onmiddellijk na de operatie en die geen verbetering ervaren met de behandeling en onmiddellijk worden getroffen door het falende rugoperatiesyndroom.
Oorzaken
De oorzaken van het mislukte rugoperatiesyndroom kunnen talrijk en gevarieerd zijn. Over het algemeen is de beslissing om een operatie te ondergaan mogelijk te vroeg door de patiënt genomen zonder te wachten op mogelijk succes van de behandeling van andere toepassingen. Een andere oorzaak van het mislukte rugchirurgiesyndroom kan een onvolledige verwijdering zijn van de uitgelekte schijffragmenten. Overbelasting van de wervelkolom na een operatie kan ook de oorzaak zijn. In dit geval treedt de pijn voornamelijk op boven en onder de geopereerde wervelsegmenten. Ongewenste littekens of ontstekingsreacties in het operatiegebied ook leiden rugoperatiesyndroom, evenals eventuele instabiliteit die in de gehele wervelkolom kan optreden.
Symptomen, klachten en tekenen
Als de exacte oorzaken van pijn niet worden aangepakt tijdens een tussenwervelschijfoperatie, kan de voorwaarde bekend als het mislukte rugoperatiesyndroom of het postdisectomiesyndroom kan voorkomen. Bij dit syndroom pijn in de rug die al aanwezig was vóór de chirurgische ingreep, met bestraling tot één been, ofwel aanhoudt of weer oplaait kort na de operatie. Bovendien kan de pijn als gevolg van een operatie zelfs verergeren en bovendien uitstralen naar de lies of benen. Pijn kan overal in de wervelkolom voorkomen. Afhankelijk van de oorzaak worden deze gevoeld als brandend, opwindend, trekken, dof of plaatselijk drukken. Vanwege de betrokkenheid van de zenuwstelsel, tintelend, nachtelijk kalf krampen of een onaangenaam gevoel van kou komen ook vaak voor. Vaak treedt ondraaglijke pijn op, vooral bij het bukken. Bovendien kan het "falende rugoperatiesyndroom" ook leiden tot late effecten. Deze uiten zich onder meer in instabiliteit van de wervelkolom, verhoogde vorming van bindweefsel in de buurt van de spinal cord, verklevingen van het spinale weefsel van het ruggenmerg of in een herhaalde hernia van de tussenwervelschijf. Volledige pijnvrijheid kan niet langer worden bereikt, zelfs niet met intensieve medicamenteuze en fysieke therapieën. Fysiotherapie heeft tot doel de wervelkolom op lange termijn te stabiliseren. Medicamenteuze therapieën hebben een kalmerend effect op de zenuwstelsel. Zenuwirritatie is echter chronisch, dus alleen langdurige en complexe behandelmethoden geleidelijk leiden om pijn te verminderen en zo de kwaliteit van leven te verbeteren.
Diagnose en verloop
Het mislukte rugchirurgiesyndroom kan worden vastgesteld met beeldvormende technieken. Deze omvatten MRI (MRI) en CT (computertomografie). De resultaten van deze onderzoeksmethoden met betrekking tot het falende rugchirurgiesyndroom moeten echter voorzichtig worden geëvalueerd met betrekking tot vervolgoperaties, aangezien andere behandelingsopties vooraf moeten worden geprobeerd. De ontwikkeling van pijn bij het falende rugchirurgiesyndroom verloopt vaak chronisch. De belangrijkste focus moet dan liggen op gepast pijnbeheersingDe steun van een psycholoog kan ook helpen bij het beheersen van de aanhoudende pijn van het falende rugoperatiesyndroom.
Complicaties
Bij veel operaties treedt het zogenaamde mislukte rugchirurgiesyndroom op, wat kan leiden tot aanzienlijk ongemak en complicaties in het dagelijkse leven van de patiënt. Meestal gaat het hierbij om extreem ernstig rugpijn. Deze pijn is voornamelijk stekend en kan zich ook verspreiden naar andere delen van het lichaam en daar pijn of onaangename gewaarwordingen veroorzaken. Het is niet ongebruikelijk dat het falende rugoperatiesyndroom ook gevoelloosheid en sensorische stoornissen door het hele lichaam veroorzaakt. Spierzwakte treedt ook op en de getroffen persoon voelt zich moe en vermoeid. Bovendien treedt ook verlamming op, wat meestal leidt tot bewegingsbeperkingen en in het algemeen tot ernstige beperkingen in het dagelijks leven van de patiënt. Niet zelden leiden deze klachten ook tot Depressie of verdere psychologische stoornissen. Er zijn geen verdere complicaties tijdens de behandeling zelf. Dit gebeurt voornamelijk door middel van verschillende therapieën en kan het ongemak verlichten. Een positief beloop van de ziekte is echter niet in alle gevallen mogelijk, waardoor niet alle pijn volledig kan worden beperkt. Als de pijn als gevolg van het falende rugoperatiesyndroom ook 's nachts optreedt, kan dit leiden tot slaapstoornissen.
Wanneer moet je naar een dokter?
Het mislukte rugchirurgiesyndroom moet in ieder geval door een arts worden onderzocht. Hiermee voorwaardeis er meestal geen zelfgenezing en in de meeste gevallen verergeren de symptomen helaas. Om deze reden kan een vroege diagnose en behandeling van de ziekte verdere complicaties voorkomen. De arts moet worden geraadpleegd als er sprake is van ernstig rugpijn. Deze pijn is vaak stekend en verspreidt zich naar de aangrenzende regio's. Er zijn ook sensorische stoornissen of verlamming. Mogelijke spierzwakte kan ook wijzen op de voorwaarde en moet door een arts worden onderzocht. Diagnose en behandeling van het falende rugchirurgiesyndroom kan worden gedaan door een orthopedisch chirurg of door een fysiotherapeut. In veel gevallen kan dit de pijn en bewegingsbeperking aanzienlijk verminderen. Veel patiënten zijn echter ook afhankelijk van een psychologische behandeling. Bij acute noodsituaties of zeer hevige pijn kan ook een ziekenhuis worden bezocht. Daar kan de pijn direct worden verlicht met behulp van anesthetica. Echter, pijnstillers mag niet over een lange periode worden gebruikt, om de maag en niet om afhankelijk te worden van een.
Behandeling en therapie
De behandeling van het falende rugchirurgiesyndroom heeft voornamelijk betrekking op het verlichten van de aanwezige pijn en het daardoor minimaliseren van bewegingsbeperking. Fysiotherapie Toepassingen lopen voorop bij de behandelingsopties. Deze omvatten voornamelijk fysiotherapie en Transcutane elektrische zenuwstimulatie (TENS). Fysiotherapie onder begeleiding van een therapeut beoogt allereerst de rugspieren te versterken. Bovendien leert de patiënt die is getroffen door het falende rugoperatiesyndroom oefeningen om hem of haar te helpen onjuiste houdingen en de daaruit voortvloeiende onjuiste belasting van de rug in het dagelijks leven te vermijden. De elektrostimulatie (TENS) kan gemakkelijk door de patiënt thuis worden voortgezet. Het apparaat wekt een onschadelijke stroom op die de spieren stimuleert en zenuwen, waardoor pijn wordt verlicht. Warmte en koud therapie wordt ook gebruikt om pijn te verlichten bij het mislukte rugoperatiesyndroom. Deze procedure kan ook eerder worden gedaan fysiotherapie, omdat het de spieren optimaal voorbereidt op de behandeling. Patiënten kunnen via het falende rugoperatiesyndroom beter leren omgaan met de pijn ontspanning technieken zoals autogene training. Acupunctuur behandelingen helpen ook bij pijnbeheersing. Het is echter ook essentieel om voldoende pijnstillers toe te dienen en, indien nodig, spierontspanning drugs. Tijdelijke verlichting van de pijn van het falende rugchirurgiesyndroom kan ook worden bereikt door lokaal injecties of verdovende middelen op specifieke pijnpunten door de arts.
Vooruitzichten en prognose
Bij het falende rugchirurgiesyndroom kan meestal geen algemene uitspraak worden gedaan over de verdere vooruitzichten en prognose van de ziekte, aangezien deze meestal afhangen van de exacte symptomen. Als het falende rugchirurgiesyndroom echter niet wordt behandeld, is er gewoonlijk geen verbetering van de symptomen en zijn er significante beperkingen in het leven en de dagelijkse routine van de patiënt. De getroffen persoon is afhankelijk van de hulp van andere mensen en kan in zijn eentje meestal niet meer het dagelijkse leven aan. In de regel kunnen sommige symptomen van het syndroom worden verlicht met behulp van fysiotherapie. Veel van de oefeningen kunnen ook bij de patiënt thuis worden uitgevoerd om de genezing te versnellen en te bevorderen. De patiënt met het falende rugoperatiesyndroom is echter nog steeds afhankelijk van pijnstillers en verdovende middelen, omdat de pijn meestal ernstig is. Vaak is ook een verdere operatie nodig om het ongemak permanent te verlichten en het leven van de patiënt gemakkelijker te maken. Evenzo kunnen behandelingen met elektrische stimulatie het ongemak verlichten, hoewel een volledige genezing meestal niet kan worden bereikt.
het voorkomen
Preventie van het mislukte rugchirurgiesyndroom is erg belangrijk. Alle conventionele behandelingsopties voor pijn in de rug moet eerst uitgeput zijn, evenals gerichte medicatie om de pijn te verlichten. Een operatie mag alleen worden geprobeerd als al het bovenstaande maatregelen zijn niet succesvol en de pijn is ondraaglijk. Uiteindelijk is het belangrijk om te onthouden dat ongeveer de helft van alle rugoperaties resulteert in een mislukt rugoperatiesyndroom.
Follow-up
De opties voor nazorg blijken in de meeste gevallen van het falende rugchirurgiesyndroom relatief moeilijk. Tegelijkertijd kan een volledige genezing van deze ziekte niet altijd worden bereikt, en het verdere verloop hangt sterk af van de exacte symptomen en hun ernst. In de regel wordt de levensverwachting van de getroffen persoon niet beperkt door het falende rugoperatiesyndroom. Het syndroom wordt meestal behandeld door fysiotherapie of door verschillende massages vanuit fysiotherapie. Sommige oefeningen uit de fysiotherapie en ook uit de fysiotherapie kunnen ook bij de patiënt thuis worden uitgevoerd om de beweeglijkheid van het lichaam weer te vergroten en het ongemak te verlichten. Bij het nemen van pijnstillersmoet de getroffen persoon altijd op het maximum letten dosis en neem niet te veel pijnstillers gedurende een lange periode. Als er enige onzekerheid is, moet een arts worden geraadpleegd om verdere complicaties te voorkomen en interacties. Spanning moet ook worden vermeden bij het mislukte rugchirurgiesyndroom. De getroffen persoon kan verschillende gebruiken ontspanning technieken om het ongemak te verlichten, en er zijn ook enkele zelfhulpopties beschikbaar om het ongemak te beperken.
Hier is wat u zelf kunt doen
Om het welzijn te verbeteren, moet de getroffen persoon zijn of haar bewegingspatronen beheersen en veranderingen initiëren. Eenzijdige belasting, overbelasting en sterke fysieke spanning moeten worden vermeden. Regelmatig bewegen en een ergonomische zithouding kunnen klachten verminderen. Het eigen gewicht van de patiënt moet altijd binnen het normale bereik liggen volgens de BMI. Overgewicht moet worden vermeden, omdat dit tot complicaties leidt en ernstig is volksgezondheid bijzondere waardeverminderingen. De dieet zou rijk moeten zijn aan vitaminen en evenwichtig. Ongezonde voeding, consumptie van nicotine or alcohol schade toebrengen aan de patiënt en moet worden onthouden. Het aannemen van starre houdingen is ook niet aan te raden. Evenwichtige bewegingen van het hele lichaam zijn belangrijk. Pas op dat u niet bekneld raakt zenuwen or bloed schepen. Schoenen met hoge hakken mogen niet worden gedragen. Ze verhogen het algemene risico op ongevallen en leiden tot veranderingen in natuurlijke bewegingspatronen. In het dagelijks leven moet erop worden gelet dat een gezonde houding wordt gehandhaafd bij het optillen, dragen of vasthouden van voorwerpen. Vooral zware voorwerpen mogen niet zonder hulp worden verplaatst. Plotselinge draaiende bewegingen of schokkerige bewegingen moeten worden vermeden, aangezien deze vaak onmiddellijk ongemak veroorzaken. Aan de andere kant helpen voldoende aanvoer van warmte naar de rug en een rechte houding de natuurlijke structuur van het lichaam te stabiliseren.
