Maprotiline: effecten, gebruik en risico's

Maprotiline behoort tot de groep van antidepressiva​ Het medicijn wordt gebruikt voor de behandeling van depressieve stoornissen.

Wat is maprotiline?

Maprotiline een van de antidepressiva​ Het medicijn wordt gebruikt voor de therapie van depressieve stoornissen. Maprotiline is een tetracyclische stof antidepressivum (HANDELEN). Antidepressiva zijn drugs die kunnen worden gebruikt om te behandelen Depressie effectief. Ze kunnen echter ook worden gebruikt om andere psychische aandoeningen te behandelen, zoals paniekstoornissen of chronisch pijn​ Tetracyclische antidepressiva zoals maprotiline zijn een verdere ontwikkeling van tricyclische antidepressiva​ Binnen hun chemische structuur hebben ze er dus vier carbon ringen in plaats van drie. Maprotiline, ook wel maprotilinum of maprotilinehydrochloride genoemd, wordt in Europa sinds het begin van de jaren zeventig gebruikt. De psychiatrie gebruikt het medicijn om te behandelen Depressie​ In Duitsland wordt het verkocht onder de preparatennamen Maprolu en Ludiomil.

Farmacologische werking

Maprotiline heeft de eigenschap om op de centrale in te werken zenuwstelsel (CNS). Daarbij zorgt het voor remming van noradrenaline heropname van de synaptische spleet​ Daarentegen is de remming van de neurotransmitter serotonine is nauwelijks het vermelden waard. Op deze manier wordt een angstverlichtend en drive verhogend effect bereikt. In de beginfase van de behandeling is er een verzwakking van adrenaline en histamine in de zenuwstelsel, wat resulteert in een opwindend dempend en kalmerend effect. Na een paar weken behandeling wordt dit effect echter in toenemende mate vervangen door een verhoogde stemming en meer drive. Het anticholinerge effect van maprotiline kan nauwelijks worden aangetoond. Het wordt als voordeliger beschouwd dan tricyclische antidepressiva omdat het autonome zenuwstelsel wordt er minder door beïnvloed bijwerkingen​ Een nadeel van maprotiline-actie is echter dat de antidepressivum kan ook binden aan adrenoreceptoren, serotonine receptoren, en histamine receptoren. Dit vergroot de kans op verschillende nadelige bijwerkingen. Echter vergeleken met tricyclische antidepressiva, ze zijn zwakker. Bovendien kan maprotiline werken als een FIASMA. Dit is een ‘functionele remmer van zure fosfomyelinase’. Maprotiline wordt oraal, intraveneus of intramusculair ingenomen. De biobeschikbaarheid van de werkzame stof bereikt tot 90 procent. In de bloed, is het aanwezig gebonden aan plasma eiwitten tot 88 procent. Maprotiline wordt gemetaboliseerd door de lever​ Gemiddeld bereikt de plasmahalfwaardetijd 36 uur. Vervolgens wordt het medicijn afgebroken door de lever en nieren.

Medisch gebruik en toepassing

Maprotiline wordt toegediend om te behandelen Depressie, dysforie, of Angst stoornissen​ In deze context wordt het medicijn gebruikt om depressieve stemmingen tegen te gaan en angst en agitatie te verlichten. Een ander toepassingsgebied van maprotiline zijn somatische of psychosomatische klachten die ermee samenhangen Angst stoornissen​ Maprotiline wordt meestal ingenomen in de vorm van een filmomhulling tablets met een beetje water​ De gebruikelijke dagelijkse dosis is 1 tot 3 tablets met 25 tot 75 milligram maprotilinehydrochloride. De dagelijkse dosis kan ook worden toegediend als een enkele dosis in de avonduren. Afhankelijk van hoe de patiënt maprotiline verdraagt, wordt de dosering na twee weken met één extra filmomhulde tablet per dag verhoogd totdat de patiënt twee tot drie tabletten inneemt. tablets dagelijks. Het maximale aanbevolen dosis is zes tabletten per dag. Als de symptomen verbeteren, verlaagt de patiënt de dosis geleidelijk tot één of twee tabletten per dag. De duur van de behandeling met maprotiline varieert en wordt individueel bepaald door de arts. Het duurt meestal 4 tot 6 weken voordat het positieve effect van de antidepressivum zet in.

Risico's en bijwerkingen

Het gebruik van maprotiline kan bij sommige patiënten bijwerkingen veroorzaken. In de meeste gevallen zijn deze onder meer droog mond, duizeligheidduizeligheid, 피로, misselijkheid, braken, opvliegers, hoofdpijn, problemen met plassen, constipatiegewichtstoename, slaapstoornissen, nachtmerries, zichtproblemen, angst en agressief gedrag. Stoornissen van seksuele potentie en verlies van libido behoren ook tot de mogelijkheden. Sommige patiënten kunnen ernstige bijwerkingen krijgen, maar deze zijn zeer zeldzaam. Deze omvatten hartgeleidingsstoornissen, fluctuaties in bloed druk, toevallen, vasculitis, gynaecomastie, manische of psychotische toestanden, hallucinaties, lever schade, hematopoëse-aandoeningen, of hepatitis​ Als de patiënt overgevoelig is voor maprotiline of andere tetracyclische of tricyclische antidepressiva, mag het geneesmiddel niet worden toegediend. Hetzelfde geldt bij ernstige nier- en leverfunctiestoornissen, manie or psychose, acuut medicijn of alcohol intoxicatie, neiging tot toevallen, darmverlamming, glaucoma, vernauwing in het maagdarmkanaal, vergroting van de prostaat geassocieerd met urinaire disfunctie, en ernstig hartritmestoornissen. Gedurende zwangerschapmag het gebruik van maprotiline alleen worden toegediend na een zorgvuldige afweging van risico en voordeel door de arts. Schade aan het ongeboren kind door de werkzame stof kan dus niet volledig worden uitgesloten. Er is ook de mogelijkheid dat maprotiline overgaat moedermelk tijdens het geven van borstvoeding. Dit kan ook van invloed zijn op de volksgezondheid van de baby. Maprotiline is niet geschikt voor kinderen. Gelijktijdig gebruik van maprotiline en MAO-remmers is problematisch. Aangezien er een risico op ernstige bijwerkingen bestaat, dient gelijktijdig gebruik te worden vermeden. Interacties zijn ook mogelijk met parallel therapie van maprotiline en andere tetra- of tricyclische antidepressiva. De effecten van de middelen kunnen elkaar dus versterken. De effecten van maprotiline worden versterkt door de administratie of cimetidine, methylfenidaat or neuroleptica​ Bovendien, gelijktijdige behandeling met neuroleptica verhoogt het risico op aanvallen.