Manometrie: behandeling, effecten en risico's

Een manometrie is een medische onderzoeksmethode die wordt gebruikt om verschillende klachten in de spijsverteringskanaal​ Door het inbrengen van een kunststof katheter kunnen de drukcondities in het betreffende orgaan worden bepaald en dus eventueel ook functionele stoornissen van de spieren kan worden geconcludeerd. Het onderzoek kan poliklinisch plaatsvinden en is, mits correct uitgevoerd, relatief laag risico.

Wat is manometrie?

Bij een manometrie wordt een dunne katheter ingebracht in de slokdarm of rectum, bijvoorbeeld. Deze onderzoeksmethode wordt gebruikt om verschillende klachten in de spijsverteringskanaal​ Manometrie is een gastro-enterologische onderzoeksmethode die door artsen wordt gebruikt. Een dunne katheter wordt ingebracht in de slokdarm of rectum​ De katheter heeft meerdere capillairen die de druk in het betreffende orgaan kunnen meten. Op deze manier, functionele stoornissen van het spierstelsel kan worden gedetecteerd. Het onderzoek wordt gebruikt voor symptomen zoals motiliteitsstoornissen van de maag en darmen, slikproblemen, ontlasting incontinentie en constipatie en reflux ziekte. Vanwege de diversiteit aan symptomen en organen, onderscheiden artsen drie soorten manometrie: rectale manometrie voor het onderzoek van de sluitspier en rectum, dunne darmmanometrie en slokdarmmanometrie voor het onderzoek van de slokdarm. Het onderzoek duurt tussen de 15 en 30 minuten, afhankelijk van het exacte toepassingsgebied. Bij dunne darmmanometrie kan ook een registratieapparaat worden ingebracht dat 24 uur in het lichaam blijft om een ​​bijzonder nauwkeurig inzicht te krijgen in de functie van het orgaan. Als er geen onvoorziene complicaties zijn, wordt manometrie poliklinisch uitgevoerd, zodat de patiënt het ziekenhuis daarna kan verlaten.

Functie, effect en doelen

Wanneer een patiënt zijn of haar arts bezoekt met chronisch constipatie, aanhoudend Maagzuur, slikproblemen of algemeen problemen met de spijsvertering, zal de arts naast een gedetailleerde bespreking passende tests bestellen. In de meeste gevallen is een endoscopie van de slokdarm, maag of darmen wordt aanvankelijk uitgevoerd. Dit kan pathologische veranderingen in de organen detecteren of uitsluiten. Een Röntgenstraal onderzoek met extra administratie van een contrastmiddel kan ook informatie verschaffen. Als deze maatregelen geen duidelijke resultaten opleveren, kan er sprake zijn van een verstoring van de spierreflex of de drukcondities. Dit kan leiden, bijvoorbeeld naar maagzuur opstijgen in de slokdarm of problemen met de stoelgang. Manometrie wordt gebruikt als aanvullend gastro-enterologisch onderzoek om deze diagnose te bevestigen of af te wijzen. Slokdarmmanometrie wordt zittend uitgevoerd. De patiënt moet zijn geweest vastend ongeveer vier uur van tevoren. De katheter wordt ingebracht via de neus- in de slokdarm. Nadat de sonde op zijn plaats is geplaatst, gaat hij liggen en kan de meting van de rustdruk in de slokdarm plaatsvinden. Het onderzoek duurt ongeveer 30 minuten. Als het rectum of de sluitspier moet worden onderzocht, krijgt de patiënt ongeveer een half uur van tevoren een klysma. Vervolgens wordt de katheter in het rectum ingebracht en wordt de druk gemeten. De procedure is na iets minder dan 15 minuten voltooid. Manometrie van de dunne darm is het meest complexe onderzoek. De patiënt moet van tevoren 15 uur vasten. De sonde wordt ingebracht via de neus- naar beneden in de dunne darm​ Van tevoren kan het nodig zijn om een gastroscopie​ Metingen worden gedurende een periode van vier uur herhaaldelijk uitgevoerd. Vervolgens krijgt de patiënt een testmaaltijd, waarna er opnieuw wordt gemeten. Tijdens het onderzoek kijkt de behandelende arts naar de monitor, waarop de drukcondities in de vorm van curven worden weergegeven. Hieruit kan hij storingen en beperkingen aflezen. Een continue meting over een periode van 24 uur is desgewenst ook mogelijk. Na de manometrie blijft de patiënt een korte observatieperiode in de kliniek en kan daarna naar huis worden ontslagen. Bij een verstoring van de spier reflexen of de druk in het betreffende orgaan is gedetecteerd, kan de arts een definitieve diagnose stellen en op de juiste manier beginnen therapie​ Hoe dit blijkt, hangt af van het aangetaste orgaan en het type aandoening. Als reflux ziekte aanwezig is, kan deze worden verholpen door een verandering in levensstijl of, in ernstige gevallen, operatief. bekkenbodem oefeningen voor chirurgie. De situatie is vergelijkbaar met constipatie (een chronische blokkade).

Risico's, bijwerkingen en gevaren

Manometrie is een onderzoeksmethode met een relatief laag risico die onafhankelijk van de andere patiënt kan worden uitgevoerd volksgezondheid voorwaarden. Sinds nr anesthesie is vereist, het plaatst weinig spanning op het organisme. Het onderzoek wordt professioneel en door geschoold personeel uitgevoerd. Om deze reden ervaren de meeste patiënten geen vervelende bijwerkingen of gevolgen. Onder bepaalde omstandigheden kan slokdarmmanometrie of dunne-darmmanometrie tijdelijke irritatie van de keelholte en een licht kokhalzend gevoel veroorzaken, maar dit verdwijnt snel wanneer de manometrie is voltooid. Door verhoogde speekselvloed kan de patiënt stikken; dit kan echter worden voorkomen door stil te staan ademhaling en aspiratie van speeksel indien nodig. Onderzoek van het rectum kan irritatie van vreemde lichamen en een tijdelijk gevoel van druk veroorzaken. Aan de andere kant veroorzaakt het correct inbrengen en verwijderen van de sonde geen pijn​ Tijdens het onderzoek moet de patiënt ervoor zorgen dat hij stil zit of ligt en de instructies van het medisch personeel opvolgt. Door onzorgvuldige bewegingen kan de sonde wegglijden, wat kan leiden tot verwondingen aan de orgaanwanden. Een uitvoerige discussie tussen arts en patiënt vooraf en een uitgebreide uitleg van manometrie kunnen mogelijke risico's voorkomen.