Candida albicans is een gist schimmel van de Candida-groep en de meest voorkomende veroorzaker van candidiasis. Het kan worden gedetecteerd bij 75 procent van alle mensen.
Wat is Candida albicans?
Candida albicans is waarschijnlijk het bekendste lid van de groep van facultatief pathogene schimmels. Candida is een polymorfe schimmel. Dit betekent dat het verschillende groeivormen kan vormen. Deze eigenschap speelt een belangrijke rol bij pathologie. Vanwege het aanpassingsvermogen kan Candida albicans extreem resistent blijken te zijn therapie in sommige gevallen. Normaal gesproken zijn de individuele schimmelcellen rond en hebben ze een diameter tussen 4 en 10 µm. Candida albicans kan echter ook pseudomyceles en hyfen vormen. Hyphae zijn indicatief voor invasieve kolonisatie. Deze vorm van Candida-besmetting treft meestal alleen immuungecompromitteerde personen, mensen met een verminderd immuunsysteem, zoals kanker patiënten of HIV-patiënten.
Voorkomen, verspreiding en kenmerken
Candida albicans is een schimmel die alomtegenwoordig is. Het komt het menselijk lichaam binnen via dagelijkse voeding. De ziekteverwekker wordt bijvoorbeeld aangetroffen op groenten, vlees en fruit. Met name kant-en-klare rauwkostsalades zijn vaak sterk besmet met Candida albicans. Studies tonen aan dat de schimmel minstens een maand kan overleven op objecten buiten het menselijk lichaam bij een luchtvochtigheid tussen 30 en 50 procent. Pas na een half jaar zijn meestal geen reproduceerbare cellen meer detecteerbaar. Bij een luchtvochtigheid van 100 procent overleven de schimmels daarentegen wel een jaar. Normaal gesproken behoort Candida albicans tot het voorbijgaande darmflora Dit betekent dat de schimmels via de voeding de darm binnendringen, maar zich daar niet nestelen. De lokale gezonde darmflora, dat bestaat uit Escherichia coli, lactobacilli en onder andere Bacteroides voorkomen dat de schimmel zich permanent in de darm verspreidt. Het wordt problematisch als het darmflora is bijvoorbeeld aangetast als gevolg van eerdere antibioticum behandeling. Een verstoorde darmflora biedt Candida albicans de mogelijkheid om zich in de darm te nestelen. Om dit te doen, hechten de schimmels zich aan de darm slijmvlies Wanneer bedreigd door antischimmelmiddelen drugsZe kunnen bijvoorbeeld van vorm veranderen en even in de darm migreren slijmvlies Dit is de reden waarom sommige Candida-soorten al resistent zijn tegen het antischimmelmiddel nystatine Onderzoekers hebben nu ontdekt dat tandenborstels een belangrijke bron van herinfectie zijn. Mensen die aan Candida albicans lijden, moeten hun tandenborstel daarna dringend vervangen therapie Anders kunnen ze direct opnieuw geïnfecteerd raken bij het tandenpoetsen. Seksuele overdracht mag ook niet worden onderschat. Veel vrouwen hebben last van terugkerende vaginale infecties. Meestal worden deze infecties veroorzaakt door inname antibiotica or cortisone Deze hebben invloed op de vaginale flora en laat schimmels zich verspreiden. Seksuele overdracht is echter ook mogelijk. Mannen kunnen een genitale infectie met Candida albicans hebben zonder symptomen te ervaren. Tijdens geslachtsgemeenschap zonder a condoomworden de gistschimmels overgedragen. De behandeling van de vrouw blijft dan ineffectief, omdat tijdens hernieuwde geslachtsgemeenschap nog meer schimmelkolonies de vagina binnendringen. Met dit effect moet rekening worden gehouden bij de behandeling van terugkerende genitale schimmels.
Ziekten en klachten
Kolonisatie van de darm door Candida albicans kan volledig onopgemerkt blijven. Sommige onderzoekers geloven zelfs dat een laag niveau van Candida albicans-kolonisatie niet pathologisch, maar fysiologisch is. Wanneer gist zich echter in de darm vermenigvuldigt, diarree, constipatie, pijn in de buik, en andere spijsverteringsstoornissen kunnen het gevolg zijn. Candida albicans metaboliseert bij voorkeur koolhydraten Wanneer de schimmel de koolhydraten, alcoholen worden gevormd. Onder hen zijn ook foezel alcoholen Deze komen via de darm in de bloedbaan slijmvlies en bereik de lever via het portaal ader. De lever moet de alcoholen In het geval van een sterke kolonisatie kan dit leiden tot een aanzienlijke belasting van de lever Candida albicans kan echter niet alleen de darm infecteren. De voorkeursplaatsen van infectie van de gist schimmel omvatten ook de mondholte, het mondslijmvlies eronder kunstgebit, het slijmvlies van het genitale gebied, de bindvlies in het oog en de spijkerplooien. Vochtig huid plooien zorgen ook voor optimale groeicondities voor de schimmel. Bij een Candida-besmetting wordt een witachtige, afveegbare laag zichtbaar op de slijmvliezen. Op de huidmanifesteert de infectie zich als ernstige roodheid met jeuk. Bij vrouwen manifesteert de schimmel zich meestal in het vaginale gebied. Een typisch symptoom van een vaginale schimmelinfectie is een witte, brokkelige afscheiding uit de vagina. In tegenstelling tot de afscheiding van een bacteriële infectie, doet de afscheiding van een Candida-besmetting dat niet geur Het wordt echter geassocieerd met jeuk in het vulva-gebied. In ernstige gevallen kunnen erosies ontstaan, die zich over de vulva naar de binnenkant van de dijen verspreiden. Genitale schimmelinfecties bij mannen worden ook wel balanitis genoemd. Hier wordt de eikel aangetast door de schimmelinfectie. Het is ontstoken, rood gekleurd en scheidt etterende afscheidingen af. Als het immuunsysteem ernstig verzwakt is, kan de Candida albicans-infectie zich verspreiden naar de hart-, maag, lever, longen, milt en centraal zenuwstelsel (CNS). Ongeveer 14 procent van alle patiënten op intensive care-afdelingen wordt getroffen door een gegeneraliseerde infectie met Candida albicans. Ouderen worden vaker getroffen dan jongeren. Systemische candidiasis, dwz extreem ernstige gevallen, eindigt dodelijk bij meer dan 70 procent. Bijzonder gevreesd is de zogenaamde Candida bloedvergiftiging In dit geval worden grote hoeveelheden van de ziekteverwekker aangetroffen in de bloed Candida albicans is nu de vierde meest gevaarlijke ziekteverwekker bij ziekenhuisinfecties.