Dysthymie is een zogenaamde affectieve stoornis en wordt ook wel dysthyme stoornis of chronisch genoemd Depressie Het heeft veel overeenkomsten met 'gewone' Depressie, maar de symptomen zijn meestal milder.
Wat is dysthymie?
Dysthymie is een chronische depressieve stemming. Het is ook bekend als depressieve neurose, neurotisch Depressieof depressief persoonlijkheidsstoornis Lijders tonen het typische symptomen van depressie, zoals 피로, vreugdeloosheid of slaapstoornissen. Hoewel de symptomen niet zo uitgesproken zijn als bij een normale depressie, treden ze over een langere periode op. Het is niet ongebruikelijk dat dysthymie zich ontwikkelt als een chronische permanente stemming. Kenmerkend voor dysthymie is het vroege begin. Meestal worden vooral adolescenten en jongvolwassenen beïnvloed door de permanente stemming. Soms zelfs een leven lang.
Oorzaken
De exacte oorzaken van dysthymie zijn nog niet vastgesteld. Zelden is er maar één onderliggende oorzaak van de ziekte. Het is eerder een interactie van verschillende factoren die de ziekte veroorzaken en veroorzaken. In genetische studies is een familiale clustering van dysthymie waargenomen. Dit betekent niet dat depressie wordt overgeërfd, maar dat de getroffenen een hoger risico hebben om een depressie te ontwikkelen omdat ze gevoeliger reageren op triggerende factoren. Situaties die kunnen leiden tot depressie als gevolg van extreem hoog spanning niveaus omvatten armoede, werkloosheid, scheiding van partners, het verlies van dierbaren of iemands eigen ziekte. Hoe goed getroffen individuen kunnen omgaan met deze mentale spanningen, hangt enerzijds af van hun genetische aanleg en anderzijds van hun veerkracht. Veerkracht is de term die wordt gebruikt om het innerlijke van een persoon te beschrijven sterkte, zijn of haar mentale veerkracht. Mensen met een hoge mate van veerkracht hebben significant minder kans op dysthymie dan mensen die niet veerkrachtig zijn. Veerkracht wordt vooral gevormd door positieve ervaringen in jeugd Biochemisch, veranderingen in de hersenen kan worden gedetecteerd bij depressie. Er is dus een onbalans tussen chemische boodschappers. Bij dysthymie, serotonine en noradrenaline worden in het bijzonder getroffen. De spanning hormoon Cortisol wordt ook in hoge concentraties aangetroffen in de urine van depressieve mensen. Het is echter nog onduidelijk of deze veranderingen het gevolg of de oorzaak zijn van depressie.
Symptomen, klachten en tekenen
Symptomen van dysthymie variëren sterk van patiënt tot patiënt. Lijders voelen zich vaak vreugdeloos, lusteloos, moe en gebrekkig sterkte en moed. Ze hebben geen zelfvertrouwen en voelen zich niet zelden overweldigd door kleine dingen. Het schoonmaken van de vaatwasser kan dus een schijnbaar onoverkomelijk obstakel worden. Patiënten kunnen er last van hebben slaapstoornissen De slaap is niet erg rustgevend, zodat de getroffenen het gevoel hebben dat ze 's ochtends uitgeput zijn en soms niet eens uit bed komen. Velen kunnen hun werk niet meer doen. Een ander kenmerk van dysthymie is het gevoel van gevoelloosheid. De patiënten hebben het gevoel dat ze bevroren of dood zijn. Positieve gevoelens lijken niet meer te bestaan, zelfs negatieve gevoelens zoals woede of verdriet zijn niet meer voelbaar. Zelfs de geheugen gevoelens kunnen verdwijnen; afhankelijk van de duur van de ziekte, herinneren de patiënten zich misschien niet eens dat ze ooit gelukkig waren, lachten of ergens van genoten. Dysthymie manifesteert zich niet alleen psychologisch, maar ook fysiek. Naast de reeds genoemde slaapstoornissen kan dysthymie zich ook manifesteren in de vorm van verlies van eetlustverlies van libido, duizeligheid of maagdarmklachten. Voor deze symptomen worden dan geen organische oorzaken gevonden. De symptomen van dysthymie zijn niet zo ernstig als die van acute depressie, maar de getroffenen lijden er vaak jaren tot decennia aan.
Diagnose
Veel dysthyme stemmingen worden niet opgemerkt. Dit komt gedeeltelijk doordat patiënten niet de energie kunnen verzamelen die nodig is om naar een dokter te gaan. Bovendien is het stigma van a geestesziekte mag niet worden onderschat, zelfs niet in deze tijd. Ten tweede nemen veel van de getroffenen hun symptomen zelf niet serieus genoeg en beschouwen ze ze als normaal stemmingswisselingen.Als het symptomen van depressie worden gemaskeerd als lichamelijke klachten, een diagnose is nog moeilijker en wordt vaak pas gesteld na een lange reis van doktoren. Als dysthymie wordt vermoed, moet een gedetailleerde bespreking worden gehouden met een psycholoog of een arts, idealiter a psychiater De diagnose wordt gesteld met behulp van het ICD-10 diagnose- en classificatiesysteem. Ten minste twee kern- en twee aanvullende symptomen moeten optreden gedurende een periode van ten minste twee weken. Kernsymptomen zijn onder meer een depressieve stemming, verlies van plezier en verminderde drive. Bijkomende symptomen zijn onder meer slaapstoornissen, innerlijke onrust of zelfmoordgedachten.
Complicaties
Hoewel dysthymie vaak milder is dan ernstige depressies, kunnen getroffen personen suïcidaal zijn. Het risico op zelfmoord wordt in dit geval vaak onderschat. Omgekeerd is niet elke persoon die aan dysthymie lijdt, suïcidaal. Daarom is het bijzonder belangrijk om deze kwestie in elk afzonderlijk geval te verduidelijken. Mensen die aan de dood denken, suïcidale fantasieën hebben of hun eigen dood plannen, moeten indien mogelijk iemand anders in vertrouwen nemen. Hiervoor kan ook een arts, psycholoog of therapeut in aanmerking komen. In acute gevallen is intramurale behandeling geschikt voor suïcidale neigingen - maar poliklinisch therapie met medicatie of psychologische methoden is vaak mogelijk als de getroffen persoon stabiel genoeg is. Vooral zonder behandeling loopt dysthymie het risico zich te ontwikkelen tot een depressie (ernstige depressie). Psychologen spreken ook van een dubbele depressie. Zo'n depressieve episode is meestal ernstiger dan dysthymie. Als een verdere mogelijke complicatie kan dysthymie ook chronisch worden: in dit geval houdt de depressieve toestand permanent aan. Echter, therapie kan verbetering of volledig herstel brengen, zelfs bij chronische dysthymie. Naast dysthymie kunnen andere psychologische complicaties optreden, die zich manifesteren als andere psychische aandoeningen. Bovendien kunnen er sociale en beroepsmatige complicaties optreden (bijvoorbeeld arbeidsongeschiktheid).
Wanneer moet je naar een dokter?
Als depressieve stemmingen langer dan een paar dagen aanhouden, moet een arts worden geraadpleegd. Symptomen die duiden op dysthymie zijn onder meer vreugdeloosheid, lusteloosheid en gebrek aan zelfvertrouwen. Wie in toenemende mate last heeft van deze klachten, moet in ieder geval professioneel advies inwinnen. Vooral mensen die zich in een emotioneel stressvolle fase van hun leven bevinden, zouden dat moeten doen praten naar een therapeut - idealiter voordat de dysthymie volledig is ontwikkeld. Uiterlijk wanneer depressie lichamelijke klachten veroorzaakt, zoals verlies van eetlust of een afnemend libido, een noodsituatie is aanwezig. Omdat de getroffenen vaak zelf geen actie ondernemen tegen de dysthymie, wordt een beroep gedaan op de nauwere omgeving. Iedereen die een psychologische verandering in een kennis opmerkt, zou dat moeten doen praten aan hen erover. Samen moeten ze dan een therapeut raadplegen. Als een partner, familielid of vriend suïcidale gedachten uit, moet onmiddellijk een crisisadviseur worden geraadpleegd. Het is raadzaam om contact op te nemen met de telefonische hulpdienst en met praten parallel aan de getroffen persoon. Op de lange termijn moet dysthymie altijd worden behandeld door een psycholoog of, indien nodig, als onderdeel van een ziekenhuisopname.
Behandeling en therapie
Bij mildere kuren van dysthymie, sport- en oefentherapieën, ontspanning methoden of kruidenpreparaten zoals Sint-janskruid extract kan nuttig zijn. In meer ernstige en langdurige cursussen, de therapie van dysthymie is gebaseerd op drie pijlers. De eerste pijler is farmacotherapie met antidepressiva De tweede pijler wordt gevormd door psychotherapeutische methoden. Gedragstherapie, systemische therapie en dieptepsychologische therapieën behoren tot de therapieën bij uitstek bij de behandeling van dysthymie. Complementaire andere therapieën, zoals ergotherapie, kan worden gebruikt als een derde therapeutische pijler.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van dysthymie hangt af van de aanwezigheid van verschillende beïnvloedende factoren. Ze omvatten de leeftijd van de patiënt bij de eerste manifestatie, genetische spanningen en de aanwezigheid van andere psychische aandoeningen. Eetstoornissen, persoonlijkheidsstoornissen of obsessief-compulsieve en Angst stoornissen worden geclassificeerd als ongunstige factoren. Bij deze patiënten moet de oorzaak van de symptomen worden bepaald, zodat een verandering in de volksgezondheid voorwaarde evenals verlichting kan optreden. Zonder behandeling te zoeken, wordt de prognose voor dysthymie als ongunstig beschouwd. De symptomen van de ziekte zijn moeilijk te herkennen en ontwikkelen zich vaak gedurende een lange periode. In het verdere verloop ontwikkelt zich vaak over meerdere jaren een chronische ontwikkeling, waarbij ook een depressie ontstaat. De symptomen van de dubbele depressie die zich dan ontwikkelen, variëren in intensiteit en duur van hun optreden. Fasen van remissie zijn mogelijk, maar duren niet permanent. Het risico op zelfmoord bij deze patiënten is verhoogd en bedraagt 10%. Bij ongeveer 40% van de getroffenen ontwikkelt dysthymie zich naarmate de ziekte vordert tot ernstige depressie. Dit vermindert de kans op herstel en leidt in de meeste gevallen tot jarenlang ongemak. De prognose verbetert zodra de patiënt neemt psychotherapie evenals medicamenteuze behandeling.
het voorkomen
Het is niet ongebruikelijk dat depressie het gevolg is van te veel spanning en overweldigd zijn. Een preventiemogelijkheid is daarom om adequaat om te gaan met stressvolle situaties. Dit kan worden geleerd door middel van verschillende procedures, zoals mindfulnesstraining, ontspanning procedures of via speciale stress management seminars. Onnodige verplichtingen moeten worden verminderd ten gunste van dingen die plezier brengen. Regelmatig bewegen zou ook een preventief effect hebben.
Nazorg
De persoon met dysthymie heeft er meestal maar een paar maatregelen of opties voor nazorg, dus de persoon met deze ziekte is primair afhankelijk van een snelle en vroege diagnose. In dit verband moeten met name de familieleden en vrienden de getroffen persoon ook overhalen om een behandeling te ondergaan, omdat anders de symptomen verder kunnen verslechteren. Zelfgenezing komt niet voor bij dysthymie, dus behandeling door een arts is altijd noodzakelijk. In de meeste gevallen is de getroffen persoon afhankelijk van behandeling door een psycholoog, hoewel verschillende oefentherapieën ook de symptomen van dysthymie kunnen verlichten. Sommige oefeningen uit deze therapieën kunnen ook door de getroffen persoon in zijn eigen huis worden herhaald en zo de genezing bevorderen. Bovendien kan het nemen van medicatie deze symptomen ook verlichten, hoewel er voor moet worden gezorgd dat de juiste dosering wordt ingenomen en dat deze regelmatig wordt ingenomen. Over het algemeen hebben liefdevolle zorg en steun van vrienden en familie ook een positief effect op het beloop van dysthymie. De levensverwachting van de patiënt wordt meestal niet negatief beïnvloed door dysthymie.
Hier is wat u zelf kunt doen
Om weer vreugde in het leven te vinden, moeten mensen die aan dysthymie lijden, eerst een arts of psychotherapeut in vertrouwen nemen en met hem of haar de verdere handelwijze bespreken. Hulp zoeken is geen teken van zwakte, maar is de eerste en beslissende stap op weg naar een effectieve behandeling. Naast de door de arts voorgestelde therapie, kan een reorganisatie van het dagelijks leven buitensporige eisen en prestatiedruk tegengaan. Dit omvat vooral het verlagen van de eisen die aan jezelf worden gesteld, het nemen van regelmatige pauzes om te ontspannen en het cultiveren van je hobby's. Sport is een uitstekende manier om spanning te verminderen, het gevoel van eigenwaarde te versterken en een gevoel van prestatie te ervaren. Overmatige ambitie is hier niet op zijn plaats; de focus moet altijd liggen op het plezier van bewegen. Als stress niet kan worden vermeden, bijvoorbeeld op het werk, helpt het om speciale technieken te leren om met stress om te gaan. Het is ook belangrijk om jezelf te bevrijden van onnodige verplichtingen en te leren 'nee' te zeggen zonder spijt. Sociale contacten mogen ook niet worden verwaarloosd: regelmatige gesprekken met vrienden en kennissen, die problemen en gevoelens niet uitsluiten, trainen sociale vaardigheden en helpen de ziel om haar evenwicht Gezamenlijke activiteiten bieden ondersteuning en creëren positieve momenten die aanzienlijk kunnen bijdragen aan het overwinnen van dysthymie.
