Therapie | Colitis

Therapie

De behandeling van milde, zelflimiterende, acute ontsteking van de dikke darm bestaat louter uit een voldoende toevoer van vocht en elektrolyten (zoute vloeistoffen, fruit, koolhydratendrinkwater) en, indien nodig, de toediening van medicatie tegen diarree (middel tegen diarree: loperamide). In ernstige gevallen met tekenen van uitdrogingeen ziekenhuisopname met toediening van vloeistof (glucose-zoutoplossing) via een infuus en eventueel toediening van antibiotica (fluorochinolonen: ciprofloxacine) voor bacteriële infecties kan nodig zijn De ziekte van Crohn bestaat uit twee verschillende componenten: enerzijds wordt een medicamenteuze behandeling gestart, waarbij aanvankelijk corticosteroïden (rectaal als zetpillen of oraal als tabletten) kunnen worden gebruikt, en als de ernst van de ziekte toeneemt, immunosuppressiva (bijv. azathioprine) en / of biologische middelen (TNF-blokkers: bv. Imfliximab) kunnen ook worden gebruikt.

Aan de andere kant kunnen algemene maatregelen worden genomen om medicamenteuze therapie te ondersteunen, waaronder bijvoorbeeld stoppen roken, een dieet en de vervanging van stoffen die in de darm verloren gaan in geval van deficiëntieverschijnselen (ijzer, in vet oplosbaar vitaminen, enzovoort.). Hetzelfde geldt ook voor ondersteunende therapie voor colitis ulcerosa, maar de medicamenteuze therapie verschilt hier enigszins: bij milde tot matige aanvallen wordt 5-aminosalicylzuur (mesalazine) lokaal (rectaal als zetpil) of systemisch (oraal als tabletten of granulaat) gebruikt. Alleen bij ernstige recidieven wordt aanvullend gebruik gemaakt van corticosteroïden, immunosuppressiva en biologische geneesmiddelen.

Chirurgische ingreep is alleen nodig bij zowel acuut als chronisch colitis als er sprake is van een breuk van de darmwand, bloeding of tumorontwikkeling. In ischemisch colitisorale voedselinname moet worden vermeden in de acute fase, en het kan ook raadzaam zijn om in te nemen bloed verdunners (bijv. ASA). Vernauwde of volledig geblokkeerde darm schepen zo snel mogelijk weer patentvrij worden gemaakt, hetgeen kan worden bereikt door medicatie of chirurgie.

Reeds dode darmsecties moeten operatief worden verwijderd. Indien acuut colitis aanwezig is, is het vaak een gastro-intestinale infectie met diarree en mogelijk braken. In de regel moet voor voldoende vochtopname worden gezorgd.

In de acute fase moet voedselinname worden vermeden. In de meeste gevallen beperkt de ziekte zich en verdwijnt deze na enkele dagen. In gevallen van pijn diarree, medicijnen zoals loperamide kunnen worden gebruikt.

Loperamide remt de darmactiviteit en verlicht zo diarree. In aanwezigheid van een chronische inflammatoire darmziekte, medicamenteuze therapie is buitengewoon belangrijk. Hier, cortisone preparaten, immunosuppressiva zoals azathioprine en ciclospoprine A, aminosalicylaten zoals mesalazine en zogenaamde biologische geneesmiddelen zoals Infliximab of Adalimumb worden gebruikt.

cortisone preparaten worden vaak gebruikt bij acute aanvallen. Biologicals zijn relatief nieuwe medicijnen die worden gebruikt wanneer de anderen niet voldoende effect hebben. Ze moeten regelmatig worden toegediend, meestal in de vorm van een injectie, en zijn erg duur.

Als er een chronische inflammatoire darmziekte, het moet met spoed door een arts worden behandeld. Onbehandeld verloopt de ziekte vaak sneller dan bij adequate medicamenteuze behandeling. Onder de homeopathische middelen die worden gebruikt om chronische colitis te behandelen, zijn Schüssler-zouten.

De verschillende zouten zouden effecten hebben zoals remming van ontsteking, vermindering van verlies van eetlust en vermindering van symptomen van zwakte. Andere homeopathische middelen zijn onder meer Arsenicum album en Fosfor. Deze zouden helpen tegen diarree en pijn in de buik.

Nogmaals moet worden benadrukt dat medische behandeling onmisbaar is in het geval van een chronische inflammatoire darmziekte; een homeopathische therapie alleen is niet voldoende. Bij een acute ontsteking van de darm in de zin van gastro-enteritis, zouden actieve ingrediënten zoals Plumbum metallicum en Natrium sulfuricum nuttig zijn. Deze zouden verlichten pijn in de buik en diarree.

In aanwezigheid van een acute gastro-intestinale infectie (gastro-enteritis), mag er geen voedsel worden ingenomen. U moet echter veel drinken om het vochttekort dat door de diarree wordt veroorzaakt, te compenseren. Na de acute fase, een langzame opbouw van voedsel met een licht dieet zou moeten plaatsvinden.

Kruidig ​​en vet voedsel moet worden vermeden. Bij de groep chronische inflammatoire darmaandoeningen is het in de acute fase belangrijk om het lichaam van voldoende te voorzien calorieën, maar niet om het te belasten. Denk bijvoorbeeld aan witbrood, groentebouillon of een lichte aardappelsoep, gepureerd fruit, havermout en licht verteerbare vlees- en visgerechten.