Levodopa is een voorgeschreven medicijn dat wordt gebruikt om aandoeningen van de centrale te behandelen zenuwstelsel Het actieve ingrediënt is L-dopa, de voorloper van een neurotransmitter die de bloed-hersenen barrière om de plaats van de ziekte te bereiken. Parkinson is een van de meest voorkomende aandoeningen voor therapie Met levodopa.
Wat is levodopa?
Parkinson is een van de meest voorkomende aandoeningen voor therapie Met levodopa Levodopa wordt ook wel L-dopa genoemd en is chemisch gezien een aminozuur en een derivaat van fenylalanine. De chemische naam van de verbinding is L-3,4-dihydroxyfenylalanine of 2-amino-3- (3,4-dihydroxyfenyl) propaanzuur. Het menselijk lichaam maakt L-dopa aan uit het aminozuur tyrosine. Dit wordt gevormd door het essentiële aminozuur fenylalanine, dat in veel voedingsmiddelen aanwezig is. Na hydroxylering van tyrosine wordt L-DOPA gevormd. Het vertegenwoordigt de voorloper voor de synthese van verschillende stoffen die werken als hormonen en boodschappers in het lichaam. Waaronder dopamine, adrenaline, noradrenaline en melanine L-dopa wordt getransporteerd naar de zenuwcellen waar verdere reactie plaatsvindt, bijvoorbeeld op dopamine. dopamine wordt gevormd na decarboxylering van L-dopa. Deze reactie vindt plaats in de centrale zenuwstelsel (CNS), maar ook buiten. Bij medicatie zou de reactie voornamelijk in het CZS moeten plaatsvinden. Om deze reden wordt levodopa als medicijn voornamelijk gecombineerd met een ander bestanddeel: een dopamine decarboxylase-remmer De overeenkomstige preparaten worden bijvoorbeeld levodopa comp genoemd. of identificeer bovendien deze carboxylaseremmer in de naam.
Farmacologische werking
De eerste behandelingsproeven met L-dopa werden gedocumenteerd in 1961. Het doel was om een tekort aan de neurotransmitter dopamine in de hersenen. direct administratie van dopamine was niet succesvol omdat dopamine de hersenen uit de bloedbaan. Dat wil zeggen, terwijl L-DOPA de natuurlijke, selectief permeabele barrière tussen de hersenen kan passeren (centraal zenuwstelsel, CNS) en de bloedbaan, blijft het ondoordringbaar voor dopamine. Levodopa, als een voorloper van dopamine, komt de hersenen binnen na het passeren van de bloed-hersenen barrière en wordt omgezet in dopamine door de eliminatie of carbon dioxide (decarboxylering). In de bloedbaan reageert L-dopa ook om dopamine te vormen. Verdere ontwikkelingen van het medicijn voorkomen dit effect door L-dopa te combineren met een dopamine decarboxylase-remmer. Benserazide en carbidopa zijn zulke remmers die de omzetting van levodopa in dopamine buiten de hersenen verhinderen. Het therapeutische effect van levodopa is uitstekend binnen de eerste drie tot zeven jaar. Daarna traden er bijwerkingen op, ook wel het L-dopa-late syndroom of het L-dopa-langetermijnsyndroom genoemd. Na een periode die van persoon tot persoon verschilt, wordt een toestand bereikt waarin er te weinig dopamine-leverende cellen zijn en de opslag van dopamine onvoldoende is. Het effect van L-dopa ebt na twee uur weg. Als het niet wordt bijgevuld, zijn er hiaten indosis effecten) worden duidelijk. Bovendien reageren dopaminereceptoren op de niet-continue toevoer van dopamine. Enerzijds wordt hyperexcitatie weerspiegeld als onvrijwillige bewegingen (dyskinesieën); aan de andere kant treedt een kortdurende verminderde ongevoeligheid met vertraging, stijfheid of spierspasmen (motorische fluctuaties) op.
Medisch gebruik en toepassing
De belangrijkste indicatie voor medicatie met levodopa is Parkinson Bij deze ziekte wordt een speciaal netwerk van zenuwcellen genoemd basale ganglia wordt beïnvloed en dient als controlecentrum voor beweging. De aanwezigheid van dopamine is vereist voor de regulering van beweging. Twee gebieden die verband houden met het dopaminemetabolisme spelen een speciale rol: de zwarte materie (substantia nigra) en het zogenaamde striatum. Terwijl dopamine in de eerste wordt gevormd, neemt het gestreept lichaam dopamine op en zorgt voor de omzetting in specifieke signalen en de overdracht ervan. In dit proces fungeert dopamine als een boodschappersubstantie (neurotransmitter Bij de ziekte van Parkinson sterven cellen in de zwarte stof af, waardoor er minder dopamine wordt aangemaakt. De ziekte van Parkinson is een van de meest voorkomende ziekten van het zenuwstelsel. Met toenemende leeftijd komt de ziekte vaker voor. Rusteloze benen syndroom wordt in sommige gevallen ook met levodopa behandeld. Deze neurologische aandoening wordt gekenmerkt door sensorische stoornissen van de benen of voeten die gepaard gaan met onvrijwillige bewegingen. Het is bekend dat veranderingen in het dopaminemetabolisme een belangrijke rol spelen bij deze aandoening. Levodopa leidt tot verlichting van de symptomen. Levodopa wordt ook steeds vaker gebruikt bij de behandeling van de ziekte van Huntington. de ziekte van Huntington is een erfelijke aandoening die nog steeds ongeneeslijk is. Patiënten vertonen een verstoord emotioneel leven en een verminderde controle over spieren en gezichtsuitdrukkingen. Bij patiënten die spierstijfheid (rigor) ervaren, kan medicatie met levodopa verbetering teweegbrengen.
Risico's en bijwerkingen
Overmatige doses kunnen bewegingsstoornissen veroorzaken (dyskinesie) of psychische problemen (slapeloosheid, hallucinaties Mogelijke bijwerkingen zijn onder meer braken, misselijkheiden cardiovasculaire stoornissen. Patiënten die lijden aan feochromocytoom, erge, ernstige hyperthyreoïdieof smalle hoek glaucoma (vorm van glaucoom) mag geen levodopa gebruiken. Er is ook een bijzonder risico in het geval van hartritmestoornissen, na een hart- aanval of gastro-intestinale ulcera. Bovendien zijn er tal van interacties met andere drugs. Dopamine-antagonisten, stoffen die de zuurgraad van maagsap neutraliseren (maagzuurremmers) en ijzer preparaten verminderen de effecten van levodopa, evenals zenuwremmende stoffen (neuroleptica), opioïde pijnstillers en antihypertensiva. Zeker MAO-remmers (MAO-B-remmers) versterken daarentegen het effect. Als daarentegen tegelijkertijd MAO-A-remmers worden ingenomen, kan dit resulteren in een enorme toename van bloed druk. Bij het starten therapie met levodopa moet gelijktijdig gebruik van andere medicijnen in ieder geval nauwgezet worden gecontroleerd.
