Lecithines zijn een groep chemische verbindingen en een belangrijk onderdeel van de celmembraan Lecithines zijn essentieel voor het menselijk lichaam.
Wat zijn lecithines?
Lecithines zijn chemische verbindingen die tot de groep van fosfatidylcholines behoren. Ze zijn zogenaamd fosfolipiden Ze zijn samengesteld uit vetzuren, fosforzuur, glycerol en choline. De naam lecithine komt van het Griekse lekithos, wat eigeel betekent. Deze naam is gekozen omdat lecithine werd voor het eerst geïsoleerd uit eigeel in 1846. Pas later werd ontdekt dat de fosfolipiden komen voor in alle dierlijke organismen en ook in veel planten.
Functie, effecten en rollen
Lecithines vervullen tal van functionele taken in het lichaam. Hun belangrijkste taak is het vormen van structuur in het lichaam. De levende cellen in het menselijk lichaam zijn omgeven door een celmembraan Dit beschermt de celorganellen en handhaaft de interne omgeving van de cel. De celmembraan bestaat uit een lipide dubbellaag. Lecithines zijn een belangrijk onderdeel van deze lipidedubbellaag. Samen met anderen fosfolipidenvormen lecithinen zogenaamde hydrofiele vensters in het ondoordringbare membraan. Ionen, water moleculen en water-oplosbare stoffen komen via deze vensters de cel binnen. Hoe hoger de lecithine inhoud van de cel, des te actiever het celmembraan kan werken. In zenuwen en hersenenkan lecithine worden omgezet in acetylcholine in verschillende chemische processen. Acetylcholine is een van de belangrijkste neurotransmitters in het menselijk lichaam. Het is bijvoorbeeld verantwoordelijk voor de overdracht van zenuwimpulsen naar de hart- Het is ook de belangrijkste zender in het parasympathische en sympathische zenuwstelsel. Lecithine stimuleert enzymen die vrije radicalen kunnen neutraliseren en elimineren. Vrije radicalen zijn moleculen geproduceerd tijdens vele stofwisselingsprocessen in het lichaam. Chemisch gezien zijn ze onvolledig. Ze missen een elektron in hun chemische structuur. Om dit gebrek te compenseren, proberen ze dit elektron uit andere structuren in het lichaam te stelen. Daarbij beschadigen ze de celmembranen en ook de complete cellen van het lichaam. Vrije radicalen worden verondersteld een cruciale rol te spelen bij de ontwikkeling van kanker en andere ernstige ziekten. Lecithines spelen ook een belangrijke rol bij de vetvertering. Ze fungeren als emulgatoren of lipiden in de bloed Alleen in geëmulgeerde vorm kunnen vetten door het lichaam worden gebruikt. cholesterol wordt ook geëmulgeerd door lecithinen. Op deze manier, cholesterol blijft oplosbaar in de galblaas. Zonder deze emulgering, galstenen zou kunnen vormen uit de cholesterol Maar lecithines kunnen niet alleen cholesterol binden, ze kunnen ook activeren enzymen die overtollig cholesterol afbreken. Zo hebben lecithines een vaatbeschermend effect.
Vorming, voorkomen, eigenschappen en optimale waarden
In het lichaam worden lecithines voor een groot deel in celmembranen aangetroffen. In het bijzonder worden hoge concentraties lecithine aangetroffen in de lever, hersenen, longen, hart- en spierweefsel. Lecithine komt ook voor in bloed plasma. Sommige van de lecithines, fosfatidylethanolamines en fosfatidylcholines, worden geproduceerd in de metabole route van Kennedy. Dit is een biochemisch proces dat plaatsvindt in zenuwcellen. Lecithines kunnen echter ook via voedsel worden ingenomen. De belangrijkste bron van lecithine is am Maar lecithine komt ook voor in koolzaad, zonnebloemolie en natuurlijk eierdooiers. Lecithine waarden in bloed plasma zijn niet bepaald. Daarom zijn er geen referentiewaarden.
Ziekten en aandoeningen
Een tekort aan lecithine kan leiden tot een breed scala aan symptomen in het lichaam. Lecithines spelen daarin een belangrijke rol Vet metabolisme In één onderzoek kregen mannen en vrouwen normale hoeveelheden methionine en foliumzuur intraveneus. In de loop van het onderzoek ontwikkelden de proefpersonen zich leververvetting als resultaat, en de eerste tekenen van leverschade werden ook duidelijk. Regelmatig administratie van lecithines zou deze veranderingen kunnen omkeren. Lecithines binden delen van zogenaamde VLDL-deeltjes. Deze zijn verantwoordelijk voor het transport van vetten uit de lever naar de weefsels. Zonder lecithines kunnen de VLDL-deeltjes niet meer worden geproduceerd. Het vet hoopt zich op in de lever en beschadigt daar de weefsels. Wanneer lecithines deficiënt zijn, lijken de celdoodcijfers in de lever toe te nemen. Studies tonen aan dat levercellen geprogrammeerde celdood initiëren, bekend als apoptose, wanneer ze geen lecithines hebben. Bij ratten resulteerde een voedingstekort aan lecithine in een verhoogde incidentie van lever kanker De gevoeligheid voor kankerverwekkende chemicaliën nam ook toe met lecithinedeficiëntie. Lecithines lijken ook een belangrijke rol te spelen in Alzheimer ziekte. Alzheimer ziekte (ziekte van Alzheimer) is een ziekte van de zenuwstelsel Het komt voornamelijk voor bij personen ouder dan 65 jaar. Kenmerkend voor de ziekte is een verslechtering van de cognitieve prestaties. Geheugen wordt aangetast, de ruimtelijke oriëntatie neemt af, de beleving van tijd is verstoord en de praktische vaardigheden zijn beperkt. Daarnaast zijn er spraakstoornissen, een beperking van ruimtelijk-constructieve vermogens, een verstoring van de innerlijke drive en een fluctuerende emotionele toestand. De exacte oorzaken van de ziekte van Alzheimer zijn nog niet duidelijk. In de loop van de ziekte is er echter een tekort aan acetylcholine De boodschappersubstantie wordt niet langer in voldoende hoeveelheden geproduceerd. Als gevolg hiervan is het hersenen's prestatie is verminderd. In verschillende onderzoeken is de administratie van lecithines tot Alzheimer patiënten vertoonden een lichte verbetering in geheugen prestatie. Lecithines kunnen de ziekte echter niet stoppen of zelfs genezen. Desalniettemin moet, gezien de veelvoudige effecten van lecithine, ervoor worden gezorgd dat er voldoende fosfolipiden worden toegediend.
