Synoniemen
De ziekte van Alzheimer, de ziekte van Alzheimer, de ziekte van Alzheimer, de ziekte van Alzheimer, de ziekte van Alzheimer
Samengevat
De ziekte van Alzheimer is een specifieke vorm van dementie, dwz een vermindering van de intelligentie die in de loop van een leven is verworven. De basis van de ziekte zijn veranderingen in de structuur van de hersenen, het krimpen van de hersenschors en de uitgebreide vernietiging van hersencellen in bepaalde regio's. Dit uit zich onder meer in ernstige geheugen, gedrags-, denk- en persoonlijkheidsstoornissen.
De ziekte vordert progressief totdat de patiënt volledige zorg nodig heeft, wat een enorme psychologische last kan zijn voor de getroffenen en hun familieleden. Het exacte mechanisme van de ziekte is momenteel nog onduidelijk, dus een causale therapie is niet mogelijk. Desalniettemin zijn er mogelijkheden om het beloop van de ziekte op een gunstige manier te beïnvloeden en te vertragen door middel van medicamenteuze en psychologisch-pedagogische therapie.
Definitie
De ziekte van Alzheimer is een vorm van dementie gebaseerd op de vernietiging van zenuwcellen en neurale circuits in de hersenen, die wordt geassocieerd met de overmatige afzetting van bepaalde stoffen in de hersenen en hersenvatwanden.
Frequentie
De ziekte van Alzheimer wordt beschouwd als de meest voorkomende oorzaak van dementie in westerse landen. Vrouwen worden in het algemeen vaker getroffen en de incidentie in de populatie is naar verluidt ongeveer 5% van degenen ouder dan 65 en ongeveer 20% van degenen ouder dan 80. De ziekte heeft een genetische component, maar er spelen ook andere factoren een rol bij zijn ontwikkeling. In de context van trisomie 21 is het risico van Alzheimer-dementie is vele malen hoger.
Veroorzaken
De exacte oorzaak van de ziekte van Alzheimer is uiteindelijk onduidelijk. Bij autopsiespecimens van de hersenen van overleden Alzheimerpatiënten verschijnen onder de microscoop verhoogde afzettingen van bepaalde "eiwitklonters" ("plaques") en draadjes ("fibrillen"). Deze worden ook in veel mindere mate aangetroffen bij het normale verouderingsproces of anderszins hersenen ziekten, maar wordt niettemin vermoed een oorzaak te zijn van de voortschrijdende afbraakprocessen in de hersenen van Alzheimerpatiënten.
In de loop van de ziekte sterven hersencellen af, wat zich uit in een inkrimping van de aangetaste hersengebieden, wat ook kan worden aangetoond in sectionele beeldvormingstechnieken zoals computer- of magnetische resonantiebeeldvorming. De frontale, temporale en pariëtale kwabben worden in het bijzonder aangetast, hoewel de klinische symptomen niet noodzakelijk overeenkomen met de omvang van de herkenbare veranderingen. Biochemisch gezien worden verschillende boodschappersystemen beïnvloed door celdood, waarvan de invloed op het geneesmiddel een belangrijke pijler is van de behandeling van Alzheimer. De betrokkenheid van fosfolipase D bij de ziekte van Alzheimer wordt ook besproken.
