Oorzaken van de ziekte van Alzheimer

Synoniemen in bredere zin

De ziekte van Alzheimer veroorzaakt, de oorzaken van dementie, de ziekte van Alzheimer

Alzheimer-dementie wordt gekenmerkt door de vernietiging van hersenen cellen, die zich manifesteren in een krimp (atrofie) van de aangetaste hersengebieden. De hersenschors van de frontale, temporale en pariëtale kwab en de hippocampus worden in het bijzonder getroffen. De hippocampus is een centraal schakelstation van de limbisch systeem, die onder meer verantwoordelijk is voor intellectuele prestaties.

In het latere verloop van de ziekte, het mergkanaal met de paden van de hersenen cellen wordt ook beïnvloed. De afname van het aantal synapsen houdt verband met de klinische symptomen die de geest (cognitief) beïnvloeden. De klinische symptomen komen echter niet noodzakelijk overeen met de omvang van de herkenbare veranderingen.

Regelmatig aangetast is ook de nucleus basalis Meynert, een kern van de centrale zenuwstelsel, die rechtstreeks verbonden is met de frontale kwab (frontale cortex). De verbindende paden bevatten de boodschappersubstantie (neurotransmitter) acetylcholine, die aanwezig is in de hersenen in een verminderde concentratie in het geval van degeneratie van de nucleus basalis Meynert. Bovendien kunnen andere routes met de neurotransmitters norepinephrine en serotonine, die leiden tot de hippocampus, kan worden beïnvloed.

Het tekort aan deze neurotransmitters kan enkele van de symptomen verklaren. Bij autopsiepreparaten van de hersenen van overleden Alzheimerpatiënten verschijnen onder de microscoop verhoogde afzettingen van bepaalde "eiwitklontjes" (seniele plaques) en "draadjes" (Alzheimer-fibrillen). Deze afzettingen vormen zich pas in het latere verloop van de ziekte en leiden tot functieverlies en afsterven van zenuwcellen (neuronen).

De fibrillen bevinden zich in de cellen (intracellulair) en bestaan ​​uit het eiwit. De plaques bevinden zich buiten de cellen (extracellulair) in de hippocampus, cortex en andere hersengebieden. De plaques komen ook in veel mindere mate voor bij het normale verouderingsproces of andere hersenziekten, maar worden niettemin vermoed een oorzaak te zijn van de voortschrijdende afbraakprocessen in de hersenen van Alzheimerpatiënten. De Alzheimer fibrillen en amyloïde plaques zijn dus kenmerkend, maar niet specifiek, voor de ziekte van Alzheimer in een bepaalde hoeveelheid die nog niet kwantitatief kan worden bepaald!