Laboratorium | Bloedverdunner

Laboratorium

Een belangrijk onderdeel van langdurige behandeling met a bloed verdunner is de laboratoriumcontrole van bloedstolling. De centrale bloed waarde is de Quick of INR waarde. De bepaling van deze waarde is echter alleen zinvol bij behandeling met Marcumar® of warfarine.

Beide waarden geven informatie over de omvang van bloed verdunning, waarbij de INR is internationaal vergelijkbaar en vervangt geleidelijk het Snelle waarde. Een Quick van 70-120% en een INR van 0.9-1.2 zijn standaardwaarden. Het is belangrijk om te weten dat de waarden zich in strijd met elkaar gedragen.

Dit betekent dat een bloed dat slechts slecht stolt een lagere heeft Snelle waarde en een hogere INR-waarde. Alle patiënten die Marcumar® of warfarine langdurig gebruiken, moeten regelmatig bloedonderzoek ondergaan om het juiste gehalte aan actief ingrediënt te kunnen beoordelen. Als het te laag is, heeft het medicijn niet het gewenste effect, maar te veel kan tot gevaarlijke bloedingen leiden.

Er zijn streefwaarden gedefinieerd voor de verschillende toepassingsgebieden van deze bloedverdunners. In het algemeen kan worden gesteld dat de trombocytinhibitoren zoals ASA primair inwerken op de slagader dij Met hoge bloeddruk, terwijl de anticoagulantia zoals Marcumar® of heparine worden gebruikt voor aandoeningen van het veneuze bloedsysteem en pulmonale circulatie, inclusief de atria, waar de bloeddruk laag is. Bloedverdunners van het type bloedplaatjesaggregatieremmer worden gebruikt voor vele vormen van circulatiestoornissen.

Een typische indicatie is het voorkomen van een nieuwe beroerte or hart- aanval, die vaak optreedt wanneer een arterieel vat op de bodem van een eerder beschadigde vatwand wordt geblokkeerd door een trombus. Door het bloed te blokkeren bloedplaatjeskan het risico van stolselvorming en dus van deze gebeurtenissen zelf aanzienlijk worden verminderd. ASA is hier alternatief de eerste keuze clopidogrel of ticagrelor worden gebruikt.

Bloedverdunners zoals ASA worden ook altijd gebruikt bij de acute therapie van een hart- aanval om te voorkomen dat de trombus, die een bloedvat dat het hart van stroom voorziet, blokkeert, te groeien. Hetzelfde geldt voor slagen veroorzaakt door hetzelfde mechanisme. Een andere belangrijke indicatie waarvoor bloedverdunners van deze klasse essentieel zijn, is follow-up stent implantatie.

A stent is een vaatsteun die kan worden gebruikt om een ​​vat dat gevaar loopt open te houden afsluiting. Omdat het echter trombocyten zou activeren, ASA of clopidogrel, vaak in combinatie, worden profylactisch en permanent gegeven. Ze kunnen ook helpen om het risico opafsluiting bij de behandeling van perifere arteriële occlusieve ziekte (paVk).

De indicaties voor anticoagulantia zijn even breed. De meest voorkomende reden voor een bloedverdunner in deze categorie is trombose profylaxe bij patiënten met boezemfibrilleren. Fibrillatie zorgt ervoor dat het bloed in de boezems niet goed stroomt en vertraagt, waardoor de kans op trombusvorming toeneemt.

In het ergste geval kan dit door de hartslag in een hersenvat worden gepompt, waar het een beroerte. Om dit te voorkomen, moeten bloedverdunners zoals Marcumar worden gegeven. De beoogde INR-waarde in boezemfibrilleren is 2.0-3.0.

Een andere belangrijke indicatie is de behandeling en profylaxe van veneus trombose zoals diep ader trombose (DVT). Het is een sluiting van een ader dat lokaal ongemak veroorzaakt. Het grote gevaar is dat de trombus wordt losgemaakt en weggevoerd zodat deze een vat in de long (pulmonaal embolie).

Een anticoagulans bloedverdunner (Marcumar®) wordt zowel tijdens acute therapie als als profylaxe tegen recidief gegeven gedurende maximaal één jaar, in individuele gevallen ook permanent. Klepvervanging met een kunstmatige hart- ventiel geeft de patiënt ook recht op langdurige therapie met een bloedverdunner, INR-streefwaarde 3.0-4.0. heparine wordt over het algemeen niet gebruikt als een langdurige therapie, maar is onmisbaar in acute situaties zoals een hartinfarct of DVT, omdat het snel en betrouwbaar werkt.

In tegenstelling tot de andere geneesmiddelen die echter oraal worden ingenomen, heparine moet worden geïnjecteerd. Het zit er ook standaard in trombose profylaxe tijdens chirurgische ingrepen. Omdat bloedverdunners zoals Marcumar® of warfarine pas na enkele dagen inwerken, wordt deze tijd overbrugd met heparine om volledige bescherming tegen trombose te garanderen.

Contra-indicatie: Bloedverdunners van welke aard dan ook mogen niet worden gebruikt als er een verhoogd risico op bloedingen is. Deze omvatten bijvoorbeeld aangeboren ziekten van het stollingssysteem of maagbloeding. Een operatie mag ook niet onder Marcumar® worden uitgevoerd, zodat deze 2 weken voor en na de geplande operatie moet worden vermeden. Xarelto en waar moet op worden gelet bij het stoppen met Xarelto?