Indirect oculair trauma: oorzaken, symptomen en behandeling

Indirect oculair trauma is schade of letsel aan het netvlies die niet direct is opgetreden. Mogelijke oorzaken van een dergelijk trauma zijn onder meer vetembolieën of een gezichtsbehandeling schedel breuken.

Wat is indirect oogtrauma?

Bij indirect oogletsel is er schade aan het netvlies. Deze schade is echter niet ontstaan ​​door direct trauma. Er was dus geen directe kracht op de baan voordat de symptomen begonnen. Indirect oculair trauma wordt meestal veroorzaakt door circulatiestoornissen als gevolg van trauma aan andere delen van het lichaam. Symptomen van trauma kunnen onmiddellijk optreden of met een vertraging van enkele dagen. Therapie is meestal conservatief. In de meeste gevallen neemt de resulterende schade af. Dit regressieproces kan echter enkele weken duren. Bij sommige patiënten blijven visuele stoornissen of gezichtsveldverlies permanent bestaan.

Oorzaken

Indirect oculair trauma wordt indirect genoemd omdat het optreedt zonder directe kracht op de oogkas (baan). Het trauma ontwikkelt zich aan de basis van een verder weg gelegen gewelddadige inslag. Dienovereenkomstig is de oorzaak verwondingen die misschien niet eens in de buurt van het oog zijn. Deze verwondingen tasten en beschadigen het netvlies via verschillende wegen. De exacte pathogenese van indirect oogtrauma kan sterk variëren. Breuk van een lang bot kan leiden tot letsel aan het vetmerg. Hierdoor kunnen vetdruppeltjes uit het merg vrijkomen en in het merg worden gespoeld bloed​ Dit proces wordt ook wel vet genoemd embolie​ De vetdeeltjes worden via de bloedbaan verder getransporteerd en worden in het lichaam afgezet. Meestal komen de vetdeeltjes vast te zitten in de longen, waar ze vet veroorzaken embolie​ Afhankelijk van hun grootte kunnen ze echter door de long gaan schepen en alleen vast komen te zitten in de kleinste bloedvaten van het netvlies. Daar zetten ze neer en veroorzaken een embolie​ De kleine haarvaatjes van het netvlies zijn geblokkeerd. De bloed kan daardoor niet meer circuleren en het weefsel achter de afsluiting wordt niet meer meegeleverd zuurstof en voedingsstoffen. Als gevolg hiervan sterft het. Een andere oorzaak van indirect oogletsel is een letsel aan de borst (thorax). Wanneer er een embolie optreedt, is er een toename van de druk in de borst​ Deze drukstijging heeft ook invloed op de schepen​ De druk reist in een golf door de schepen van het lichaam. Wanneer het de kleine bloedvaten van het oog bereikt, kan scheuring of spasmen optreden. Het resultaat is een acuut onderaanbod van het netvlies. Dit onderaanbod door gebrek aan bloed stroom wordt ischemie genoemd. Auto-ongelukken kunnen ook leiden tot indirect oogletsel. Met name, borst compressie van een veiligheidsgordel kan oogletsel veroorzaken. Een bijzondere vorm van indirect oogtrauma is retinopathie op grote hoogte. Bij ernstig vochtverlies of op zeer grote hoogte kan de hematocriet en hemoglobine concentraties in het bloed zijn verhoogd. De verhoging van deze twee bloedcomponenten verhoogt de viscositeit van het bloed, waardoor kleine bloedvaten, zoals retinale vaten, kunnen worden geblokkeerd.

Symptomen, klachten en tekenen

Indirect oogletsel kan een breed scala aan symptomen en klachten veroorzaken. De eerste tekenen van trauma verschijnen over het algemeen pas enkele dagen na de uitlokkende gebeurtenis. Typisch treden milde tot matige visuele stoornissen op na drie tot vijf dagen en worden ernstiger in de volgende dagen. Getroffen personen ervaren vaak een verlies van gezichtsscherpte. Dit is een aandoening die resulteert in een stijve gezichtsscherpte. Als gevolg hiervan kan het oog zich niet langer aanpassen aan verschillende visuele situaties, wat leidt tot aanzienlijke beperkingen in het dagelijks leven. Als indirect oogletsel vroegtijdig wordt behandeld, kan visusverlies vaak worden voorkomen. Meestal treden er echter nog meer klachten van de ogen op pijn of ongemak. In extreme gevallen voltooien blindheid treedt op. De visuele stoornissen zijn onomkeerbaar en gaan vaak vooraf aan psychische klachten. Jongeren lijden vaak aan psychische stoornissen als gevolg van indirect oogletsel, dat kan uitgroeien tot een volwaardig trauma Depressie Uiterlijke tekenen van trauma zijn onder meer zichtbare verwondingen, blauwe plekken of huidveranderingen, afhankelijk van de oorzaak en omvang van het indirecte oculaire trauma.

Diagnose en verloop van de ziekte

In geval van visuele stoornissen, moet eerst een gedetailleerde geschiedenis worden gemaakt. Met name ongevallen of verwondingen die pas kort geleden hebben plaatsgevonden, moeten in de geschiedenis worden vermeld. Als indirect oogletsel wordt vermoed, wordt fundusdiagnostiek uitgevoerd. Dit omvat het onderzoeken van de achterkant van het oog met een oftalmoscoop. Met behulp van een vergrootglas kijkt de behandelende arts door de leerling in het binnenste van het oog. Tegelijkertijd wordt het oog verlicht met een lichtbron. Gedurende oftalmoscopie, bloeding in het netvlies wordt zichtbaar. Een typische onderzoeksvinding zijn de zogenaamde wattenhaarden. Dit zijn wattenachtige schaduwen in het gebied van het netvlies. Deze zijn wit of gelig van kleur. Deze wattenhaarden worden veroorzaakt door zwelling van de zenuwvezels in de vezellaag van het netvlies (stratum neurofibrarum). Ze komen voor omdat ischemie ook het neuroaxonale transport schaadt.

Complicaties

Bij dit trauma kunnen verschillende symptomen of complicaties optreden. Deze zijn meestal afhankelijk van de oorzaak van het trauma, dus een definitief verloop van de ziekte kan niet worden voorspeld. In de meeste gevallen leidt dit echter tot oogklachten. Patiënten hebben meestal last van visuele stoornissen of pijn in het oog. In het ergste geval lijden de getroffenen volledig blindheid, die niet meer te behandelen zijn en dus onomkeerbaar is. In veel gevallen is scherp zicht voor de patiënt niet meer mogelijk. Evenzo treden sluiervisie of zogenaamde dubbele beelden op. De kwaliteit van leven van de getroffen persoon wordt door dit trauma aanzienlijk verminderd. Vooral jongeren hebben er last van Depressie of andere psychische stoornissen als gevolg van visuele klachten. De levensverwachting wordt echter meestal niet verminderd door dit trauma. Het is niet ongebruikelijk dat het trauma verdere gezichtstekorten veroorzaakt, wat het dagelijkse leven van de getroffen persoon kan bemoeilijken. De behandeling zelf doet dat niet leiden tot verdere complicaties. De meeste schade kan echter niet worden hersteld, dus de patiënt kan afhankelijk zijn van het gezichtsvermogen AIDS.

Wanneer moet je naar een dokter?

Als er aanwijzingen zijn voor een stoornis in de bloedsomloop, moet een arts worden geraadpleegd. Als er een storing is in het gebied van de hoofd, er is reden tot bezorgdheid. Een arts dient te worden geraadpleegd zodra visusstoornissen, hoofdpijnof een gevoel van druk in het oog ontwikkelen. Veranderingen in de gezichtsscherpte, een flikkering voor het oog, problemen met scherp zien of tekenen van 피로 van het oog, moet worden onderzocht en behandeld. Als de veranderingen direct optreden nadat het oog aan geweld is blootgesteld, wordt een controle zo snel mogelijk aanbevolen. Na een ongeval of een gewelddadige daad is een arts nodig zodra er een krachtige impact is geweest op het gebied van het oog of het gezicht. Verkleuring van het oog, bloeding van het oog of vervorming van de oogkas moet door een specialist worden onderzocht. Als mislukkingen van het gezichtsspieren or zenuwen ontwikkelen, moet een bezoek aan de dokter worden gebracht. Om blijvende schade aan het gezichtsvermogen of de bloedvaten te minimaliseren, is het raadzaam om direct na de schade een arts te raadplegen of naar een ziekenhuis te gaan. Als er ongebruikelijke afscheiding uit het oog is, is dit een waarschuwingsteken van het organisme voor bestaande verwondingen en schade. Als er gevoelens van druk op de borst zijn, kunnen problemen met ademhaling of een algemeen gevoel van malaise, een arts is ook nodig. Als er angst is, pijn or long problemen, moet een arts worden geraadpleegd.

Behandeling en therapie

Meestal verdwijnen bevindingen in het fundusgebied vanzelf binnen vier tot zes weken. In sommige gevallen blijft verlies van gezichtsvermogen of gezichtsveldverlies bestaan. Als visuele stoornissen aanhouden, therapie met hoge-dosis steroïden of prostaglandineremmers kunnen worden geprobeerd. Bij retinopathie op grote hoogte, normalisatie van hemoglobine en hematocriet niveaus is het primaire doel. Voor dit doel krijgen patiënten isovolemische hemodiluties toegediend. De drugs pentoxifylline en aspiratie wordt ook gebruikt.

Vooruitzichten en prognose

Het vooruitzicht op indirect oogletsel neemt toe bij een ongeval met thoracaal letsel, breuk van een lang buisvormig bot, of vetembolie die door dergelijke incidenten wordt veroorzaakt. In deze gevallen moet bij latere visuele stoornissen rekening worden gehouden met indirect trauma aan het netvlies. De behandeling moet erop gericht zijn ervoor te zorgen dat er geen verdere oogschade achterblijft. De kans hierop is redelijk groot. Aangezien indirect oogletsel niet het gevolg is van een directe impact op het oogmilieu, treedt de bijbehorende schade aan het netvlies vaak vertraagd op door een verwekker die elders daadwerkelijk effectief was. De versnelde oorzaken van deze gebeurtenis vereisen eerst behandeling. De prognose voor indirect oculair trauma is echter redelijk goed omdat de resulterende gevolgen gemakkelijk te behandelen zijn met conservatieve therapie​ Indirect oogletsel kan soms worden veroorzaakt door veroorzakers die zo ver van het oog verwijderd zijn dat er eerst een verbinding tot stand moet worden gebracht. In de meeste gevallen kunnen de gevolgen van indirect oogtrauma binnen enkele weken verdwijnen. Slechts bij een deel van de getroffen personen blijft blijvende oogschade achter. Deze kunnen bijvoorbeeld blijven als gezichtsvelddefecten of gezichtsstoornissen. Of deze nog kunnen worden verbeterd met medicatie of in ieder geval de effecten ervan kunnen worden beperkt, moet per geval worden beoordeeld.

het voorkomen

Retinopathie op grote hoogte kan worden voorkomen door een goede voorbereiding op grote hoogte. Er moeten adequate opstijg- en afdalingsfasen worden gevolgd. Dit zorgt ervoor dat het lichaam kan wennen aan de wisselende luchtcondities. De normale vorm van indirect oogletsel is moeilijk te voorkomen. Als er echter visuele stoornissen optreden na een ongeval, kan een oogarts moet zo snel mogelijk worden geraadpleegd.

Nazorg

Indirect oculair trauma vereist tijdige behandeling en gerichte nazorg. Dit omvat onder meer preventie. Afhankelijk van de situatie kunnen individuen zich bijvoorbeeld voorbereiden op grotere hoogten door zich goed voor te bereiden. Op deze manier verkleinen ze het risico op retinopathie op hoogte. Het verminderen van het tempo van stijgen en dalen is ook nuttig om het lichaam te laten acclimatiseren. Er zijn echter weinig opties voor profylaxe in de klassieke vorm van de ziekte. In verband met een ongeval dienen de getroffenen onmiddellijk een oogarts in geval van visuele stoornissen. De verstoring van de normale visuele functie heeft een buitengewoon storend effect op de patiënten. Desalniettemin moeten ze zo kalm mogelijk blijven en niet in paniek raken. Spanning kan negatieve gevolgen hebben voor de voorwaarde en de kans op herstel verslechteren. Daarom is het belangrijk dat getroffenen de nodige rust nemen. Thuis of in een vertrouwde omgeving kunnen ze grote moeilijkheden vermijden. Dit betekent ook een verhoogde bescherming van de ogen tegen invloeden van buitenaf. Direct zonlicht, harde wind en grote temperatuurschommelingen moeten worden vermeden, evenals langdurig staren naar een computerscherm. De getroffenen moeten ook contact met schoonheidsmiddelen en zelfs water om irritatie te voorkomen.

Wat u zelf kunt doen

Indirect oculair trauma gaat meestal gepaard met een aantasting van de gebruikelijke visuele functie en is daarom erg pijnlijk voor de getroffenen. Toch is het belangrijk om kalm te blijven en te vermijden spanning indien mogelijk, omdat dit een negatief effect kan hebben op de staat van volksgezondheid evenals de vooruitzichten op herstel. Patiënten gunnen zichzelf in het beste geval voldoende rust en brengen veel tijd thuis of in een vertrouwde omgeving door om moeilijkheden te vermijden. Het is vooral belangrijk om de ogen te beschermen tegen sterke invloeden van buitenaf, zoals wind, zonlicht, koud en warmte. Daarnaast is het niet aan te raden om elke dag uren achter verschillende schermen te zitten, dit kost de ogen veel moeite. Contact met water en schoonheidsmiddelen moet ook worden vermeden, zodat irritatie van het oog zich niet ontwikkelt en de ziekte afneemt. In dit verband dient ook aandacht te worden besteed aan een zorgvuldige hygiëne op het gebied van het zieke oog, omdat besmetting soms ernstige gevolgen heeft voor het verdere verloop van de ziekte. Daarom is geduld vereist van patiënten met indirect oogletsel. In bepaalde situaties is het raadzaam om hulp van anderen in te roepen om fouten of ongelukken veroorzaakt door een verminderd gezichtsvermogen te voorkomen.