Difterie: symptomen en behandeling

Difterie: beschrijving

Difterie is een acute bacteriële infectie. Het beïnvloedt meestal de bovenste luchtwegen, vooral het slijmvlies van de keelholte.

In Duitsland bestaat er een meldingsplicht voor difterie: zowel vermoedelijke als daadwerkelijke ziekte en overlijden door difterie moeten door de arts worden gemeld aan het ministerie van Volksgezondheid met de naam van de getroffen persoon.

Difterie: symptomen

De periode tussen infectie en het uitbreken van de ziekte (incubatietijd) is relatief kort: de eerste difteriesymptomen verschijnen al één tot vijf dagen na infectie.

Er vormen zich witachtig gele coatings op de amandelen. Ze worden pseudomembranen genoemd en zijn voor de dokter een duidelijk teken van difterie. De coatings kunnen zich verspreiden naar de keel en/of luchtpijp en neus. Wanneer je ze probeert af te borstelen, begint het onderliggende slijmvlies te bloeden.

Tijdens de duur van de ziekte ontstaat er een zoete en vieze mondgeur.

In zeldzame gevallen verspreidt het bacteriële toxine zich naar de inwendige organen. Dan kunnen symptomen zoals hartritmestoornissen, slikverlamming (als de zenuwen zijn aangetast), longontsteking, nier- of leverfalen tot de dood leiden.

Als de bacteriën in een open wond terechtkomen, kunnen er zweren ontstaan, huid- of wonddifterie.

In de vroege stadia kan difterie worden verward met tonsillitis, laryngitis of pseudokroep.

Difterie: oorzaken en risicofactoren

Difterie wordt veroorzaakt door de bacterie Corynebacterium diphtheriae. Het vormt een toxine in het lichaam dat difterietoxine wordt genoemd. Dit beschadigt de slijmvliezen en vernietigt de lichaamscellen.

Difterie: onderzoeken en diagnose

Bij difterie wordt onderscheid gemaakt tussen de voorlopige diagnose en de daadwerkelijke diagnose:

De arts stelt de voorlopige diagnose op basis van de symptomen.

Difterie: behandeling

De patiënt krijgt een tegengif tegen het difterietoxine (difterie-antitoxine). Dit neutraliseert het gif dat vrij in het lichaam aanwezig is, waardoor het onschadelijk wordt gemaakt. Het tegengif kan echter niets doen tegen het gif dat al aan de lichaamscellen is gebonden.

Een andere belangrijke behandelingsmaatregel is bedrust gedurende minimaal vier weken.

Onmiddellijk na de diagnose worden getroffen personen geïsoleerd, dat wil zeggen in quarantaine geplaatst. Alleen mensen met voldoende vaccinatiebescherming mogen dan in contact komen met de patiënten.

Vaccinatie tegen difterie

De ziekte kan worden voorkomen met een vaccinatie tegen difterie. Sinds de vaccinatie in Duitsland werd geïntroduceerd, is het aantal nieuwe gevallen sterk gedaald. Toch ontstaan ​​er vaak lokale epidemieën doordat mensen zich herhaaldelijk niet laten vaccineren.

Wie wanneer en hoe vaak gevaccineerd moet worden, leest u in ons artikel Difterievaccinatie.

Difterie: verloop van de ziekte en prognose

De ziekte kan echter ook verschillende complicaties veroorzaken die ook de prognose beïnvloeden. In ernstige gevallen kunnen patiënten bijvoorbeeld overlijden aan hartfalen of verstikking.