A uitgesproken koper deficiëntie is zeer zeldzaam, aangezien koper voldoende aanwezig is in de dieet Als essentieel sporenelement koper is aanwezig in tal van enzymen en is bovendien nauw verbonden met ijzer metabolisme. Een tekort aan koper leidt tot bloedarmoede en immuundeficiëntie.
Wat is een tekort aan koper?
In geïndustrialiseerde landen is een uitgesproken kopertekort zeer zeldzaam. De dagelijkse behoefte aan koper bij mensen is 1.5 tot 3 mg. Met name in noten, vlees, zeevruchten, granen en bonen is veel koper. Hoe hoger de fysieke belasting, hoe hoger de koperbehoefte. Het wordt voornamelijk in de urine uitgescheiden. Het lichaam kan tussen de 40 mg en 80 mg koper opslaan. Zowel te lage als te hoge koperconcentraties leiden naar volksgezondheid aandoeningen. Koper is een belangrijk sporenelement dat veel stofwisselingsprocessen aanstuurt. Het is in velen aanwezig enzymen die beschermen tegen reactief zuurstof, die ondersteuning dopamine formatie, en die verantwoordelijk zijn voor elastine en collageen synthese. Bovendien is het nauw verwant aan het metabolisme van vitamine C en bestuurt de absorptie of ijzer van voedsel. Vanwege deze vele functies van koper heeft een uitgesproken kopertekort een zeer negatief effect op het organisme.
Oorzaken
De oorzaken van kopertekort zijn zeer divers. De belangrijkste oorzaak is een verminderde koperopname uit voedsel. In geïndustrialiseerde landen is er voldoende voedselvoorziening, dus wordt meestal aan de koperbehoeften voldaan. In ontwikkelingslanden is kopertekort een groter probleem als gevolg van onvoldoende voedselvoorziening. Echter, ondervoeding kan ook leiden hieraan. In ondervoeding, is er voldoende voedsel beschikbaar, hoewel een tekort aan koper het gevolg kan zijn van de eenzijdige consumptie van voedingsmiddelen met een laag kopergehalte. Andere oorzaken kunnen eetstoornissen zijn en alcoholisme Vooral ouderen lopen risico op kopertekort, omdat in hun geval om verschillende redenen een normale voedselopname niet meer gegarandeerd is. Naast kopergebrek treden hier echter nog andere tekortkomingen op. Medicijnen kunnen ook interfereren met koper absorptie. zink-rijke preparaten remmen in het bijzonder koper absorptie Bepaalde ziekten die verband houden met malabsorptie van voedselcomponenten, zoals chronische gastro-intestinale ziekten of coeliakie ziekte, kan ook leiden tot kopertekort. Erfelijke aandoeningen zoals het Wilson-syndroom of het Menkes-syndroom resulteren ook in een laag syndroom bloed koperconcentraties. Het Wilson-syndroom is een koperopslagstoornis en bij het Menkes-syndroom is de koperopname verminderd. Bij ernstig letsel met bloed verlies, brandwonden, bepaalde ziekten of medicijnen, wordt de koperbehoefte verhoogd. Als in deze situatie niet meer koper wordt aangevoerd, treedt ook een kopertekort op.
Symptomen, klachten en tekenen
Een uitgesproken kopertekort manifesteert zich als bloedarmoede, Die vergelijkbaar is met ijzertekort Bloedarmoede. Niet genoeg rood bloed cellen worden geproduceerd. Het kopertekort veroorzaakt een secundaire ijzertekort vanwege verminderde opname van ijzer uit de dieet, die niet langer kan worden gecorrigeerd, zelfs niet mondeling administratie of ijzer supplementen De kleur distributie in de huidveranderingen Bovendien is er een snelle vergrijzing van de haar, 피로bleekheid, slechte prestaties en concentratie, en frequente infecties. De botten broos worden. Vooral psychische problemen zoals Depressie komen vaak voor. Vaak treedt kopertekort op samen met andere tekortkomingen.
Diagnose en verloop van de ziekte
Omdat een uitgesproken kopertekort zeer zeldzaam is, wordt het vaak niet onderzocht en gediagnosticeerd. Om dit te doen, moeten bloedonderzoeken worden uitgevoerd. De normale concentratie koper in het bloed is tussen de 80 en 140 microgram per 100 ml. Vanwege de vele mogelijke oorzaken is een tekort aan koper misschien niet zo zeldzaam. Een tekort aan koper dat niet uitgesproken is, veroorzaakt echter geen symptomen. De klachten verschijnen pas als het al ernstiger is. In deze gevallen treden echter naast het kopertekort al andere tekortkomingen op, zoals ijzertekort.
Complicaties
Langdurig kopertekort kan verschillende complicaties veroorzaken. Ten eerste veroorzaakt een tekort aan koper 피로 en arm concentratieen ademhalingsproblemen.Dit verhoogt het risico op ongevallen en kan, in zeldzame gevallen, ook leiden problemen met de bloedsomloop. Een ernstig kopertekort kan leiden tot flauwvallen en andere complicaties. Zonder koper is het afweersysteem ook minder efficiënt en is er een toename van infecties en huid ziekten. De zenuwstelsel verzwakt, waardoor bijvoorbeeld de vruchtbaarheid afneemt en groeistoornissen kunnen optreden. Als het sporenelement koper ontbreekt, leidt dit ook tot reductie ijzer opname uit voedsel. Dit leidt tot hoofdpijn, duizeligheid, 피로 en een algemene daling van de prestaties. Op de lange termijn kunnen lichamelijke klachten zoals gebarsten lippen, huid droogheid en broos nagels optreden, wat op zijn beurt kan worden geassocieerd met ernstige complicaties. Soms kunnen de fysieke veranderingen tot psychische problemen leiden. Omdat een kopertekort moeilijk als oorzaak te diagnosticeren is, kan het uitgroeien tot langdurig emotioneel lijden. Dieet supplementen koper bevat kan allergische reacties en ander ongemak veroorzaken. Daarnaast selectieve inname van koper via de voeding maatregelen kan leiden tot gewichtstoename en een onevenwichtigheid dieet, elk geassocieerd met verdere problemen en complicaties.
Wanneer moet je naar een dokter?
Wanneer symptomen zoals vermoeidheid, verlies van eetlusten externe veranderingen worden opgemerkt, overleg dan met een arts. Tekenen van fysieke of mentale zwakte duiden op een tekort dat moet worden gediagnosticeerd en behandeld. Omdat een kopertekort alleen gericht kan worden verholpen als het op de juiste manier wordt gediagnosticeerd, moet bij het melden van ziekteverschijnselen altijd medische hulp worden gezocht. Als botbreuken of aandoeningen van de centrale zenuwstelsel herhaaldelijk voorkomen, kan de tekortkoming al lang bestaan. Een onmiddellijk bezoek aan de dokter is noodzakelijk om blijvende schade te voorkomen. Personen die lijden aan een eetstoornis, alcoholisme, of chronische gastro-intestinale stoornissen zijn zeer vatbaar voor deficiëntiesymptomen. Patiënten met het Wilson-syndroom, het Menkens-syndroom en coeliakie ziekte lopen ook risico en tekenen van tekort moeten onmiddellijk worden onderzocht. Bij een kopertekort raadpleeg je best de huisarts of een internist. Als de aandoening optreedt in de context van een bestaande ziekte, moet de verantwoordelijke arts worden geïnformeerd. Tijdens de behandeling kan het nodig zijn de medicatie verder te testen en aan te passen therapie.
Behandeling en therapie
Behandeling van kopertekort hangt af van de onderliggende oorzaak. Over het algemeen bestaat de behandeling uit voldoende oraal administratie van koper supplementen Deze mogen echter niet samen met worden toegediend zink-bevattende preparaten of medicijnen omdat zink de opname van koper remt. Bij ernstige malabsorptietoestanden kan het soms nodig zijn om koper parenteraal toe te dienen. Parenteraal betekent dat de darm moet worden omzeild voor opname. In deze gevallen is er een bijzonder ernstige verstoring van de koperopname in de darm. Als ijzertekort bloedarmoede ook aanwezig is, moet ijzer ook parenteraal worden toegediend, omdat het kopertekort de opname van ijzer in de darm verhindert. De belangrijkste oorzaken van kopertekort in geïndustrialiseerde landen zijn ernstige ziekten. Ondervoeding speelt hier geen rol. Psychologisch veroorzaakte eetstoornissen zoals boulimia or anorexia kan leiden tot een tekort aan koper. Daarom is het een prioriteit om deze eetstoornissen te behandelen. Andere ernstige ziekten zoals kanker, Depressie or dementie kan ook in verband worden gebracht met een verminderde voedselopname. Ook hier moet de onderliggende ziekte worden behandeld. Absorptiestoornissen voor koper zijn te verwachten bij ernstige gastro-intestinale aandoeningen en coeliakie ziekte. Naast parenteraal administratie van koperpreparaten, is de voorwaarde voor een voldoende koperaanvoer in deze gevallen ook de genezing van de overeenkomstige ziekte.
Vooruitzichten en prognose
De kans op kopertekort is in de westerse wereld erg laag. Het sporenelement is aanwezig in veel voedingsmiddelen die overal verkrijgbaar zijn. Bovendien is een voorwaarde succesvol te behandelen, resulterend in een goede prognose. Als het kopertekort echter blijvend is, treden bloedarmoede en immuundeficiëntie op. Naast typische lichamelijke klachten lijdt ook de psyche. Dit is zo omdat huid droogheid of broos nagels de aantrekkelijkheid verminderen. Op de lange termijn, dit niet behandelen voorwaarde vormt een risico voor het gehele menselijke organisme. In geïndustrialiseerde landen is kopergebrek vaak een gevolg van ernstige ziekten. Kanker en dementie in het bijzonder worden beschouwd als triggers. De behandeling bestaat uit orale toediening van tablets met het sporenelement. In ernstige gevallen moet de darm worden omzeild, maar dit is volgens de huidige wetenschappelijke kennis niet problematisch. Kopertekort wordt meestal als secundair behandeld voorwaarde De belangrijkste focus van artsen ligt op de veroorzakende ziekte. In het geval van eetstoornissen en een neiging tot eenzijdig dieet, hangt de vooruitzichten af van de bereidheid van de betrokkene om mee te werken. Omdat hier de verkeerde voedselopname en problematische idealen de klachten conditioneren.
het voorkomen
Preventie van kopertekort bestaat uit voldoende toevoer van koper naar het lichaam. Dit is meestal geen probleem omdat voedingsmiddelen voldoende koper bevatten. Als er tekenen zijn van eetstoornissen, moet medisch advies worden ingewonnen. Ernstige gastro-intestinale stoornissen moeten dringend worden opgehelderd en behandeld om deficiëntieverschijnselen zoals ijzer- of kopertekort te voorkomen.
Follow-up
In tegenstelling tot bijvoorbeeld een tumorziekte, maakt nazorg voor een geconstateerde kopertekort meestal geen deel uit van de therapie Dit komt voornamelijk door het feit dat het risico op ziekte in westerse geïndustrialiseerde landen sowieso minimaal is en gemakkelijk kan worden verholpen met geschikte medicatie. De voorzieningssituatie kan nauwelijks beter zijn voor het voorkomen van ziekten. Een uitgebalanceerd dieet is voldoende om herhaling te voorkomen. Dit is echter niet de verantwoordelijkheid van de volksgezondheid zorgsysteem; de patiënt moet eerder veranderingen aanbrengen in zijn of haar dagelijkse routine. Indien nodig, voedingsadvies kan gelijktijdig worden bijgewoond. Permanente behandeling is alleen nodig in gevallen waarin andere ziekten het kopertekort veroorzaken. Eet stoornissen, kanker en Depressiekan bijvoorbeeld de typische klachten veroorzaken. Nazorg bestaat uit regelmatige controles, die worden afgesproken met de behandelende arts. Dit omvat een symptoomgerelateerd onderzoek en een bloedanalyse. De patiënt krijgt ook voedingstips en verdere voorschriften. Geplande vervolgonderzoeken spelen dus geen rol van betekenis na een gediagnosticeerd kopertekort in westerse geïndustrialiseerde landen. Ze vinden alleen plaats in gevallen van permanente en ernstige onderliggende ziekten om complicaties te voorkomen.
Wat u zelf kunt doen
Normaal gesproken is een uitgebalanceerd dieet voldoende om een kopertekort te compenseren. Degenen die de typische symptomen ervaren, moeten voornamelijk paddenstoelen, volkorenproducten, lever en mosselen. Voedsel dat ijzer bevat, zoals noten, kool, linzen en havermout, verlichten ook de symptomen en voorkomen het ijzertekort dat er vaak mee gepaard gaat. Bij een uitgesproken kopertekort kan de arts ook koperhoudend voorschrijven voedingssupplementen Dit moet worden aangevuld met een gezonde levensstijl. Regelmatige lichaamsbeweging en goede voeding versterken het hele organisme en helpen op een natuurlijke manier tekorten te reguleren. Een voedingsdagboek kan ook helpen om symptomen in een vroeg stadium te herkennen en deficiëntieverschijnselen te voorkomen voordat er sprake is van uitgesproken lichamelijke en psychische klachten. Iedereen die moeite heeft met het samenstellen van een uitgebalanceerd dieet, zou dat moeten doen praten naar een specialist of rechtstreeks naar een voedingsdeskundige. Dit is vooral aan te raden als er een eetstoornis, kanker, depressie, dementie of een andere chronische ziekte die kopertekort bevordert. Bij een eerste onderliggende ziekte dient ook overleg te worden gepleegd met de arts. Deze laatste kan het dieet volgen en verdere tips en advies geven maatregelen om een kopertekort tegen te gaan.
