Hyperesthesie verwijst naar verhoogde gevoeligheid voor aanraking en sensorische stimuli, die zich vaak manifesteert als pijn Het is nauw verbonden met andere gevoeligheidsstoornissen die ofwel overgevoeligheid ofwel verminderde gevoeligheid vertegenwoordigen.
Wat is hyperesthesie?
De term hyperesthesie wordt zowel in de neurologie als in de psychologie gebruikt. In de neurologie wordt het vaak geassocieerd met een verhoogde gevoeligheid voor pijn wanneer aangeraakt. Psychologie verwijst naar een pathologisch verhoogde prikkelbaarheid als hyperesthesie, waarbij de excitatie wordt veroorzaakt door aanrakingsstimuli. Het concept van hyperesthesie is onlosmakelijk verbonden met andere gevoeligheidsstoornissen, die slechts door een paar nuances verschillen. Allodynie verwijst bijvoorbeeld naar een aandoening die een gevoel van opwekt pijn van prikkels die normaal geen pijn veroorzaken. Dysesthesie definieert abnormale onaangename zintuiglijke waarnemingen voor normale stimuli en kan resulteren in verhoogde gevoeligheid voor pijn, verminderde zintuiglijke waarnemingen of overgevoeligheid. Hyperalgesie verwijst naar verhoogde gevoeligheid voor pijn, terwijl hyperpathie op zijn beurt overgevoeligheid voor sensorische stimuli vertegenwoordigt wanneer de drempel wordt verhoogd. Deze opsomming laat zien dat deze termen ook gedeeltelijk kunnen worden gebruikt als synoniemen voor hyperesthesie.
Oorzaken
De oorzaken van hyperesthesie zijn helemaal niet gemakkelijk vast te stellen. Om verschillende redenen is er een verhoogde overdracht van prikkels in de zenuwstructuren. Er zijn zowel organische als psychologische redenen. Zo kan permanente overgevoeligheid voor aanraakprikkels optreden bij mono- en polyneuropathieën, CZS-laesies, zenuwcompressie in het geval van a herniated disc, postoperatieve aandoeningen of in De ziekte van Sudeck (sympathiek onderhouden pijn). Er is echter ook het fenomeen van fantoompijn In dit geval heeft het lichaam een zogenaamde pijn gekregen geheugen uit eerdere traumatische pijnervaringen. Hoewel de oorzaak van de pijn is verdwenen en zelfs bijbehorende ledematen ontbreken, wordt daar nog steeds dezelfde pijn gevoeld. Ongeacht de oorzaken ervan, manifesteert hyperesthesie zich door intense sensaties als gevolg van een verhoogde overdracht van prikkels in de zenuwstructuren.
Symptomen, klachten en tekenen
Hyperesthesie is voornamelijk merkbaar door overgevoeligheid. Getroffen personen reageren zeer gevoelig op prikkels zoals aanraking, koud of warmte. Dientengevolge ontwikkelt zich in de loop van weken of maanden een duidelijk verhoogd pijngevoel. Dit kan gepaard gaan met een aantal andere symptomen. Meestal zijn er sensorische stoornissen of tekenen van verlamming, en soms ook zenuwpijn en krampen Soms bloeden of ontsteking treedt op, wat verdere symptomen kan veroorzaken als het niet wordt behandeld. De overgevoeligheid veroorzaakt ernstig ongemak bij de getroffen persoon en beperkt de kwaliteit van leven aanzienlijk. De symptomen van hyperesthesie treden vaak 's nachts of tijdens rustperioden op, waardoor slaapstoornissen ontstaan. Getroffen personen zijn snel geïrriteerd en hebben er vaak last van concentratie problemen. Op de lange termijn kan hyperesthesie bijvoorbeeld psychische problemen veroorzaken Angst stoornissen or Depressie Hyperesthesie treedt meestal op in combinatie met een andere aandoening, maar het kan ook op zichzelf staan. Ongeacht de vorm verschijnen de symptomen meestal vrij plotseling en nemen ze in intensiteit toe naarmate ze vorderen. Zonder behandeling blijft de overgevoeligheid bestaan en veroorzaakt verdere complicaties. Als de hyperesthesie is gebaseerd op een traumatische pijnervaring, fantoom pijn in de ledematen Kan ontwikkelen.
Diagnose en verloop
Of hyperesthesie optreedt als een symptoom van een onderliggende aandoening, of als een geïsoleerd kenmerk, vereist differentiële diagnose De vraag is of er sprake is van een organisch traceerbare aandoening van de zenuwstelsel of dat de verhoogde overdracht van stimuli optreedt als gevolg van een eerder trauma. Onder de organisch gerelateerde oorzaken zijn zenuwwortel compressie in het geval van tussenwervelschijf schade, het bestaan van neurinomen (goedaardige tumoren van de zenuwstelsel met betrokkenheid van de bindweefsel) Of polyneuropathieën. Voor differentiële diagnose, een medische geschiedenis wordt eerst genomen. Door middel van de anamnese is het al mogelijk om onderscheid te maken tussen organische en psychologische oorzaken. Beeldvormingsprocedures, zoals CT en MRI, kunnen eventuele schijfbeschadigingen of neurinomen detecteren. Verder worden gevoeligheidstesten, zenuwgeleidingsmetingen, reflextesten en andere onderzoeken uitgevoerd. Vaak is de bestaande hyperesthesie echter niet pathologisch, maar slechts een normvariant die zich manifesteert in een gevoeliger reactie op omgevingsinvloeden.
Complicaties
Hyperesthesie resulteert in een sterk verhoogde gevoeligheid en gevoeligheid. Zelfs geen aanraking of prikkels kunnen ertoe leiden dat de patiënt ernstige pijn ervaart en a brandend sensatie op de huid In sommige gevallen manifesteert hyperesthesie zich echter ook in de vorm van verminderde gevoeligheid. In beide gevallen wordt de kwaliteit van leven van de patiënt verminderd door de ziekte en wordt het leven van alledag erg moeilijk gemaakt. Het is niet ongebruikelijk dat slaapstoornissen optreden als 's nachts rustpijn wordt ervaren. Een algemene prikkelbaarheid van de patiënt kan ook optreden. In veel gevallen kunnen bepaalde dagelijkse activiteiten niet meer zonder meer worden uitgevoerd, en het is niet ongebruikelijk dat de bewegingen van de patiënt worden beperkt. De behandeling van hyperesthesie is altijd causaal en hangt af van de onderliggende ziekte. Complicaties komen niet voor. Echter, zenuwschade kan zijn opgetreden die niet omkeerbaar kunnen worden behandeld. In dit geval lijdt de getroffen persoon de rest van zijn of haar leven aan de symptomen en beperkingen. De behandeling kan door middel van therapieën bepaalde prikkels en reacties weer beïnvloeden. Een positief verloop van de ziekte komt echter niet in alle gevallen voor. De levensverwachting wordt niet beïnvloed door hyperesthesie.
Wanneer moet je naar een dokter?
Een bezoek aan een arts is noodzakelijk zodra pijn bij aanraking wordt ervaren om redenen die niet kunnen worden begrepen. Als er geen verwondingen zijn en de aanraking als licht kan worden geclassificeerd, is de pijn een indicatie van een ernstige ziekte. Als de getroffen persoon overgevoelig reageert op het aanraken van mensen of bij het dragen van kleding op de huidheeft hij of zij een intensief onderzoek nodig om de oorzaak op te helderen. Bijzonder zorgwekkend is een toename van de intensiteit van de symptomen. Als de getroffen persoon ernstig lijdt, moet hij een arts raadplegen. Hulp is nodig bij malaise, prikkelbaarheid, slaapstoornissen of een beperking in het omgaan met alledaagse taken. Als het fysieke ongemak resulteert in emotioneel leed, een aanhoudende ervaring van spanningof gedragsproblemen, moet een bezoek aan de dokter worden gebracht. Als er angst, agressie of woede-uitbarstingen zijn, is een doktersbezoek nodig. Overleg met een arts is ook nodig als er andere symptomen zijn, zoals hoofdpijn, jeuk, gewichtsverlies of verkleuring van de huid Als de getroffen persoon sociale contacten vermijdt, zich terugtrekt uit de gebruikelijke omgeving of als er een depressieve stemming is, moet een arts worden geraadpleegd. In het geval van depressieve fasen, het gebruik van verdovende middelen of veranderingen in persoonlijkheid, wordt een bezoek aan de dokter geadviseerd.
Behandeling en therapie
Behandeling van hyperesthesie hangt af van de oorzaak. Als er traceerbare organische oorzaken zijn, moet de onderliggende ziekte worden behandeld. Neurinomen kunnen bijvoorbeeld operatief worden verwijderd. Zenuwwortel compressies als gevolg van tussenwervelschijf schade moet worden behandeld met fysiotherapie of, in uitzonderlijke gevallen, operatief, afhankelijk van de ernst ervan. Polyneuropathieënhebben op hun beurt verschillende oorzaken die eerst moeten worden bepaald door differentiële diagnose om ze te kunnen behandelen. Soms veroorzaken bepaalde virale infecties ook zenuwschade die hyperesthesie veroorzaakt. In veel gevallen zijn er echter geen organische oorzaken. Hier heeft het lichaam als het ware geleerd om op bepaalde prikkels te reageren met overmatige opwinding of pijn. Dan is vaak psychologische zorg nodig om meer ontspannen op deze prikkels te leren reageren. Dit vereist soms een langdurige psychologische behandeling. Een eerste vereiste hier is de identificatie van elke traumatische ervaring die de hyperesthesie kan hebben veroorzaakt.
het voorkomen
Het is erg moeilijk om aanbevelingen te doen om hyperesthesie te voorkomen. Zowel organische als psychologische oorzaken zijn zo gevarieerd dat de ontwikkeling van dit symptoom niet kan worden voorspeld. therapie.
Nazorg
De nazorg van hyperesthesie richt zich op palliatief en preventief maatregelen Afhankelijk van de oorzaak van de voorwaarde, is het niet zo eenvoudig om de juiste vervolgbehandeling te starten. Patiënten dienen de situatie met hun arts te bespreken en eventueel medische methoden en zelfhulp te combineren maatregelen Een vertrouwensrelatie met de behandelende arts is nuttig voor een succesvolle verbetering van de voorwaarde Als de ziekte werd uitgelokt door psychische klachten, is psychologische of psychotherapeutische behandeling een optie. Bovendien krijgen patiënten vaak sterke steun van familie en vrienden. Deze psychologische bekrachtiging is vooral belangrijk als een traumatische ervaring verantwoordelijk is voor het ontstaan van de ziekte. In lange, open gesprekken kunnen getroffenen hun angsten en klachten delen, waardoor de door de ziekte veroorzaakte symptomen verminderen. Een dergelijke vervolgbehandeling kan lang duren. Vermijden Depressie en ontmoediging, ontspanning oefeningen en zachte fysieke activiteiten helpen ook. Yoga en tai chi zijn bijzonder populair. Lange wandelingen zorgen er ook voor dat mensen zich beter voelen en zo positief vooruitgaan. In sommige gevallen, koud of warmtetoepassingen worden gebruikt, die dienen om de typische symptomen te beperken.
Wat u zelf kunt doen
De mogelijkheid van zelfbehandeling voor hyperesthesie hangt sterk af van de exacte oorzaak van de voorwaarde, dus er kan geen algemene voorspelling over worden gedaan. In veel gevallen vertrouwen patiënten echter op medische behandeling om de symptomen van de aandoening te beheersen. Als de hyperesthesie optreedt als gevolg van psychisch ongemak of overstuur, is behandeling met een psycholoog of met een therapeut noodzakelijk. In de meeste gevallen kan deze behandeling ook worden versterkt door te praten met andere patiënten of met vrienden en familie. Vooral in het geval van een traumatische ervaring moeten gedetailleerde en verhelderende discussies over de ervaring plaatsvinden om de symptomen van deze aandoening te beperken. Patiënten moeten niet worden ontmoedigd als de behandeling gedurende een zeer lange periode moet worden gegeven. Dit komt vaak voor bij hyperesthesie. Verder ontspanning oefeningen of lichte sporten kunnen ook een zeer positief effect hebben op het beloop van de ziekte. Yoga is hiervoor bijzonder geschikt. Verder warmte of koud applicaties kunnen ook nuttig zijn. In veel gevallen kan dit de symptomen van hyperesthesie beperken.
