Gemeen windhond is een van de geneeskrachtige planten. Het heeft dus een hoesten-verlichtende werking en maakt slijm los van de luchtwegen.
Voorkomen en teelt van de stormhond.
Kenmerkend voor het geneeskrachtige kruid zijn de zilverachtig harige, viltige scheuten en bladeren. Deze laatste hebben een ovale tot ronde vorm. Gemeenschappelijk windhond (Marrubium vulgare) is een plantensoort die behoort tot de labiates-familie (Lamiaceae). Het behoort tot het geslacht van windhond (Marrubium) en werd in vroegere tijden beschouwd als een gewilde medicinale plant. Windhond is ook bekend als gewone malrove, witte malrove, witte dorant, berg hop, Helfkraut en Mary's nettle De malrove behoort tot de kruidachtige vaste planten. De hoogte van de groei varieert van 30 tot 80 centimeter. De kenmerken van het geneeskrachtige kruid zijn onder meer de zilverachtige harige, tomentose scheuten en bladeren. Deze laatste hebben een ovale tot ronde vorm. De bladeren zijn bedekt met stervormige haren. Aan hun onderkant is hun beharing veel hoger dan aan hun bovenkant, die steeds kaler wordt. De bloeiperiode van de windhond is van mei tot augustus. De stormhond is inheems en wijdverbreid in het Middellandse Zeegebied. Bovendien hebben mensen het geïntroduceerd in Australië, Noord-Amerika en Zuid-Amerika. In Midden-Europese landen gedijt de plant vaak in de buurt van dorpen. Omdat malrove als niet veeleisend wordt beschouwd, kan hij gemakkelijk in de moestuin worden gekweekt.
Effect en toepassing
De stormhond bevat verschillende ingrediënten die een positief effect hebben op volksgezondheid De belangrijkste stoffen zijn onder meer etherische oliën, glycosiden, calcium, kalium, tannines, saponinen, bittere stoffen, harsen en choline. De medicinale plant wordt in verschillende vormen als fytotherapeutisch middel gebruikt. Daarom kan malrove zowel als thee als als tinctuur worden gebruikt. Het meest voorkomende therapeutische gebruik van gewone malrove is als een medicinaal theemengsel. Om een malrove thee te bereiden, schenkt de gebruiker een kop vers gekookt heet in water meer dan twee theelepels malrove. Daarna moet de thee ongeveer 10 minuten trekken. Na het persen kan het in kleine slokjes worden ingenomen. Het wordt aanbevolen om elke dag een tot drie kopjes malrove thee te nemen. Een andere mogelijkheid van administratie is de tinctuur. Dit kan worden voorbereid door de malrove in een pot met schroefdop te doen. Vervolgens worden de delen van de plant overgoten met alcoholische drank of dubbel graan totdat ze volledig bedekt zijn met vloeistof. Het mengsel wordt vervolgens verzegeld en twee tot zes weken laten trekken voordat het kan worden gebruikt. Na deze periode wordt de tinctuur in een donkere fles gespannen. Als de tinctuur nodig is, neemt de patiënt één tot drie keer per dag tussen de 10 en 50 druppels. Als het concentratie van de tinctuur is te hoog, kan ermee worden verdund water De stormhond kan zowel intern als extern worden toegediend. De thee en tinctuur worden inwendig gebruikt tegen aandoeningen van de luchtwegen zoals hoesten Daarnaast is de medicinale plant effectief tegen aandoeningen van gal functie, problemen met de bloedsomloop en gastro-intestinale problemen. Bovendien is de immuunsysteem van de mens kan worden versterkt door thee en tinctuur. Voor uitwendig gebruik wordt een verdunde tinctuur van malrove of de thee op de huid als kompressen. Wassen of baden zijn ook mogelijk. Dus, eczeem kan effectief worden verlicht met deze methode. Het is ook logisch om een slechte genezing te behandelen wonden en zweren. Om een lentekuur uit te voeren, kan ook het geperste sap van verse malrove worden gebruikt.
Belang voor gezondheid, behandeling en preventie.
De stormhond is een van de oudste geneeskrachtige planten van de mensheid. Door de Romeinse arts Galen, die leefde van ongeveer 129 tot 199 na Christus, werd het kruid van de malrove gebruikt om hoest en andere aandoeningen van de luchtwegen te behandelen. In de natuurgeneeskunde worden naast het kruid ook de bloeiende scheutuiteinden in de moderne tijd gebruikt. De volksgeneeskunde gebruikt op zijn beurt de malrove voor de behandeling van gastro-intestinale aandoeningen. Bovendien dient het fytotherapeutische middel als een eetlustremmer evenals voor het losmaken van slijm om slijm te vergemakkelijken. De volksgezondheid-bevorderende werking van malrove bestaat uit de ontstekingsremmende en hematopoëtische effecten van de medicinale plant.Andere indicaties zijn chronisch bronchitis, ontsteking van de maag of darmen, gastritis, zwakte van lever functie, immuundeficiëntie, bloedarmoede, zwakte van de galblaas, nerveus hart- stoornissen en problemen met de bloedsomloop. Verder is malrove geschikt voor de behandeling van zwakken menstruatie, omdat het de menstruatie bij vrouwen bevordert. De plant is ook behulpzaam bij wond genezen aandoeningen, huid ontstekingen en zweren. Malrove wordt ook gebruikt door homeopathie onder de naam Marrubium vulgare. In dit geval worden de bovenste delen van de medicinale plant toegediend voor de behandeling van luchtwegaandoeningen. Overigens komt malrove ook voor in tal van koud remedies en bronchiale pastilles Hierin wordt het gecombineerd met eucalyptus, venkel, tijm, klimop or weegbree, onder andere. Anders gebruikt de conventionele geneeskunde de plant nauwelijks. Zoals bij de meeste andere medicinale planten, kan het nemen van een gewone malrove ongewenste bijwerkingen veroorzaken. Dit zijn voornamelijk [[allergie| allergische reacties], aandoeningen van het maagdarmkanaal, en hartritmestoornissen. Interacties met andere drugs, aan de andere kant, zijn niet bekend. Er zijn ook enkele contra-indicaties die het gebruik van de andorn verbieden. Het middel mag dus niet worden ingenomen als er overgevoeligheid is voor het kruidenmiddel of als de patiënt lijdt galstenen Hetzelfde geldt voor de periode van zwangerschap en borstvoeding. Verder mag de gebruiker de malrove lange tijd niet gebruiken.
