Welke medicijnen veroorzaken gynaecomastie? | Gynaecomastie

Welke medicijnen veroorzaken gynaecomastie?

De inname van medicijnen die het hormoon beïnvloeden evenwicht kan leiden tot de vorming van gynaecomastie. Actieve ingrediënten die mannen remmen hormonen, zoals gebruikt bij de behandeling van zaadbalkanker or prostaat tumoren, of een therapie met vrouwen hormonen stimuleren borstgroei. Andere medicijnen kunnen echter ook leiden tot de vorming van gynaecomastie als bijwerking. Deze omvatten spironolacton, een medicijn dat wordt gebruikt voor een verhoogde uitscheiding van water en als een bloed drukregelaar, digitalis preparaten (hart- medicatie), H2-blokkers (maag bescherming), chemotherapeutische geneesmiddelen, opiaten, psychotrope geneesmiddelenantidepressiva, anabole steroïden, steroïden en verschillende medicijnen zoals heroïne en amfetaminen.

Puur medisch gezien is chirurgische therapie in het algemeen niet nodig in aanwezigheid van een real gynaecomastie​ Bij de meeste patiënten leidt een dergelijke toename van het borstweefsel echter tot een ernstige psychologische beperking. In veel gevallen verliezen getroffen mannen veel zelfvertrouwen en wordt hun uiterlijk steeds gênanter.

Het gevolg is een steeds grotere sociale terugtrekking. Ook het samenwonen met hun partner lijdt meestal aan gynaecomastie. In dergelijke gevallen kan chirurgische verwijdering van het overtollige borstweefsel de kwaliteit van leven van de patiënt enorm verbeteren.

De chirurgische correctie wordt meestal uitgevoerd via een kleine incisie in het gebied van de tepelhof, waardoor toegang tot het klierweefsel wordt gecreëerd. Het vergrote weefsel kan dan gemakkelijk worden verwijderd door middel van afzuiging (in dezelfde zin als bij gewone liposuctie​ Bij elke chirurgische ingreep moet echter worden bedacht dat gynaecomastie slechts een symptoom is.

Om deze reden moet een zoektocht naar de oorzaak worden gestart. Alleen met de juiste behandeling van het onderliggende probleem kan een hernieuwde toename van het borstklierweefsel worden voorkomen. Om deze reden behoren verdere beslissende maatregelen tot de behandeling van gynaecomastie.

Een verandering in levensstijl, vooral in eetgewoonten, is aan te raden voor elke getroffen patiënt. Bovendien moet worden gestreefd naar gewichtsvermindering op de lange termijn en het vermijden van alcohol. In het geval van geneesmiddelafhankelijke gynaecomastie moet indien mogelijk een alternatieve medicatie worden gebruikt.

Als er een tekort is aan mannelijk geslacht hormonen (androgenen), kan hormoonsubstitutie nodig zijn. Alleen een nep- of pseudogynecomastie, waarbij te veel vetweefsel heeft zich opgehoopt in de borst, kan zelf worden behandeld. Er zijn geen echte huismiddeltjes, maar veel beweging, uithoudingsvermogen sport en een gezond dieet of verandering van dieet kan de lichaamsvet percentage en dus leiden tot een verbetering van gynaecomastie.

Daarnaast, anabole steroïden en groeihormonen mag niet worden gebruikt tijdens krachttraining, omdat deze de borstgroei bevorderen. Als er ondanks deze maatregelen geen verbetering optreedt, is het waarschijnlijk een echte gynaecomastie. In dit geval moet een arts worden geraadpleegd om de hormoonstatus en mogelijke oorzaken van borstvergroting op te helderen.

Huismiddeltjes helpen hier niet, omdat alleen een operatie de vergrote borstklier permanent kan verwijderen. De oorzaak van een echte gynaecomastie kan een verstoord hormoon zijn evenwicht​ Een arts kan de hormoonstatus bepalen door middel van een bloed test en, indien nodig, medicatie voorschrijven die het hormoon kan brengen evenwicht weer in balans en voorkom zo de progressie van gynaecomastie.

Het toedienen van medicatie leidt echter niet altijd tot een verbetering. De enige resterende stap is dan het operatief verwijderen van het overtollige borstklierweefsel. Mogelijke oorzaken van gynaecomastie zijn ofwel te weinig mannelijke hormonen (androgeentekort) of te veel vrouwelijke geslachtshormonen. Een androgeentekort betekent dat vooral minder mannelijke geslachtshormonen worden aangemaakt testosteron.

Dit tekort kan worden vervangen door de toediening van geslachtshormonen als onderdeel van een hormoonvervangende therapie. Mannen produceren ook vrouwelijke geslachtshormonen, die als voorloper dienen voor de productie van testosteron​ Een te hoge productie van vrouwelijke geslachtshormonen kan echter leiden tot een toename van het borstklierweefsel en tot gynaecomastie.

In dergelijke gevallen kunnen geneesmiddelen om oestrogeen te remmen of testosteron kan direct worden toegediend. Evenzo een overmaat van het hormoon prolactine heeft een stimulerend effect op de borstgroei en is daarmee te behandelen dopamine antagonisten. De procedure van een andromastectomie (borstcorrectie) om een ​​platte mannelijke borst te modelleren, hangt af van het feit of de patiënt lijdt aan een echte gynaecomastie, dwz een pathologische proliferatie van het borstklierweefsel, of aan een nep-pseudogynecomastie, waarbij alleen vetweefsel heeft zich opgehoopt in de borst.

Ook een mengvorm tussen beide ziektetypes is mogelijk. In een vooroverleg bespreekt de plastisch chirurg de procedure met de patiënt en legt hij uit hoe hij of zij precies verder gaat. In het geval van een echte gynaecomastie besluit de arts meestal om de hele borstklier te verwijderen om verdere groei na de operatie te voorkomen. De bewerking wordt uitgevoerd onder narcose of, in het geval van een kleinere operatie, onder plaatselijke verdoving.

Afhankelijk van de patiënt voorwaardeworden verschillende methoden gebruikt: liposuctieverwijdering van klierweefsel of een combinatie van klierverwijdering en liposuctie. De arts maakt een of meer incisies in de tepelhof en snijdt overtollig borstklierweefsel weg en mogelijk ook vetweefsel. In sommige gevallen, ultrageluid-assisted aspiration lipectomy (UAL) wordt ook gebruikt, waarbij overtollig vetweefsel wordt vloeibaar gemaakt door middel van echografie en afgezogen.

Onder narcosewordt de patiënt opgenomen als intramurale patiënt en kan meestal de volgende dag worden ontslagen. De gevolgen van de operatie zijn pijnblauwe plekken, zwelling, gevoelloosheid, die na een paar weken verdwijnt. Bovendien moet de patiënt na de operatie enkele weken een lijfje dragen om de nu platte borst in vorm te houden en de genezing te ondersteunen.

De kosten van een operatie voor de chirurgische verwijdering van een gynaecomastie variëren van persoon tot persoon, aangezien de prijs sterk afhangt van de voorwaarde van de patiënt, de omvang van de vergrote borst en de inspanning die ermee gemoeid is. Normaal gesproken kan men kosten verwachten tussen 2,000 en 3,000 euro. In de meeste gevallen is het verwijderen van een vergrote mannenborst een puur esthetische ingreep, waarvan de kosten alleen de patiënt moet dragen.

De kosten van liposuctie vallen meestal niet onder de volksgezondheid verzekering. Als de arts echter een medische noodzaak verklaart om de operatie uit te voeren, kan de volksgezondheid verzekeringsmaatschappij dekt de volledige kosten of geeft een subsidie. Vooral mannen die lijden aan een echte gynaecomastie met een toename van het borstklierweefsel hebben een verhoogd risico op borstkanker.

In dergelijke gevallen is de volksgezondheid verzekeringsmaatschappij dekt de kosten van de operatie. De littekens als gevolg van het verwijderen van een gynaecomastie zijn afhankelijk van de initiële voorwaarde van de patiënt (echte of nep-gynaecomastie) en de methode die bij de operatie wordt gebruikt. Over het algemeen verschijnen er echter slechts zeer kleine littekens, die goed genezen en dan nauwelijks zichtbaar zijn. Bij het verwijderen van borstklierweefsel wordt een kleine incisie gemaakt in de tepelhof, die na genezing bijna onzichtbaar is. Bij liposuctie worden alleen kleine incisies gemaakt in de plooi onder de borst, die ook nauwelijks littekens achterlaten.