Gescheurde voetband

Gescheurde ligamenten in de voet zijn een blessure die het stabiliserende, ligamenteuze apparaat van de enkel gewricht. De enkel gewricht is verdeeld in een bovenste en een onderste enkelgewricht. Beide gewrichten worden beveiligd door ligamenten.

De bovenste enkel gewricht bestaat uit de malleolusvork, die wordt gevormd door de twee botten van de lagere been (tibia en fibula), die is gearticuleerd naar onze talus (enkelbot). De lagere enkelgewricht bestaat uit de calcaneus (hielbeen), de talus en de os naviculare (tarsaal bot, schippersbotje bot). De buitenste ligamenten verbinden de fibula, dat wil zeggen de fibula met de omgeving botten.

De buitenste ligamenten worden vaker aangetast door een gescheurde ligament. Er zijn ook ligamenten aan de binnenkant die het gewricht vastzetten. Bovendien wordt de malleolaire vork beveiligd door een stevige ligamentachtige structuur. De syndesmosis, die het scheenbeen stevig verbindt met de fiblua. Als een ligament scheurt, kunnen verschillende ligamenten scheuren, afhankelijk van het trauma of de toegepaste kracht.

Hoe herken ik een gescheurd ligament aan de voet zelf?

De gescheurde ligament manifesteert zich door de onderstaande tekens. Deze symptomen alleen (met uitzondering van verkeerde plaatsing) bieden echter geen informatie over de voorwaarde van de ligamenten. Men kan niet zien of een ligament gescheurd of gescheurd is.

Het is ook niet mogelijk om een ​​uitspraak te doen over eventuele bijbehorende botblessures. De gewrichtsstatus moet daarom altijd door een arts worden gediagnosticeerd en opgehelderd. Bij twijfel kan de MRI informatie geven over de voorwaarde van de ligamenten. Botblessures zijn te zien in de Röntgenstraal afbeelding.

• De ontstekingsreactie met zijn symptomen
• Een ernstige instabiliteit in het gewricht
• Pijn bij het optreden
• Mogelijk is een verkeerde plaatsing van het gewricht mogelijk vanwege het ontbreken van tape-bevestiging

Wat te doen?

Gescheurde ligamenten leiden snel tot zwelling van het gewricht. Er lekt vloeistof in het weefsel. Het is mogelijk dat de gewonde ligamenten in het gewricht bloeden.

Het gewricht wordt instabiel en kan niet meer worden verplaatst of belast. De patiënt is binnen pijn. In deze acute fase kan de behandeling worden uitgevoerd volgens het PECH-schema (PECH is een acroniem en staat voor rust, ijs, compressie, elevatie).

Nadat de diagnose is gesteld, wordt er een behandelplan opgesteld. Afhankelijk van de omvang van het letsel wordt immobilisatie en verlichting met daaropvolgende fysiotherapie uitgevoerd. Deze bestaat uit een mobilisatiefase waarin de gewrichtsmobiliteit na immobilisatie hersteld moet worden en een intensieve sensomotorische en coördinatieve training om de gewrichtsstabiliteit terug te krijgen.

• Pauze: de pauze moet verdere verwonding van het gewricht voorkomen en de gewonde structuren laten rusten.
• IJs: IJs heeft een pijnstillende werking en remt de lekkage van vloeistof in het weefsel door samentrekking van de schepen, maar mag slechts matig en voor een korte tijd worden gekoeld. In feite geloven sommige therapeuten tegenwoordig dat directe koeling nogal schadelijk is voor de wond genezen werkwijze. De meningen lopen hier sterk uiteen.
• Compressie Een lichte drukverband moet bijvoorbeeld ook het lekken van vocht voorkomen en dus pijnlijk zijn zwelling van de gewrichten, en beveilig de gewonde structuren.
• Hochlagern Hochlagern ondersteunt de weefselvocht drainage door zwaartekracht en zou ook de zwelling moeten stoppen.