Tekenen van een beroerte

Algemeen

A beroerte is een ernstige ziekte die de hersenen. Er is een bloeding in de hersenen of een gebrek aan bloed toevoer vanwege een geblokkeerd bloedvat. Als gevolg hiervan zijn delen van het hersenen worden niet meer voorzien van voldoende bloed en, afhankelijk van de locatie van de schade, treden typische symptomen op. De tekenen van een beroerte variëren dus afhankelijk van de locatie van het getroffen hersengebied.

Typische tekens

De juiste interpretatie van de symptomen als tekenen van een beroerte is essentieel, omdat een vroege behandeling van een beroerte waardevol hersenweefsel kan redden. Als een beroerte wordt vermoed, moet daarom zo snel mogelijk een spoedarts worden gebeld. Snelle behandeling in een ziekenhuis met een zogenaamde "stroke unit" kan helpen om hersenweefsel te sparen en de tekenen van een beroerte te elimineren.

De tekenen van een beroerte kunnen verdwijnen tijdens de behandeling van een beroerte, maar ze kunnen ook levenslang blijven bestaan. Afhankelijk van het getroffen gebied van de hersenen, typisch symptomen van een beroerte kan ontwikkelen. De symptomen beginnen op het moment dat de aangetaste cellen in de hersenen niet langer voldoende zuurstof beschikbaar hebben.

Kenmerkend hierbij is dat de symptomen slechts aan één kant en op de arm of been, evenals op het gezicht. Verlamming en krachtverlies in afzonderlijke delen van het lichaam komen vaak voor. In het gezicht kan verlamming van individuele spieren (zie: spierzwakte, verlamming van de voetheffer) zich kenmerkend manifesteren door eenzijdige hangende hoeken van de mond.

Ook komen vaak hangende oogleden of het onvermogen om te fronsen voor. Verder visuele stoornissen en zelfs blindheid (zie: Blindheid door een beroerte) komen vaak voor als symptomen van een beroerte. Als bepaalde spieren worden aangetast door de beroerte, die verantwoordelijk zijn voor normale spraakcontrole, kan spraak wazig, onduidelijk of zelfs volledig verloren gaan.

Als duizeligheid en verlies van evenwicht plotseling optreden, moeten ze worden opgevat als een mogelijke uiting van een acute beroerte. Getroffenen kunnen bijvoorbeeld vaak plotseling hun evenwicht tijdens het lopen of zitten. Begripsproblemen en het onvermogen om zich correct uit te drukken zijn ook mogelijke tekenen van een acute beroerte.

Verlamming en krachtverlies in afzonderlijke delen van het lichaam komen vaak voor. In het gezicht kan verlamming van individuele spieren (zie: spierzwakte, verlamming van de voetheffer) kenmerkend worden opgemerkt door eenzijdig hangende hoeken van de mond. Ook komen vaak hangende oogleden of het onvermogen om te fronsen voor.

Verder visuele stoornissen en zelfs blindheid (zie: Blindheid door een beroerte) komen vaak voor als symptomen van een beroerte. Als bepaalde spieren worden aangetast door de beroerte, die verantwoordelijk zijn voor normale spraakcontrole, kan spraak wazig, onduidelijk of zelfs volledig verloren gaan. Als duizeligheid en verlies van evenwicht plotseling optreden, moeten ze worden opgevat als een mogelijke uiting van een acute beroerte.

Getroffenen kunnen bijvoorbeeld vaak plotseling hun evenwicht verliezen tijdens het lopen of zitten. Begripsproblemen en het onvermogen om zich correct uit te drukken zijn ook mogelijke tekenen van een acute beroerte. Afhankelijk van het getroffen gebied van de hersenen kunnen typische symptomen van een beroerte optreden.

De symptomen beginnen wanneer de aangetaste cellen in de hersenen niet langer voldoende zuurstof beschikbaar hebben. Kenmerkend hierbij is dat de symptomen slechts aan één kant en op de arm of been, evenals op het gezicht. Verlamming en krachtverlies in afzonderlijke delen van het lichaam komen vaak voor.

In het gezicht kan verlamming van individuele spieren (zie: spierzwakte, verlamming van de voetheffer) zich kenmerkend manifesteren door eenzijdige hangende hoeken van de mond. Ook komen vaak hangende oogleden of het onvermogen om te fronsen voor. Verder visuele stoornissen en zelfs blindheid (zie: Blindheid door een beroerte) komen vaak voor als symptomen van een beroerte.

Als bepaalde spieren worden aangetast door de beroerte, die verantwoordelijk zijn voor normale spraakcontrole, kan spraak wazig, onduidelijk of zelfs volledig verloren gaan. Als duizeligheid en evenwichtsverlies plotseling optreden, moeten ze worden opgevat als een mogelijke uiting van een acute beroerte. Getroffenen kunnen bijvoorbeeld vaak plotseling hun evenwicht verliezen tijdens het lopen of zitten. Begripproblemen en onvermogen om zich correct uit te drukken zijn ook mogelijke tekenen van een acute beroerte.

Verlamming en krachtverlies van individuele lichaamsdelen komen vaak voor. In het gezicht kan verlamming van individuele spieren (zie: spierzwakte, parese van de voetheffer) kenmerkend worden opgemerkt door eenzijdig hangende mondhoeken. Ook komen vaak hangende oogleden of het onvermogen om te fronsen voor.

Bovendien komen visuele stoornissen en zelfs blindheid (zie: Blindheid door een beroerte) vaak voor als symptomen van een beroerte. Als bepaalde spieren worden aangetast door de beroerte, die verantwoordelijk zijn voor normale spraakcontrole, kan spraak wazig, onduidelijk of zelfs volledig verloren gaan. In het geval van plotselinge duizeligheid en evenwichtsverlies moet dit worden opgevat als een mogelijke uiting van een acute beroerte.

Getroffenen kunnen bijvoorbeeld vaak plotseling hun evenwicht verliezen tijdens het lopen of zitten. Begripsproblemen en het onvermogen om zich correct uit te drukken zijn ook mogelijke tekenen van een acute beroerte. De ogen zijn een frequente lokalisatie van de eerste tekenen van een beroerte.

Bijzonder vaak zijn visuele stoornissen, die zich kunnen uiten in de vorm van dubbele beelden, wazige "vlekken" of een totaal falen van het aangedane oog. In tegenstelling tot de meeste andere tekenen van een beroerte, worden beide kanten vaak beïnvloed door de storingen. Het is dus mogelijk dat slechts de helft van het gezichtsveld aan beide zijden wordt beïnvloed. Naast een verminderd gezichtsvermogen kan een beroerte ook leiden tot een afhanging ooglid aan de ene kant.