If drugs of medicijnen leiden voor ongewenste bijwerkingen, een medicijn allergie, medicijnallergie of drug exantheem misschien erachter. In dit geval reageert het lichaam zeer gevoelig op bepaalde geneesmiddelingrediënten, wat wordt aangetoond door een allergie huiduitslag.
Wat is een medicijnallergie?
In principe kan elk medicijn een medicijn veroorzaken allergie. Sommigen echter drugs hebben veel meer kans op allergische reacties. Bijvoorbeeld, allergie komt voor in tien procent van alle penicilline behandelingen, terwijl allergieën voor de hart- geneesmiddel digoxine zijn zeer zeldzaam. De term medicijnallergie of medicijnallergie beschrijft per definitie de verhoogde reactie van de immuunsysteem aan ingrediënten van drugs Het opruiende huiduitslag, Ook wel drug exantheem, is afkomstig van de bindweefsel van de schepen en verdwijnt meestal. De uitslag van het geneesmiddel kan zowel op afzonderlijke delen van het lichaam voorkomen als over het hele lichaam worden verspreid. Naast de huid reactie, elke andere vorm van allergische reactie is ook mogelijk in het geval van medicijnallergie, aangezien medicijnen naast het ingrediënt of actieve ingrediënt ook hulpstoffen bevatten, zoals smaak- en kleurstoffen, stabilisatoren of vulstoffen. Om deze reden kan een medicijnallergie ook te wijten zijn aan de hulpstoffen die het bevat.
Oorzaken
De onderliggende oorzaak van medicijnallergie is zowel een ontregeling als een overmatige afweerreactie van de immuunsysteem op bepaalde geneesmiddelingrediënten of hulpstoffen. Actieve ingrediënten in bijvoorbeeld psychotrope geneesmiddelen, pijnstillers, antibiotica, of schildkliermedicijnen zijn vaak de oorzaak van een medicijnallergie bij intern gebruik. Maar ook met een lokale applicatie, bijvoorbeeld door een plaatselijke verdoving, kan oorzakelijk zijn voor een medicijnallergie. conserveringsmiddelen in een medicijn, zoals Thimerosal or benzalkoniumchloride, kan ook een oorzaak zijn.
Symptomen, klachten en tekenen
Een medicijnallergie kan in principe bij elk medicijn voorkomen, maar komt vaker voor als het medicijn voor een langere periode wordt ingenomen. Dit kan verschillende symptomen tot gevolg hebben. In ernstigere gevallen kan het lichaam korte tijd na inname zeer heftig reageren, met kortademigheid en cardiovasculaire problemen, tot en met anafylactische shock, wat levensbedreigend is voor de getroffenen. De meest voorkomende vorm van allergie voor geneesmiddelen is een roodachtige kleur huiduitslag met kleine puisten of eczeem (drug exantheem), die erg jeuken; zeer jeukende striemen kunnen zich ook op de huid vormen huid (netelroos). Bij sommige mensen kunnen de slijmvliezen opzwellen en reageren ze met niezen en loopneus neus- Er kunnen ook zwelling en huiduitslag rond de huid zijn mond. Met oogdruppelsogen kunnen reageren met roodheid en meer tranen. Gastro-intestinale problemen en misselijkheid zijn ook mogelijk, net als hoofdpijn en een algemeen gevoel van ziekte. Bij dergelijke symptomen moet altijd een arts worden geraadpleegd, omdat het mogelijk is dat een medicijn gedurende lange tijd probleemloos wordt verdragen, maar op een gegeven moment reageert het lichaam met een allergie. De bijsluiters bevatten informatie over mogelijke allergieën.
Type cursus
De ernst van de symptomen bij geneesmiddelenallergie kan variëren. Als gevolg van medicijnen therapieallergische symptomen kunnen netelroos, inflammatoir zijn huid uitslag, water- of bloed-gevulde blaren, vlekkerige roodheid van de huid, of contactdermatitis De symptomen kunnen nog steeds gepaard gaan met koorts en arme generaal voorwaarde Verschillende medicijnen, zoals antihistaminica or glucocorticoïden, kan worden gebruikt om de medicijnallergie te behandelen om de symptomen te verlichten. In de regel zijn allergische reacties op een medicijn vrij mild. De symptomen kunnen echter toenemen bij herhaald contact. Dan, naast de huidreacties, aanvullende symptomen zoals duizeligheidzweten, slaperigheid, urticaria, misselijkheidkortademigheid, zwelling van de slijmvliezen kunnen zich manifesteren. In dit geval kan een instorting van de bloedsomloop ook niet worden uitgesloten.
Complicaties
Bij geneesmiddelenallergie is de behandeling slechts in zeer beperkte mate mogelijk. Aangezien de patiënt een bepaalde stof niet verdraagt, kan deze intolerantie in de meeste gevallen niet direct worden weggenomen. Veel mensen ontwikkelen een medicijnallergie door een bepaald medicijn te vaak of te lang in te nemen. Hier kan het lichaam reageren met allergische reacties op het ingrediënt. In de meeste gevallen kan een medicijnallergie echter worden omzeild. In dit geval wordt de getroffen persoon overgeschakeld op een ander medicijn. Dit medicijn zou natuurlijk hetzelfde effect moeten hebben, maar met een ander ingrediënt, zodat de medicijnallergie niet opnieuw wordt geactiveerd of zelfs versterkt. Als hetzelfde medicijn blijft worden ingenomen, zal de medicijnallergie niet vanzelf verdwijnen en in de meeste gevallen verergeren. De gevolgen van een medicijnallergie zijn meestal huiduitslag, hoofdpijn or misselijkheid De symptomen zijn heel verschillend en individueel voor elke patiënt en elk medicijn. In elk geval moet een arts of apotheker worden geraadpleegd in geval van een medicijnallergie, aangezien deze personen kunnen helpen bij het overschakelen op een ander medicijn.
Wanneer moet je naar een dokter?
Het is niet nodig om een arts te raadplegen met een medicijnallergie. Fysieke symptomen die duidelijk verband houden met de medicatie, moeten echter met een arts worden besproken. In de meeste gevallen is een overschakeling op een ander medicijn voldoende om verdere allergische reacties te stoppen. Medisch advies is uiterlijk nodig als de allergische reacties het algemeen welzijn aantasten en bijvoorbeeld ernstige lichamelijke of psychische reacties veroorzaken. Iedereen die twijfelt, moet een arts raadplegen - dit is uiterlijk aan te raden in het geval van paniekaanvallen of angst. Als ernstige symptomen zoals zwelling, oedeem of koorts optreden, wordt een bezoek aan het ziekenhuis aanbevolen. Om een snelle behandeling mogelijk te maken, moet de verantwoordelijke medicatie altijd worden meegenomen. Bij ernstige symptomen moet de spoedarts worden gebeld. Als er bijvoorbeeld problemen zijn met de bloedsomloop of een high koorts, dit kan een uitgesproken zijn allergische reactie, die in ieder geval medisch behandeld moet worden. Eerste hulp maatregelen moet mogelijk worden uitgevoerd tot de aankomst van de reddingsdienst.
Behandeling en therapie
In de regel wordt het geneesmiddel dat vermoedelijk verantwoordelijk is, stopgezet om een diagnose van geneesmiddelenallergie vast te stellen. Als de symptomen verbeteren na stopzetting, wordt dit beschouwd als een indicatie van geneesmiddelenallergie. De diagnose wordt echter bemoeilijkt als de getroffen persoon meerdere medicijnen moet slikken. Hier is het zelden mogelijk om de oorsprong van de medicijnallergie te achterhalen. Als er huiduitslag optreedt in de context van medicatie, moet in ieder geval een arts worden geraadpleegd voor opheldering. Een klassieker allergietest is slechts in beperkte mate geschikt voor het stellen van een diagnose, aangezien deze test alleen een allergie kan detecteren veroorzaakt door ontstekingsremmers of antibiotica De diagnose kan ook ingewikkeld zijn als de medicijnallergie andere ziekten nabootst. Het is dus moeilijk om de reacties die door de allergie worden veroorzaakt, correct toe te wijzen. Daarnaast kan het in dit geval ook gebeuren dat een allergie hier niet herkend wordt als oorzaak. Als de medicatie na overleg met de arts wordt stopgezet, verloopt de medicijnallergie meestal gunstig. In de meeste gevallen geneest de uitslag binnen een paar dagen. De prognose is iets minder gunstig als de allergische reactie van het lichaam is erg sterk. Hier kan een laatste genezing tot zes weken duren.
Vooruitzichten en prognose
Medicijnallergieën hebben meestal een goede prognose omdat ze meestal worden veroorzaakt door bepaalde actieve ingrediënten in een medicijn die bijvoorbeeld huiduitslag (exantheem) kunnen veroorzaken. Een huiduitslag die gepaard gaat met het innemen van een medicijn kan de eerste indicatie zijn van een allergische reactie. Het verdwijnt meestal snel wanneer het allergieveroorzakende medicijn wordt stopgezet of wanneer wordt overgeschakeld op een andere combinatie van actieve ingrediënten. Het wordt iets moeilijker als de allergische reactie ernstiger en algemener is voorwaarde verergert daardoor, misschien in combinatie met koorts, oedeem of zwelling. In dit geval is een onderzoek in het ziekenhuis aan te raden. Hoge koorts en problemen met de bloedsomloop als reactie op een medicijn zijn altijd een geval voor de spoedarts. De vooruitzichten zijn ook wat minder gunstig als er verschillende medicijnen worden gebruikt, wat de diagnose bemoeilijkt. Soms lijken de symptomen van een medicijnallergie op die van andere ziekten, waardoor het moeilijk is om de exacte oorzaak te achterhalen. Milde allergische reacties, zoals huiduitslag, verbeteren gewoonlijk onmiddellijk een paar dagen na het stoppen met het allergieveroorzakende medicijn; Bij ernstigere allergische reacties kan het enkele weken duren voordat ze zijn verdwenen. Om de prognose te verbeteren, moeten patiënten hun arts vroegtijdig op de hoogte stellen in geval van intolerantiereacties.
het voorkomen
Allergie voor geneesmiddelen kan niet worden voorkomen omdat het lichaam allergisch kan worden voor elke stof of ingrediënt. Als er eerder allergische reacties van medicijnen zijn opgetreden, is het raadzaam om de arts hierover te informeren. In geval van zelfmedicatie van niet-voorgeschreven medicijnenmoet ook de apotheker worden ingelicht. Daarnaast is het belangrijk om een allergiepaspoort in het geval van een medicijnallergie. Dit zou de incompatibele medicijnen moeten vermelden en kan zelfs levensreddend zijn in noodsituaties.
Follow-up
Medicijnallergie is niet te genezen. Om ongemak te voorkomen, moet de patiënt het medicijn in kwestie stopzetten en het in de toekomst niet meer gebruiken. Dit voorkomt herhaling van de voorwaarde Dit vereist een hoge mate van persoonlijke verantwoordelijkheid in het dagelijks leven. Nazorg is er in de eerste plaats op gericht om complicaties te voorkomen. Dit gebeurt in het kader van een geneesmiddelenallergie door middel van de hierboven beschreven kennisoverdracht. Dit is vooral belangrijk in levensbedreigende situaties. Aangezien de behandeling binnen enkele minuten plaatsvindt, kan dergelijke kennis van vitaal belang zijn. Een allergie-intolerantiepaspoort helpt ook als de patiënt niet meer reageert. Het redt letterlijk levens. Mensen met een allergie kunnen het meestal in hun portemonnee meenemen. Een vergelijking met een andere ziekte toont eens te meer het fundamentele verschil aan. Na een kanker ziekte vindt regelmatig vervolgonderzoek plaats, waarmee een hernieuwde uitbraak wordt voorkomen. Omdat er altijd een medicijnallergie aanwezig is, is deze procedure in dit geval niet effectief. Bescherming tegen gevaarlijke gevolgen kan alleen worden bereikt door stoffen te vermijden.
Dit is wat u zelf kunt doen
Medicijnallergieën kunnen niet in alle gevallen of slechts in beperkte mate worden voorkomen. In principe kan het lichaam allergisch worden voor elk ingrediënt of elke stof in een medicijn. Deze intolerantie treedt echter vaak alleen op als bepaalde medicijnen te lang of te intensief zijn gebruikt. Om dergelijke allergieën te voorkomen, mogen medicijnen alleen door de getroffen persoon worden gebruikt als dit absoluut onvermijdelijk is. Dit geldt vooral bij overmatig gebruik van pijnstillers Mocht er toch een allergische reactie op een product optreden, dan kan een verandering van een medicijn met andere ingrediënten verlichting bieden. Als de patiënt al op de hoogte is van eerdere allergische reacties, moet de behandelende arts hierover worden geïnformeerd. Bij zelfmedicatie met vrij verkrijgbare middelen dient ook de apotheker te worden geïnformeerd. Daarnaast is het belangrijk dat de getroffenen een allergiepaspoort met hen. Hierin moeten de incompatibele medicijnen of stoffen worden vermeld. In geval van nood kan het dragen van een dergelijk paspoort de behandelende arts helpen sneller passende tegenmaatregelen te nemen en kan het daarom levensreddend zijn.
