Een fornix-breuk is een scheur in het bekken van de nier De term is afgeleid van het Latijn voor 'breuk'. De schade, die typerend is voor de ziekte, treedt op bij de nierbekken op dat gedeelte dat overgaat naar het parenchym. De breuk bevindt zich dus dicht bij het parenchymweefsel. Als gevolg van de fornix-breuk lekt urine uit het bekken van de nier in het omringende weefsel. In veel gevallen is de oorzaak van de voorwaarde wordt gevonden in acuut verhoogde druk die op het caliceal systeem van nierbekken.
Wat is een fornix-breuk?
Kortom, fornix-breuk is schade aan de nierbekken in een specifieke sectie waar het parenchym hecht. De breuk in het nierbekken ontstaat als gevolg van een plotselinge toename van de druk die op het overeenkomstige gebied inwerkt. Een dergelijke drukverhoging resulteert in sommige gevallen bijvoorbeeld van stenen in de urineleider Als gevolg hiervan kan een scheuring in het nierbekken optreden. Mensen die een uitscheidingshulpmiddel moeten dragen en tegelijkertijd last hebben van koliek, lopen ook een bijzonder risico. Dit komt doordat het drainerend effect van contraststoffen de druk in het nierbekken significant verhoogt bij koliek. Bijgevolg neemt het risico op fornixruptuur aanzienlijk toe. Urine komt de omliggende weefsels binnen via de traan in het nierbekken.
Oorzaken
In principe vertegenwoordigt een fornix-ruptuur een acute urologische noodsituatie. De oorzaken van de ontwikkeling van de ziekte zijn soms verschillend bij getroffen patiënten. Sommige triggers komen vaker voor dan andere. Ureterstenen zijn bijvoorbeeld vaak verantwoordelijk voor de ontwikkeling van fornix-ruptuur. Dit komt doordat de stenen ervoor zorgen dat de druk in het nierbekken toeneemt. Een toename van de druk in het nierbekken maakt het optreden van complicaties zoals fornixruptuur waarschijnlijker. Vaak dragen getroffen patiënten een eliminatie programma. Om deze reden, dergelijke AIDS naar eliminatie zijn alleen geschikt voor patiënten die hier geen last van hebben pijn Personen met koliek hebben ook een significant verhoogd risico op het ontwikkelen van een fornix-ruptuur. Kunstmatig geïnduceerde diurese is bijzonder gevaarlijk. In de meeste gevallen worden stenen in de urineleider zijn verantwoordelijk voor fornix-breuk. Bij sommige patiënten met fornix-ruptuur is er maar één oorzaak dat de ruptuur optreedt in het bekken van de nier Bij andere groepen patiënten treedt echter een combinatie van oorzakelijke factoren op, die uiteindelijk leiden tot fornixruptuur.
Symptomen, klachten en tekenen
In de context van fornix-ruptuur manifesteren zich verschillende symptomen van de ziekte, die in de meeste gevallen relatief duidelijke indicaties zijn van de ziekte bij de hand. In principe is het een typische combinatie van klachten veroorzaakt door een fornixruptuur. Aanvankelijk scheurt het nierbekken dicht bij het parenchym. In de beginfase zijn de ziekteverschijnselen nog relatief gering. Een Fornix-ruptuur veroorzaakt vaak niet direct duidelijk waarneembare symptomen. Geleidelijk treden echter symptomen op zoals koorts en pijn ontwikkelen zich in het gebied van de nieren en de buik. Daarnaast zijn er verschillende complicaties mogelijk tijdens een fornix-ruptuur, zoals abcessen en buikvliesontsteking Bij een deel van de patiënten symptomen zoals bloedvergiftiging en ileus ontwikkelen zich ook.
Diagnose
Als patiënten lijden aan typische symptomen en ziekteverschijnselen van een fornix-ruptuur, moet zo snel mogelijk medisch advies worden ingewonnen. Omdat dit een acuut noodgeval is, is aarzelen en wachten op verbetering niet gepast. Dit komt omdat de mogelijke complicaties van fornix-ruptuur soms riskant en levensbedreigend zijn, bijvoorbeeld als bloedvergiftiging ontwikkelt. Ten eerste verduidelijkt de arts de individuele symptomen van de ziekte en mogelijke factoren die hebben bijgedragen aan de ontwikkeling van de symptomen als onderdeel van de medische geschiedenis Vervolgens worden verschillende klinische onderzoeksprocedures gebruikt om de fornix-ruptuur duidelijk te diagnosticeren. De arts treedt bijvoorbeeld op ultrageluid onderzoeken om het gebied van de nier te visualiseren. Bovendien kunnen histologische onderzoeken worden gebruikt. Analyses van de bloed zijn ook belangrijk, waarbij doorslaggevende waarden worden getoetst. Een snelle diagnose van fornix-ruptuur is essentieel om snel een effectieve behandeling van de voorwaarde en minimaliseer het risico van latere complicaties.
Complicaties
In de meeste gevallen resulteert fornix-ruptuur in ernstig pijn in het gebied van de nieren en buik. Deze pijn gaat gepaard met koorts en hoofdpijn Evenzo kan de getroffen persoon abcessen krijgen. De behandeling moet onmiddellijk door een arts worden gegeven, zodat de nieren niet te veel schade oplopen. Als bloedvergiftiging ontstaat als gevolg van het scheuren van de nier, dit kan leiden tot een levensbedreigende voorwaarde voor de patiënt. Detectie van de ziekte is meestal ongecompliceerd door ultrageluid onderzoek, dus er zijn geen complicaties in het proces. In de meeste gevallen is de behandeling door chirurgische ingreep en leidt dit tot succes. Complicaties kunnen optreden als de patiënt niet onmiddellijk medische hulp inroept voor een fornix-ruptuur. Evenzo ontsteking of infectie kan optreden na een operatie, dus de getroffen persoon moet meestal nemen antibiotica om het te voorkomen. Door de fornix-ruptuur is het dagelijkse leven van de patiënt uiterst beperkt, omdat de pijn in de nier bijna ondraaglijk is. Onmiddellijke behandeling is noodzakelijk.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Een bezoek aan de dokter is noodzakelijk zodra pijn en ongemak tijdens het voortbewegen worden opgemerkt. Als deze plotseling optreden en niet het gevolg zijn van overbelasting, moeten ze door een arts worden onderzocht en behandeld. Overleg met een arts is noodzakelijk voordat pijnstillende medicatie wordt ingenomen. Er bestaat een risico op verdere verslechtering, die moet worden vermeden. Als er problemen zijn met normale bewegingen of in de rustpositie, wordt dit als ongebruikelijk beschouwd. Een bezoek aan de dokter is noodzakelijk om de oorzaak vast te stellen en de behandeling te starten. Een bezoek aan de dokter is noodzakelijk als het lichaam zich in een verkeerde positie bevindt of als er sprake is van een aanhoudende eenzijdige belasting. Er bestaat een risico op blijvende schade aan het skelet zonder correctie. Als spierongemakken, spiertrekkingen of trillen van de ledematen optreedt, moet een arts worden geraadpleegd. In het geval van koorts, disfuncties van de nieractiviteit of complicaties in de buik, is het raadzaam om een arts te raadplegen. Afwijkingen bij het plassen of verminderde vochtinname zijn zorgelijk en moeten worden opgehelderd. Een innerlijke rusteloosheid, een algemeen gevoel van malaise of een algemene zwakte moet met een arts worden besproken zodra deze gedurende een langere periode onverminderd aanhouden. Als het normale prestatieniveau daalt, gedragsafwijkingen optreden of het dagelijks leven niet meer zonder symptomen kan worden beheerd, is het noodzakelijk om contact op te nemen met een arts.
Behandeling en therapie
Een fornix-breuk kan met verschillende benaderingen en opties worden behandeld. De behandelwijzen zijn onder meer afhankelijk van de respectievelijke onderliggende oorzaken die tot de fornixruptuur hebben geleid. Vaak veroorzaakt een obstructie van de uitstroom van urine een sterke drukverhoging in het nierbekken, bijvoorbeeld bij aanwezigheid van urinestenen. In dergelijke gevallen is het noodzakelijk dat er een spalk in de urineleider zodat de urine kan wegvloeien. Bovendien, profylaxe van infectieziekten is noodzakelijk. In de meeste gevallen, antibioticum Hiervoor worden middelen gebruikt. Op deze manier kunnen bepaalde complicaties en secundaire moeilijkheden tot op zekere hoogte worden vermeden. Kortom, in de therapie van fornix-ruptuur, is het essentieel om een gezond druksysteem van de nier tot stand te brengen en te behouden.
Vooruitzichten en prognose
Mensen met een fornix-ruptuur krijgen in de meeste gevallen al medische behandeling voor een andere aandoening. Daarom is het niet mogelijk om een algemene uitspraak te doen over de prognose. Aangezien fornix-ruptuur een acuut noodgeval is, ontstaan levensbedreigende aandoeningen als niet zowel de snelst mogelijke zorg als de intensieve medische zorg wordt geboden. In aanvulling op ontstekingernstige pijn of nierbeschadiging, sepsis kan optreden. Een volledig herstel wordt normaal gesproken niet gegeven ondanks alle inspanningen. Symptomen worden verlicht, maar levenslange gevolgen zijn te verwachten. De breuk is goed te behandelen, maar mobiliteitsbeperkingen of leefstijlbeperkingen blijven bestaan. Er zijn vaak wijzigingen in de spijsverteringskanaal evenals een verandering in dagelijkse gewoonten en voedselinname. Om een snelle verlichting van de symptomen te bereiken, wordt een operatie uitgevoerd in de noodsituatie. Elke chirurgische ingreep brengt risico's en mogelijke complicaties met zich mee. Als de operatie slaagt, richten de artsen hun aandacht onmiddellijk op de oorzakelijke ziekte. Gezondheid verbetert na een paar weken, wanneer wond genezen is voltooid en de behandeling van de onderliggende ziekte is succesvol. Het nierbekken moet worden ontlast zodat de drukstijging in dit gebied afneemt. Door de fornix-breuk is er een verminderde fysieke capaciteit.
het voorkomen
In sommige gevallen is het voorkomen van fornix-ruptuur mogelijk door speciale zorg van de medische kant te controleren risicofactoren bij risicopatiënten. Sluit bijvoorbeeld Grensverkeer is nodig in eliminatie 's.
Follow-up
De lijder van een fornix-ruptuur hangt meestal eerst af van een juiste en volledige behandeling van de aandoening. Bijzonder maatregelen van nazorg zijn meestal niet beschikbaar voor de patiënt en zijn daardoor meestal ook niet nodig. Hoe eerder de ziekte wordt ontdekt, des te beter is meestal het verdere verloop. Een zelfherstel van de fornixruptuur kan niet plaatsvinden, zodat een behandeling door een arts onontbeerlijk is. De behandeling zelf wordt meestal uitgevoerd met behulp van medicatie, maar hangt sterk af van de onderliggende ziekte van de fornixruptuur. Vaak zijn patiënten afhankelijk van het nemen antibiotica om de symptomen volledig te verlichten. Wanneer u ze inneemt, moet u ervoor zorgen dat u ze niet meeneemt alcohol, omdat dit hun effect zal verzwakken. Ze moeten zo lang worden ingenomen als door de arts is voorgeschreven, zelfs als de symptomen al zijn verdwenen. Het is niet ongebruikelijk dat zorg en steun van vrienden en kennissen een positief effect hebben op het beloop van de ziekte. De levensverwachting van de patiënt blijft meestal onveranderd door deze ziekte.
Wat u zelf kunt doen
In het geval van een fornix-breuk kunnen getroffen personen er wat van nemen maatregelen zichzelf om het genezingsproces te bevorderen en complicaties te voorkomen. Eerst en vooral is het belangrijk om een arts te raadplegen, want zelfs als de breuk zichzelf geneest in sommige gevallen, medicatie therapie moet altijd worden gegeven. Vroeg gebruik van antibiotica voorkomt infecties in het urethrale gebied en dus secundaire problemen. Daarbij moeten de oorzaken van de breuk worden bepaald en verholpen. Als de symptomen bijvoorbeeld te wijten zijn aan een urinesteen, kan een verandering in dieet wordt aangeduid. Vooral sportactiviteiten jogging of touwtjespringen, kan helpen om het vreemde lichaam op natuurlijke wijze te verdrijven. In sommige gevallen echter chirurgisch maatregelen moet worden genomen. Na de operatie is de dieet voorgeschreven door de arts moet worden gevolgd, aangezien het getroffen gebied in de urinebuis is meestal nog gevoelig. Het is ook raadzaam om regelmatig te laten controleren. Patiënten die aan een reeds bestaande nierziekte lijden, moeten een wijziging van de medicatie bespreken met de verantwoordelijke arts. Bovendien moeten preventieve maatregelen worden genomen om herhaling van urinestenen en daaropvolgende fornixruptuur te voorkomen.
