Perceptie staat bekend als de stappen van perceptie, inclusief de inhoud van perceptie. Perceptie omvat dus onbewuste processen zoals het filteren en evalueren van stimuli en bewuste processen zoals de classificatie en interpretatie van perceptie. Perceptuele stoornissen kunnen psychologische of lichamelijke oorzaken hebben.
Wat is perceptie?
Perceptie staat bekend als de stappen van perceptie, inclusief de inhoud van perceptie. Perceptie omvat dus onbewuste processen zoals het filteren en evalueren van stimuli en bewuste processen zoals de classificatie en interpretatie van perceptie. De menselijke waarneming wordt gekenmerkt door tal van deelprocessen. De sensorische cellen zijn de eerste instantie van waarneming. Stimuli vanuit de buitenwereld of vanuit ons eigen lichaam bereiken deze receptoren, worden omgezet in actiepotentialen en reizen via afferente zenuwbanen naar het centrale zenuwstelsel. zenuwstelsel Niet alle prikkels worden helemaal verwerkt. Perception werkt met filtersystemen die dienen als bescherming tegen prikkeloverbelasting. Alleen relevante prikkels kunnen het menselijk bewustzijn überhaupt bereiken. In het midden zenuwstelselworden stimuli geïntegreerd, opgeteld, geordend en, in de laatste stap, geïnterpreteerd. Het waarnemingsproces omvat alle substappen van het menselijke waarnemingsproces. In de bredere definitie verwijst perceptie ook naar de inhoud van perceptie, die altijd subjectief is vanwege de evaluatie- en filterprocessen. Een perceptie van een bepaalde situatie komt nooit overeen met een objectieve indruk, maar alleen met een subjectief deelaspect van de werkelijkheid. Perceptie schetst daarmee de individuele stappen die aanleiding geven tot dit deelaspect van de werkelijkheid in het menselijk bewustzijn.
Functie en taak
Percepties bestaan uit onbewuste processen van individuele perceptie of informatieverwerking. In het bewustzijn van het individu geven deze processen aanleiding tot denkbeeldige beelden van de waargenomen deelaspecten. Perceptie leidt dus tot een onvrijwillige en onbewuste manier om percepties te selecteren, structureren en classificeren. Perceptie komt dus overeen met een selectief-subjectieve inventarisatie van situaties in de externe omgeving. Samen met de subjectieve inhoud van waarneming verwijst de term naar de neurofysiologische basis van zintuiglijke waarneming. De mentale verwerking van de waarneming komt overeen met een aandachtssturing, herkenning, beoordeling en ondergeschiktheid in de zin van cognitie. Perceptie omvat echter ook de onbewuste en emotionele processen tijdens perceptieverwerking, die kunnen worden samengevat onder de term sensatie. Als term werd perceptie voor het eerst toegepast in de Stoa om een duidelijke en onfeilbare perceptie aan te duiden. René Descartes nam de term over als perceptio ab imaginatione et a sensibus, wat betekent: grijpen met behulp van de verbeelding en de zintuigen. De term beïnvloedde empirie en sensualiteit en kwam in de breedste zin overeen met zintuiglijke waarneming. George Berkeley bedacht het begrip 'zijn is waarnemen', waarmee hij het leven zelf aan het concept van perceptie koppelde. Gottfried Wilhelm Leibniz gebruikte voor het eerst het concept van een kleine waarneming die optreedt onder de bewustzijnsdrempel. Voor Immanuel Kant was perceptie een subvorm van de verbeelding die de subjectieve toestand van het individu verandert. Bij Johann Friedrich Herbart onderging het concept van perceptie een wending, omdat hij het gebruikte om te verwijzen naar de receptie van wat zinnelijk wordt waargenomen. In de huidige opvatting omvat perceptie enerzijds de perceptuele keten en bestaat dus uit een inkomende stimulus, transductie, verwerking, perceptie, herkenning en een actie. Aan de andere kant omvat de term van vandaag ook de cognitie van wat wordt waargenomen en omvat dus filtereffecten, contextafhankelijkheid en ervaringsbeïnvloeding. In biologische zin komt perceptie zowel overeen met de ontvangst en verwerking van sensorische informatie en stimuli als met de verwerking en interpretatie van deze stimuli. Zintuiglijke stimuli zijn pas waarnemingen als ze cognitieve subjectieve verwerking ondergaan.
Ziekten en klachten
Perceptie heeft alleen klinische relevantie als het pathologisch veranderd is. Een dergelijke verandering kan te wijten zijn aan fysiologische oorzaken, maar kan ook puur psychologisch zijn. Psychologische oorzaken verwijzen naar verstoorde waarneming. Ziektepatronen zoals paranoia en Depressie worden daardoor gekenmerkt. Omdat perceptie wordt gekenmerkt door subjectieve filters, kan een psychologische oorzaak voor pathologische percepties bijvoorbeeld overeenkomen met een traumatische ervaring. Prikkels worden gefilterd en geïnterpreteerd op basis van eerdere ervaringen. Een vertekening van de waarneming kan dus overeenkomen met bijvoorbeeld een extreem pessimistische kijk op de wereld, waardoor voornamelijk slechte indrukken uit de werkelijkheid het bewustzijn van de getroffen persoon binnendringen en zo bevordert Depressie Een vertekening van de waarneming zou optreden zodra de subjectieve waarneming van het individu extreem verschilt van de objectieve werkelijkheid. Een vertekening van de waarneming kenmerkt bijvoorbeeld klinische beelden zoals anorexia Fysiologische oorzaken van een verstoorde waarneming zijn daarentegen voornamelijk neurologische aandoeningen of ziekten. Als eerste instantie van waarneming zijn de sensorische cellen verbonden met de centrale zenuwstelsel via afferent zenuwen Als deze afferente zenuwbanen worden beschadigd tijdens trauma, tumorziekte, ontstekingof degeneratie, dan kan ongevoeligheid optreden. Op de huidZo'n gevoel van ongemak kan bijvoorbeeld overeenkomen met een verstoorde koud-opwarm gevoel of gevoelloosheid. Naast laesies van de afferente paden, laesies in de hersenen kan ook de verwerking van prikkels verstoren. Dergelijke laesies kunnen bijvoorbeeld het gevolg zijn van ziekten zoals multiple sclerose Beroertes of tumoren in het centrale zenuwstelsel kunnen ook de perceptie veranderen of zelfs onmogelijk maken. Fysiologische perceptuele stoornissen treden soms ook op na het gebruik van drugs. Bijvoorbeeld, sommige drugs bevatten stoffen die actief kunnen worden als neurotransmitters. hallucinaties van verschillende sensorische systemen kunnen daarom drugsgebruik begeleiden. Dienovereenkomstig kunnen de oorzaken van een verminderde waarneming talrijk zijn en altijd medische opheldering vereisen. Tijdens deze verduidelijking wordt eerst bepaald of de gestoorde waarneming het gevolg is van een fysieke of psychische oorzaak.
