Pijn van het episiotomielitteken | Episiotomie litteken

Pijn van het episiotomielitteken

De episiotomie zelf zorgt er meestal voor dat de moeder nauwelijks opvalt pijn. Dit is zo omdat anesthetica worden geïnjecteerd in het perineale gebied vóór een episiotomie wordt voortijdig uitgevoerd, terwijl bij een episiotomie tijdens het geboorteproces de bekkenbodem is al zo ver uitgerekt dat zijn gevoeligheid voor pijn wordt grotendeels verminderd. Vooral grote klachten pijn, worden veroorzaakt door de episiotomie tijdens het genezingsproces na de geboorte.

Deze zijn volkomen normaal in de eerste dagen en weken en zouden alleen reden tot bezorgdheid moeten zijn als ze niet significant afnemen of zelfs toenemen gedurende een periode van ten minste een week. In deze gevallen moet de arts of verloskundige bij het vervolgonderzoek worden geïnformeerd over de symptomen in het gebied van het perineale litteken. Het duurt vaak twee tot drie maanden voordat de episiotomie litteken is volledig pijnloos.

Tijdens geslachtsgemeenschap kan pijn zelfs optreden tot een jaar na de geboorte, wat in extreme gevallen zelfs geslachtsgemeenschap volledig kan voorkomen. In deze gevallen is het raadzaam om opnieuw een specialist te raadplegen, die, indien nodig, nog een kleine ingreep kan uitvoeren om de verklevingen in het gebied van het perineale litteken te corrigeren. Voor de zelftherapie van de pijn van een episiotomie litteken, de gebruikelijke pijn- en ontstekingsremmende medicijnen zoals ibuprofen of ASS (Aspirine) zijn in eerste instantie een bewezen remedie. Daarnaast zijn verschillende huismiddeltjes ook een effectieve behandelingsoptie, zoals het koelen van de episiotomie litteken met koelbatterijen of korte zitbaden met heilzame essences. Het is ook raadzaam om zo min mogelijk tijd zittend door te brengen en de naad zo droog mogelijk te houden.

Jeukende episiotomie litteken

Als een episiotomielitteken jeukt, is dit in de meeste gevallen verrassend genoeg een goed teken. Het signaleert een voortschrijdend genezingsproces en het loskomen van de hechtingen. Een jeukende episiotomielitteken kan echter ook een teken zijn van een ontsteking.

Als de jeuk aanhoudt, moet daarom een ​​specialist of verloskundige worden geraadpleegd die kan onderzoeken of de jeuk het gevolg is van een ontsteking en, zo ja, de noodzaak van bepaalde maatregelen kan beoordelen. Hetzelfde geldt voor jeuk die pas ontstaat nadat de hechtingen zijn verwijderd. Omdat de jeuk hier niet langer kan aangeven dat de hechtingen zijn losgekomen, is de kans groter dat er een ontsteking is ontstaan ​​die medisch advies en behandeling vereist.

stigma

Na een episiotomie is er vaak een verharding van het weefsel rond het episiotomielitteken. Bovendien kan overtollig littekenweefsel, een zogenaamde keloïde, worden gevormd. Hoewel deze ontwikkelingen onschadelijk zijn en zeer vaak voorkomen, veroorzaken ze vaak veel ongemak voor de vrouw, zoals een gevoel van vreemd lichaam in het genitale gebied of pijn bij het zitten of tijdens geslachtsgemeenschap.

Om de verharding tegen te gaan, kan de getroffen persoon massage het verharde episiotomielitteken 1-2 keer per dag met speciale massageoliën. In dit geval is het echter raadzaam om de massage olie in de apotheek indien mogelijk en na overleg met de arts of apotheker om onverenigbaarheden op het gebied van de vaginale te voorkomen slijmvlies of ook de wondhechting. Daarnaast één of twee korte zitbaden per dag bij kamille or eik schors extract zijn ook aan te raden om het verharde perineale litteken te verzachten.

Deze sitz-baden mogen echter niet langer dan 5 minuten per keer duren om overmatige verzachting van het episiotomielitteken te voorkomen. Als het verharde episiotomielitteken ongemak veroorzaakt tijdens het zitten, kunnen speciale zitkussens (zoals hemorroïde kussens) worden gebruikt om het gebied van het episiotomielitteken te verlichten. Als er zelfs na enkele maanden geen significante vooruitgang in de behandeling van het verharde episiotomielitteken kan worden bereikt, kan indien nodig een chirurgische hechtingscorrectie worden uitgevoerd door de gynaecoloog.