Alginezuur heeft veel toepassingen in medische toepassingen. Enerzijds wordt het beschouwd als een verdikkingsmiddel en kan het als zodanig vloeibare medicijnen herstructureren tot een gel. Aan de andere kant wordt het therapeutisch gebruikt voor indigestie en Maagzuuren als een eetlustremmer.
Wat is alginezuur?
Alginezuur wordt therapeutisch gebruikt voor indigestie en Maagzuur, bijvoorbeeld, en als een eetlustremmer. Alginezuur kan in de natuur worden gedetecteerd, bijvoorbeeld in bruinwieren en diverse bacteriën Op basis hiervan kan de basisstof worden verkregen. Het is op zijn beurt verrijkt met D-mannuronzuur en L-guluronzuur in een wisselende mengverhouding. Dit heeft invloed op verschillende verteringsprocessen en op de flora in het maagdarmkanaal. Alleen in deze nieuwe structuur kan alginezuur een verdikkend effect hebben. Het wordt dus vaak gebruikt om vloeibare preparaten te geleren en kan in dit opzicht de verteerbaarheid bij patiënten verhogen. Evenzo wordt het in gel gebonden middel vaak effectiever in het organisme geïntroduceerd zonder te worden beschadigd door contact met de agressieve maagsappen. Daarnaast wordt alginezuur gebruikt bij de behandeling van klachten in de slokdarm en spijsverteringskanaal Vervolgens wordt het ook gebruikt om de eetlust te reguleren en krijgt het dus enige betekenis in een dieet programma.
Farmacologische werking
Het gebruik ervan bij de behandeling van chronische Maagzuur slaagt vanwege zijn hoge absorptie capaciteit van water Alginezuur wordt geïntroduceerd in de spijsverteringskanaal in de vorm van een tablet en reageert in de maag met de daar aanwezige vloeistof. Bij de reactie wordt een dicht en - afhankelijk van de mate van binding - viskeus schuim gevormd. Dit schuim wordt afgezet op de binnenwanden van de maag en stijgt tot een bepaalde hoogte in de slokdarm. Ook daarin vormt het een zachte laag voor de celwanden. Op deze manier wordt brandend maagzuur voorkomen. De maagsappen kunnen nu niet meer agressief optreden. Een tweede effect wordt ook veroorzaakt door het bindende vermogen van het alginezuur. De zwelling van de basissubstantie simuleert vulling en verzadiging in de maag De getroffen persoon verliest daardoor zijn eetlust en zal daardoor minder eten. Het onbedwingbare trek neemt af en eetaanvallen komen minder vaak voor. In dit opzicht kan alginezuur ook met succes worden gebruikt in de loop van een dieet Niettemin wordt het meest gebruikt bij de gelering van vloeibare medicijnen.
Medische toepassing en gebruik
Als geleermiddel is alginezuur bruikbaar voor het transporteren van therapeutische middelen in het organisme. Vloeibare remedies kunnen eraan worden gebonden. Evenzo kunnen echter op de bovengenoemde manier zeer gevoelige ingrediënten worden bewaard tegen de invloed van agressieve maagsappen. Alginezuur wordt ook door artsen voorgeschreven om de eetlust te reguleren. In dit geval heeft het product een dubbele werking, die ook met succes kan worden gebruikt om chronisch brandend maagzuur te bestrijden. Het voordeel van alginezuur ligt in het lage metabolisme. De basissubstantie kan uren in het organisme blijven en toch wordt het niet aangevallen of zelfs maar afgebroken door de sappen en zuren De laatste eigenschap van hoge weerstand tegen degradatie - in combinatie met zijn bindingscapaciteit - wordt ook gebruikt om te dekken wonden Evenzo kunnen celwanden op deze manier worden versterkt en weefselstructuren in het lichaam worden hersteld. In dit kader houdt de gebruikte gel de wond vochtig door te absorberen water, maar tegelijkertijd wordt het verwijderd bacteriën, bloed en pus ervan.
Risico's en bijwerkingen
Alginezuur heeft relatief weinig bijwerkingen. Deze kunnen voornamelijk in een allergische reactie In enkele gevallen kan dus een neiging tot netelroos worden geregistreerd. Aan de andere kant vindt nog zeldzamer een afweerreactie van het lichaam plaats. In dit geval, braken kan niet worden uitgesloten. In aanvulling op, schokken staten zijn waargenomen in geïsoleerde gevallen onmiddellijk na inname. Deze bijwerkingen zijn echter in het bereik van zeer lage per duizend. Vaker wordt echter een verzachting van de ontlasting waargenomen. Dit effect treedt echter ook slechts kort op en zou na ongeveer één tot twee dagen moeten verdwijnen. Door het bindingscapaciteit in de maag is ook een verhoogd vol gevoel mogelijk. Dit zijn echter bijwerkingen en geen bijwerkingen in engere zin.
