Doofheid als symptoom | Pijn in de voorste dij

Doofheid als symptoom

Gevoelloosheid is een teken dat zenuwen zijn betrokken. Dit wordt bijvoorbeeld veroorzaakt door overbelasting van de spieren en fascia, waardoor de omgeving wordt aangetast zenuwen en hun functie. Dit kan bijvoorbeeld het geval zijn na sportieve overbelasting of verkeerde belasting.

Verder een psoas hematoom (blauwe plek op de psoas-spier) kan de dijbeenzenuw, die langs de spier loopt. Dit kan ook leiden tot gevoelloosheid aan de voorkant dij. Een ruggengraatprobleem ter hoogte van de lumbale wervelkolom kan ook gevoelloosheid aan de voorkant veroorzaken dij.

Blauwe plek (hematoom)

A blauwe plek (hematoom) aan de voorkant dij kan worden veroorzaakt door een trauma of een ongeval en gaat gepaard met pijn. Een simpele stuwkracht is voldoende voor de vorming van een effusie. De impact is vaak niet memorabel en de blauwe plek is dan meestal alleen merkbaar bij aanraking door pijn. Een gescheurde spiervezels gaat ook vaak gepaard met de vorming van een hematoom. Naast de plotselinge sterke pijnis er vaak een voelbaar deuk in de spier. De deuk bevindt zich waar de hematoom is of in de buurt.

Welke symptomen duiden op trombose in de dij?

A trombose is een vasculair afsluiting van een diepe been ader in de dij. Dit kan bijvoorbeeld gebeuren na het langdurig immobiliseren van de benen - bijvoorbeeld na een lange vlucht. Naast doffe pijn zijn typische symptomen een blauwwitte verkleuring (cyanose) en zwelling van de getroffenen been.

Bovendien, oververhitting en een toegenomen ader patroon op de huid kan voorkomen. De getroffen been kan ook erg zwaar aanvoelen. Aangezien klinische symptomen ook alleen individueel kunnen voorkomen en soms zeer onspecifiek zijn, is het belangrijk om een ​​arts te raadplegen als trombose wordt vermoed. Profylaxe van diepe veneuze trombose en trombose Profylaxe van diepe veneuze trombose en trombose

Behandeling

Spierblessures moeten onmiddellijk worden behandeld volgens de PECH-regel. Voor pijnverlichting, tabletten (bijvoorbeeld diclofenac or ibuprofen) en zalven kunnen worden gebruikt. Stammen en gescheurde spier vezels genezen meestal zonder verdere tussenkomst.

Men moet er echter dringend op letten dat de spier niet boven de pijngrens wordt belast. Anders bestaat het risico dat de verwonding erger wordt. In het geval van een gescheurde spiervezels, kan het enkele weken duren voordat het been weer volledig belast kan worden.

Soms helpen massages en specifieke fysiotherapeutische toepassingen. Er zijn goede resultaten aangetoond met volledige immobilisatie gedurende meerdere dagen en daaropvolgende langzame training gedurende zes weken. Als een spierbundel of zelfs een hele spier wordt gescheurd, worden andere therapeutische opties gebruikt: de dij kan tijdens de operatie worden geopend.

Enerzijds wordt het hematoom (blauwe plek), dat optreedt bij grotere verwondingen, verwijderd zodat het niet ingekapseld kan raken en het herstel van de spier kan verstoren. Aan de andere kant kunnen de spierbundels aan elkaar worden gehecht. Omdat de scheur in het grote voorbeen zich vaak direct bij de peesaanhechting aan de patella bevindt, is een operatie hier vaak aangewezen.

Het is ook mogelijk om oudere verwondingen te opereren die op zichzelf niet volledig genezen zijn. Na de operatie wordt het been in eerste instantie gespaard en hervindt het langzaam zijn kracht in fysiotherapie. Als het pijn in de voorste dij wordt niet veroorzaakt door een spierprobleem, er wordt voor een andere aanpak gekozen.

Als een hernia in de lumbale wervelkolom uitstraalt in de dij, wordt aanvankelijk conservatieve therapie toegepast. Dit omvat de administratie van pijnstillers en fysiotherapie. Schok therapie met de toediening van cortisone helpt bij acute aanvallen en verlicht de bijbehorende ontsteking van de zenuwwortel.

Sommige patiënten hebben ook baat bij fysiotherapie in de vorm van koude behandelingen. Als deze maatregelen niet leiden tot verlichting van het probleem, kan worden geprobeerd een therapie te proberen met directe toepassing van plaatselijke verdoving Met cortisone naar de zenuwwortels (infiltratie). Deze therapeutische maatregel wordt periradiculaire therapie genoemd.

Periradiculaire therapie omvat de gerichte injectie onder CT- of MRI-controle van Cortion aan de zenuwwortel aangetast door de hernia. Leidt dit niet tot een verbetering of zijn er uitgesproken neurologische symptomen, bijvoorbeeld verlamming, dan blijft de chirurgische therapie bestaan. In dit geval worden de storende delen van de schijf verwijderd, soms zelfs met behulp van kijkgattechnologie (minimaal invasieve chirurgie).

Als de oorzaak van de pijn niet van de tussenwervelschijven komt, maar van een beknelling van de dijbeenzenuw in zijn cursus hieronder het inguinale ligament, kan er geen verbetering mee worden bereikt pijnstillers om te proberen de oorzaak van de beknelling te elimineren. Dit kunnen verklevingen zijn na een operatie of andere ruimtelijke eisen in het bekken.

  • Dit betekent dat de sport wordt gestopt (pauze) en
  • De spier wordt gekoeld (ijs).
  • Om grotere zwellingen te voorkomen, het aanbrengen van een elastische bandage (compressie) en
  • Het is handig om het been rechtop te zetten (elevatie).