Synoniemen
U-onderzoek, onderzoek bij de kinderarts, U1- U9, jeugdgezondheidsadvies, ontwikkelingsrichtlijnen, pre-schoolexamen, eenjarig examen, vierjarig examen
Algemene informatie
De U 8 is het negende onderzoek van het kind en wordt behaald op de leeftijd van ca. 3 1⁄2 tot vier jaar dus in de 43. tot en met de 48. levensmaand. In totaal zijn er 12 onderzoeken vanaf de eerste levensminuut tot het 10e levensjaar.
Sinds kort zijn er ook J1 en J2, die tijdens de puberteit worden uitgevoerd. De preventieve onderzoeken voor kinderen zijn bedoeld om ziekten en misvormingen zo vroeg mogelijk op te sporen, zodat de kinderen zo vroeg mogelijk kunnen worden behandeld. Ook mentale ontwikkeling, verwaarlozing en kindermishandeling moeten in een vroeg stadium worden opgespoord en voorkomen.
Wanneer vindt de U8 plaats?
Idealiter vindt de U8-screening plaats tussen de 46 en 48 maanden oud. Gedurende deze periode kunnen de capaciteiten en ontwikkeling van het kind het beste worden beoordeeld en kunnen de bevindingen gemakkelijk worden vergeleken met de overeenkomstige leeftijdscohort, dwz kinderen van dezelfde leeftijd. Onder andere de organen, gehoor en gezichtsvermogen en vooral de mobiliteit en coördinatie vaardigheden worden gecontroleerd. De arts beoordeelt ook de mentale staat van ontwikkeling en het sociale gedrag van het kind, dat wil zeggen alle vaardigheden die plaatsvinden in de menselijke ontwikkeling gedurende dit tijdvenster.
Procedure van het onderzoek
Elk onderzoek moet beginnen met een medische geschiedenis. De kinderarts zal vragen of het kind nog steeds aan het plassen of poepen is spraakstoornissen zijn opgemerkt, of het kind is geïntegreerd in de kleuterschool en of er nog iets anders merkbaar is. Ook de anamnese kan opnieuw worden onderzocht: heeft het kind tot nu toe veel infecties gehad of heeft het ooit krampen gehad?
Daarnaast worden er vragen gesteld en wordt er gekeken of de taal past bij de leeftijd van het kind (spreekt het kind bijvoorbeeld nog in “ego-zinnen” of stamelt) en of alle vaccinaties zijn uitgevoerd. Als de anamnese leeg is en de medische geschiedenis onopvallend is, kan het onderzoek beginnen. De kinderarts zal dan het kind bekijken hoofd tot teen en kijk of hij iets opvallends ziet tijdens de inspectie.
Als hij niets vindt, wordt het onderzoek voortgezet. Zoals bij elk onderzoek wordt eerst het gewicht bepaald. Dan de lichaamslengte, de hoofd omtrek en de bloed druk worden gemeten.
Gewicht, lichaamslengte en hoofd omtrek moet altijd worden ingevoerd in de percentielen. De percentielen zijn een soort diagram dat de groei van een kind registreert. Dit maakt het voor de arts gemakkelijk om te zien of een kind groeit en aankomt.
Dit maakt het gemakkelijker om ontwikkelingsstoornissen op te sporen. Er wordt ook een urinemonster genomen, wat indicaties kan geven van a nier stoornis of Urineweginfectie. Daarnaast worden ook oren en ogen gecontroleerd.
De gezichtsscherpte wordt onderzocht met een bord waarop afbeeldingen van verschillende objecten te zien zijn. Vaak worden de kinderen geïntimideerd en weigeren ze de plaatjes te lezen. Er is veel geduld nodig, omdat het onderzoeken van gezichtsscherpte vooral bij kinderen belangrijk is.
Er moet ook rekening worden gehouden met scheelzien. Tijdens de gehoortest worden de slangfunctie en de gehoordrempel gecontroleerd. Beide tests zijn pijnloos en kunnen met een koptelefoon worden uitgevoerd.
Daarna worden de motorische vaardigheden van uw kind gecontroleerd, wat betekent dat de spieren, hun controle en spierspanning worden gecontroleerd. Dit kan worden geverifieerd door eenvoudige tests. De kinderarts zal het kind bijvoorbeeld vragen erop te gaan staan been, spring, ren langs een lijn en / of sta rechtop.
Op deze manier een kind coördinatiekunnen houding en gang worden beoordeeld en zo kunnen bijvoorbeeld een kromming van de rug of posturale afwijkingen snel worden opgespoord en behandeld. Dit is belangrijk omdat posturale misvormingen moeilijker te behandelen zijn op volwassen leeftijd. Als alles in orde is, kijk dan snel in het mond ontbreekt nog om de tandheelkundige status te controleren. Kinderen krijgen vaak cariës op deze leeftijd is het dus belangrijk om een kind naar de tandarts te brengen.
