Lisping als een vorm van spraakstoornis | Spraakstoornis bij kinderen

Lisping als een vorm van spraakstoornis

Lisping is een vorm van dyslalia. Tijdens het lispelen worden de sissers niet correct gevormd. De sibilanten zijn s, sch en ch, maar meestal wordt het geluid s aangetast.

Normaal gesproken wordt het S-geluid gevormd met de tong tegen de tanden. Het is echter belangrijk dat de tong bevindt zich onderaan de onderste rij tanden. Het probleem met lispelen is dat de tong ligt te hoog rond de mond of glijdt tussen de tanden. Het resulterende geluid lijkt dan op de Engelse "th". De sibilanten zijn erg moeilijke geluiden, daarom hebben kinderen veel tijd nodig om ze te leren.

Oorzaken van spraakstoornissen

De oorzaken van spraakstoornissen kan heel verschillend zijn. Enerzijds komt het steeds vaker voor dat kinderen met een algemene ontwikkelingsachterstand ook een vertraagde spraakontwikkeling hebben. Een verstandelijke handicap kan bijvoorbeeld leiden tot een spraakstoornis.

Oorzaken hiervoor kunnen bijvoorbeeld schade zijn tijdens of na de geboorte. Een psychologische oorzaak is wellicht ook mogelijk. Lange ziekenhuisverblijven en hun gevolgen (ziekenhuisopname) of slechte sociale omstandigheden hebben vaak een negatieve invloed op de taalontwikkeling.

Autistische patiënten hebben ook vaak een vertraging in de spraakontwikkeling. Vooral het type Kanner wordt vaak getroffen. Spraakstoornissen, waarbij alleen de uitspraak wordt verstoord, hebben vaak spier (motorische) oorzaken.

Bijvoorbeeld de spieren van de tong en de bodem van de mond zijn vaak niet voldoende ontwikkeld, waardoor bepaalde geluiden niet correct kunnen worden geproduceerd. Een gehoorstoornis moet ook altijd worden gecontroleerd. Als de gehoorstoornis aanwezig is, dan is de spraakstoornis te wijten aan het onvoldoende waarnemen van de geluiden.

Dit maakt het ook moeilijk om de geluiden correct te herhalen. Misvormingen van de tanden of kaak moeten ook worden gecontroleerd. en wat is een ontwikkelingsstoornis?

Stress als oorzaak van een spraakstoornis

Zelfs bij kinderen zonder spraakstoornissenkunnen fouten of een vertraagde spraakstroom optreden onder stress. Dit is normaal en kan meestal worden verminderd door stressvolle situaties onschadelijk te maken. Het is belangrijk om het kind rust en vertrouwen te geven stress te verminderen.

Een spraakstoornis kan echter ook tot stress leiden. Vooral als het kind wordt gepest door leeftijdsgenoten of door de ouders of opvoeders wordt berispt vanwege de gebrekkige taal. Hier is het raadzaam om de juiste uitspraak te prijzen, maar niet om fouten te bekritiseren. In het ergste geval wordt het kind anders geconditioneerd om steeds minder te spreken.