Diagnose
Opdat de keuringsarts kan bepalen welke van de talrijke mogelijkheden nu in het individuele geval de oorzaak is van de buikspasmen, is een uitgebreide en gedetailleerde anamnese-collectie essentieel. De belangrijkste vragen zijn bij benadering: waar precies in de buik- of buikstreek komt de pijn voor? Hoe voelt de pijn?
Zijn ze dof of stekend, pulserend, trekkend of golvend? Wanneer en onder welke omstandigheden kwamen de krampen voor het eerst voor? Zijn de spasmen in de buik continu en constant intens of zijn er ook pijnvrije intervallen?
Verergeren de spasmen in de buik tijdens of zelfs kort na de voedselinname en zo ja, welke voedingsmiddelen werden er geconsumeerd? In welke situaties en maatregelen verbetert de pijn (al is het maar in geringe mate)? Hoe vaak heeft de patiënt stoelgang en wat is de aard hiervan?
Zijn er roodachtige toevoegingen in de ontlasting? Zijn er begeleidende klachten zoals diarree, misselijkheid of winderigheid? Welke eerdere ziekten heeft de patiënt al gehad en gebruikt hij momenteel medicijnen?
Vrouwen moeten ook worden gevraagd naar hun laatste menstruatie en of er afwijkingen waren. Na de patiënt medische geschiedenis is besproken, de fysiek onderzoek volgt. Hier legt de onderzoekende arts bijzondere nadruk op palpatie van de buikwand en het luisteren naar de darmgeluiden met een stethoscoop.
Als de patiënt zich meldt bloed in de ontlasting of de arts vindt andere indicaties van ziekte of betrokkenheid van de dikke darm, kan het nuttig zijn om de rectum met een vinger en onderzoek het op afwijkingen en onregelmatigheden (dit wordt digitaal-rectaal onderzoek genoemd). Na deze twee onderzoeken heeft de arts waarschijnlijk al een relatief concreet vermoeden van wat dit in dit geval zou kunnen zijn. Afhankelijk van de ziekte die hij vermoedt, worden verdere diagnostische procedures gestart.
Dit kunnen bijvoorbeeld zijn: een ultrageluid onderzoek (echografie) van de buikstreekeen Röntgenstraal, een analyse van de bloed telling en een microbiologisch onderzoek van de urine en ontlasting. Als er nog steeds geen definitieve en ondubbelzinnige diagnose kan worden gesteld, kan de arts ook testen op verschillende voedselintoleranties (zoals lactose of gluten), zorg voor een gastroscopie or colonoscopie en een magnetische resonantietomografie. Om pancreasziekte uit te sluiten, is een endoscopische retrograde cholangio-pancreaticografie (kortweg ERCP) nuttig, die kan worden gebruikt om de gal kanalen en alvleesklierkanalen.
Zijn de oorzaken meer gynaecologisch van aard, dan kan de behandelende gynaecoloog nader onderzoek doen. Als de kans groter is dat de nieren of andere delen van het urologische systeem erbij betrokken zijn, kan een bezoek aan de uroloog helpen. De behandeling van buikkrampen kan niet worden gegeneraliseerd naar alle patiënten.
Het hangt volledig af van het type buikkrampen, waarom ze optreden en hoeveel de patiënt eraan lijdt. Daarom is het zo belangrijk om voor aanvang van de therapie eerst de oorzaak van de klachten te achterhalen. De behandeling kan dan óf ‘causaal’ zijn, wat betekent dat de oorzaak van de buikkrampen wordt opgespoord en behandeld, en de buikkrampen zelf verdwijnen . Of het kan "symptomatisch" zijn, wat betekent dat de pijn en bijbehorende symptomen worden behandeld, maar de oorzaak zelf blijft onaangetast.
Aangezien de meeste vormen van buikkrampen slechts een korte tijd duren en niet bijzonder intens en zeker niet gevaarlijk zijn, behoeven ze gewoonlijk geen verdere behandeling. Vaak is het voldoende om een hete kruik op je te zetten maag, drink een warme thee (we raden aan kamille, pepermunt, karwij, venkel en anijszaad) en ontspan een beetje, waarbij u ervoor zorgt dat u uw toch al verkrampte niet onbewust verkrampt maag zelfs verder. U moet ook op uw dieet en vermijd vooral vette of alcoholische voedingsmiddelen en dranken.
Als de getroffen persoon lijdt aan een opgeblazen gevoel in de buikstreekmoeten voedingsmiddelen die te opgeblazen zijn (linzen, bonen, peulvruchten in het algemeen) voorlopig van het menu worden verwijderd. Het is ook belangrijk om altijd voldoende te drinken (ongeveer 1.5 tot 2 liter per dag) en om regelmatig te bewegen en te bewegen. De extra verhoogde opname van voedingsvezels is ook gunstig voor de natuurlijke beweging van de darmen en dus ook goed voor onze spijsvertering.
Als u de oorzaken van spasmen in de buik wilt behandelen, moet u deze natuurlijk van tevoren hebben geïdentificeerd om een geschikte therapie te creëren. Vooral in geval van koliek krampenlangdurig of extreem pijnlijk pijn in de buikis het belangrijk om de oorzaak van de problemen te achterhalen. Terwijl het meestal al voldoende is met een volkomen normale "constipatie"Om gemakkelijk laxerende huismiddeltjes of medicijnen te nemen, moet men terugvallen met een besmettelijke darmziekte die al antibiotica.
Gaat het bijvoorbeeld om een antibioticum of zelfs een antibioticum van het maagdarmkanaal, dan is dat wel zo antibiotica. Om de spasmen in de buik zelf te kunnen bestrijden, vallen de meeste artsen terug op krampstillend middel. pijnstillers zoals butylscopamine en mebeverine, dat de darmspieren ontspant. Er zijn ook tal van fytotherapeutica op de markt, dat wil zeggen medicijnen die bestaan uit plantaardige actieve ingrediënten, die vaak worden gewonnen uit delen van pepermunt, karwij, kamille, venkel or anijszaad.
