De symptomen
De symptomen van een zwelling van de nek kan er heel anders uitzien, afhankelijk van de ziekte die aan de zwelling ten grondslag ligt. Ontstekingsziekten worden gekenmerkt door een pijnlijke zwelling, die ook gepaard kan gaan met roodheid en opwarming van het getroffen gebied. Als de ontsteking navenant ernstig is, algemene symptomen zoals koorts, uitputting en vermoeidheidevenals hoofdpijn en keelpijn zijn niet ongewoon.
Als, aan de andere kant, de schildklier wordt beïnvloed, kan een breed scala aan symptomen optreden, afhankelijk van of de ziekte gepaard gaat met hyperthyreoïdie or hypothyreoïdie. In het algemeen een overactieve schildklier vertoont tekenen van metabole hyperactiviteit. Symptomen van hyperthyreoïdie omvatten slapeloosheid, gewichtsverlies, diarree en hoog hart- rate.
Een traag werkende schildklier kan precies de tegenovergestelde symptomen hebben, namelijk verhoogde vermoeidheid, gewichtstoename en constipatie. Tumorziekten, die ook niet mag worden genegeerd als een oorzaak van zwelling in de nek, worden vaak gekenmerkt door de zogenaamde B-symptomatica, waaraan koorts, nacht zweet en ongewenst gewichtsverlies lood. Lipomen als oorzaak van de zwelling gaan daarentegen niet gepaard met andere symptomen.
Artsen spreken in gevallen van dysfagie slikproblemen. Dysfagie kan veel verschillende oorzaken hebben. Onder andere verschillende ziekteverwekkers (virussenschimmels, bacteriën) kan zwelling van de slijmvliezen van de mond en keel, wat leidt tot slikproblemen.
Ernstige zwelling, die ook het slikken beïnvloedt, kan ook worden veroorzaakt door abcessen (ophoping van pus). De reden voor een abces in de mond kan zijn amandelontsteking of een ontsteking van de wortels van de tanden. In enkele gevallen kan een kankerziekte, bijv kanker of de keel, kan de oorzaak zijn van slikproblemen en zwelling van de keel. De oorzaken van slikproblemen? U kunt hier meer informatie vinden.
De diagnose
Aan het begin van de diagnose van een ziekte is het overleg met de arts. Het doel van deze discussie, bekend als anamnese, is om zoveel mogelijk informatie over de patiënt te verzamelen voorwaarde en symptomen zodat verdere diagnostiek zo specifiek mogelijk kan zijn. Dit omvat vragen over eerdere ziekten van de patiënt, relevante ziekten in het gezin en welke medicijnen de patiënt gebruikt.
De anamnese wordt gevolgd door een fysiek onderzoek, waarin vooral de zwelling zelf, maar ook de rest van de nek wordt onderzocht. Van bijzonder belang is de mate van zwelling en de consistentie ervan. Daarnaast kan de keuringsarts het mondholte en routinematig luisteren naar de longen en hart-.
In de volgende stap, bloed tests kunnen worden uitgevoerd. Hier zijn parameters zoals ontstekingswaarden en bloed De telling is bijzonder onthullend en kan aanwijzingen geven voor infectie. Afhankelijk van wat de vermoedelijke diagnose is, kan de huisarts de patiënt doorverwijzen naar een specialist, die vervolgens verdere diagnostiek zal uitvoeren. Bijvoorbeeld endoscopisch onderzoek van het bovendeel luchtwegen of de slokdarm kan worden uitgevoerd. In veel gevallen worden beeldvormende procedures zoals echografie (ultrageluid), kleur Doppler (die de bloed stroom naar organen), magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) of computertomografie (CT) zijn ook nuttig. Bovendien kan het afnemen en analyseren van een weefselmonster vaak informatie opleveren, bijvoorbeeld voor de diagnose van weefselvocht klier kanker.
